ชายาบุปผาซ่อนพิษ นิยาย บท 28

หยุนซวนมองดูกลิ่นอายเย็นชามองของฟู่ลั่วเฉิน รู้สึกท้ายทอยหนาวเย็นหนาวอย่างอธิบายไม่ถูก: "ท่านชายต้องการออกมาชี้แจงหน่อยหรือไม่"

ฟู่ลั่วเฉินเอนหลังพิงเก้าอี้เล็กน้อย ลมหายใจดูสง่างามขึ้น ดวงตาฟีนิกซ์เงยขึ้นเล็กน้อย ไม่ต้องโกรธก็รู้สึกเกรงขาม: “ลืมเลืองนาใมของท่านชายเจ้าแล้วหรือ?”

“นั้นจะลืมได้อย่างไร ท่านไม่ใช่เลื่องชื่อว่าท่านชายยอดยิ่งหรือ？”

“ใช่สิ อย่าลืมไปว่าชื่อนี่ได้มายังไง”

หยุนซวนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา: “ท่านชาย ท่านต้องขอบคุณองค์ชายสามอย่างดี เพราะตั้งแต่เขาวางแผนใด้คนสร้างชื่อให้ท่าน ท่านก็เป็นที่รู้จักของทุกคนในเมืองหลวง ไม่มีใครไม่รู้"

“งั้นข้าคงไม่แค่ขอบคุณเขาดีๆซะแล้ว ？” ฟู่ลั่วเฉินฮึเสียงเย็น

องค์ชายสามพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ ค่อยคิดวิธีเพื่อดึกจวนยู่ชินอ๋องเป็นฝ่ายเดียวกัน หลังเห็นว่าท่านพ่อไม่มีท่าทางใดแล้ว ก็เริ่มทำลายชื่อเสียงของจวนอ๋องอย่างลับๆ พอดีกลับที่เขาต้องแสร้งเป็นลูกผู้ดีมีเงินไม่ทำการ ภายใต้การตามน้ำ ไม่นานก็มีชื่อเสียงทั่วเมืองหลวง!

“ท่านชาย คนขององค์ชายสาม ค่อยสังเกตฝั่งนี้ตลอด หากเขาได้ยินข่าวลือของทีนี่ ต้องป่าวประกาศให้คนทั่งเจียงหนานรู้เป็นแน่ หากท่านอ๋องรู้เรื่อง ท่านจะไม่โกรธหรือ? "

ท่านอ๋องก็เป็นกังวลเพราะเรื่องสมรสของท่านชายอยู่แล้ว คิดอยู่ว่าหญิงสาวในเมืองหลวงมีตาหามีแววไม่ เช่นนั้นก็มาหาที่เจียงหนานฝั่งนี้ ในเมื่อหญิงสาวของเจียงหนานอ่อนโยน นิสัยอ่อนราวกับน้ำ ต้องเข้ากับท่านชายได้แน่ หากตอนนี้ชื่อเสียงของท่านชายแพร่ไปทั่วเจียงหนาน เกรงว่าท่านอ๋องคงต้องดื่มซุปยาที่ช่วยดับไปอีกแล้วแน่

“เกรงว่าคงสายไปแล้ว”

องค์ชายสามคนนั้น แค่เพียงถูกเขาจับตาแล้ว ก็จะกลายเป็นเหมือนหนอนในกระดูก คิดอยากไล่เขาไป คงต้องถอนรากถอนโคน

“หากเช่นนั้นควรทำอย่างไรดี？” หยุนซวนสายตาขยับเล็กน้อย มองดูท่านชายของตัวเองอย่างหยั่งเชิง “ท่านชาย หอหญิงงามเมืองนี้นั้นเป็นสินทรัพย์ของแม่นางเฟิงท่านว่านางทำเช่นนี้ คงไม่ได้ว่าอยากดึงดูดความสนใจของท่านมั้ง？”

ฟู่ลั่วเฉินเหลือบมองหยุนซวนอย่างเย็นชา ： “เจ้าได้ข้อสรุปนี้มาได้อย่างไร？”

“ท่านอ๋องก็เคยบอกแล้ว นิสัยของหญิงสาวในเจียงหนานดีที่สุดแล้ว งั้นท่านคิดดูดีๆ แม้ครั้งที่แล้วจะว่าเป็นความผิดพลาด แต่ท้ายที่สุดแล้วท่านก็มีความสัมพันธ์ทางกายกับแม่นางเฟิงเขาแล้ว แม่นางเฟิงหน้าบางขนาดไหน ท่านไม่บอกว่าจะรับผิดชอบก่อน นางจากกล้าพูดได้อย่างไร？ท้ายที่สุดก็ต้องใช้วิธีเช่นนี้เป็นการสื่อมิใช่หรือ？หอหญิงงามเมืองเป็นของแม่นางเฟิงให้ท่านไปที่หอหญิงงามเมือง ก็หมายความว่าให้ท่านไปหานางไม่ใช่หรือ？”

“ทีแรกคิดจะหักเงินเดือนเจ้าสองเดือน ตอนนี้ดูแล้วว่าให้เจ้าเพิ่มอีกสองเดือนแล้วกัน”

“ทำไมถึงเป็นเช่นนี้？” หยุนซวนทั้งประหลาดใจทั้งยินดี หรือว่าตัวเองพูดถูกแล้ว

“ให้เงินเดือนเจ้าเพิ่มสองเดือน เอาไปซื้อของกินอร่อยมาเสริมสมอง”

หญิงสาวที่สามารถมองเห็นกระดูกนิ้วก้อยท่อนที่สองของคนอื่นได้อย่างสงบนิ่ง ยังนิสัยดี？

หยุนซวนในใจรู้สึกไม่เป็นธรรม： “ข้าคิดเพราะเห็นแก่ท่านชายไม่ใช่หรือ？ตัวตนของแม่นางเฟิงต่ำไปหน่อย แต่สามารถเป็นนางสนมคนหนึ่งให้ท่านก็ได้！ดีกว่าภาพลักษณ์เจ้าชู้เสเพลของท่าน โดดเดี่ยวคนเดียวยามค่ำคืน！”

ฟู่ลั่วเฉินยกมือขึ้นนวดขมับ: "ถ้าเจ้าไม่ได้อยู่เคียงข้างข้าตั้งแต่ยังเด็ก และถูกพ่อข้าชื่นชอบเป็นพิเศษ สิบตำลึงก็เอาเจ้าไปขายแล้ว!"

หญิงสาวที่เพิ่งใกล้ชิดกันเสร็จเมื่อกี้ก็สามารถเอาปิ่นปักผมเตรียมฆ่าปิดปาก สามารถยอมเป็นนางสนมของใครเขาได้อย่างเต็มใจ

เขากลัวว่าวันที่สองที่ตื่นขึ้นมา ร่างกายก็อยู่ที่อื่นแล้ว

หยุนซวนไม่กล้าพูดแล้ว

ในเมืองหลินผิง ข่าวลือต่างๆ ได้แพร่ขยายออกไปมากขึ้น

หอหญิงงามเมือง มีความมั่นใจแบบไหนกัน กล้าบอกว่าตัวเองจะเป็น หออันดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน?

ทุกคนก็ล้วนอยากดูเร็วๆ แต่เมื่อรอถึงเวลากลางคืนตอนหอนางโลมรับแขกแล้ว มีเพียงประตูหอหญิงงามเมืองปิดอย่างสนิดแน่น ภายในเสียงดังตึงตัง ก็ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร

“ตามคำสั่งของนายท่าน นำเพลงบทกลอนร้องไปแล้ว และชี้นำอย่างเจาะจงแล้ว พวกเขาได้รับการชี้นำโดยเจตนา ตอนนี้หลายคนก็บอก ท่านชายฟู่ท่านนั้นก็มาเพื่อหอหญิงงามเมือง”

“อืม” เฟิงฉิ้นหว่านเปิดพัดในมือเบาๆ “เจ้าลงไปได้”

“ขอรับ”

ข่าวลือแพร่กระจายออกไป และทำให้ผู้คนของ หลินผิง ก็พูดถึงมัน แม้ว่าขั้นตอนแรกของการเปลี่ยนแปลงจะประสบความสำเร็จ ต่อมาก็ต้องบีบให้ฟู่ลั่วเฉิน ไม่มาหอหญิงงามเมืองไม่ได้แล้ว

ฉินฮั๋วเหนียนเข้าประตู เห็นท่าทางครุ่นคิดของ เฟิงฉิ้นหว่าน ก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง: "คุณหนู เกิดอะไรขึ้น?หรือแม่นางคนไหนในหอไม่ทำตามกฎหรือ？”

“ท่านอาฉิน” สีหน้าของเฟิงฉิ้นหว่านอ่อนลงทันที “พี่สาวในอาคารทุกคนดีมาก และเพราะท่านอาฉินมีแวว หลายปีนี้จะหาคนสวย ๆ มากมายเช่นนี้ ไม่ง่ายเลย”

“หอหญิงงามเมืองเป็นเหมือนหลุมไฟ บางคนก็เต็มใจที่จะกระโดดเข้าไป และบางคนก็พยายามดิ้นรนที่จะปีนออกไป หลายปีนี้ มีคนไม่น้อยมาและจากไป เหมือนกับล้างทรายกลางคลื่นใหญ่ สุดท้ายก็เหลือเพียงพวกที่คุณหนูเห็น ไม่มีคนไหนสบาย แต่ว่า พวกนางโชคดี มีคำแนะนำของคุณหนูในอนาคตก็จะมีชีวิตที่ดีขึ้น”

“พวกนางโชคดี ไม่ใช่เพราะพบข้า แต่เพราะมีท่านอาฉินคอยปกป้องจากข้างบน”

“ฮ่าๆ” ฉินฮั๋วเหนียนหัวเราะขึ้น ใบหน้าที่ดำมืดทำห้คนเห็นก็กลัวจนตัวสั่น “นี่เป็นครั้งแรกที่คุณหนูชมข้า ทำให้คนฟังมีความสุขจริงๆ”

“งั้นทีหลังข้าก็ชมท่านอาฉินให้มาก”

เฟิงฉิ้นหว่านก็แปลกใจเช่นกัน ในความทรงจำของนาง ท่านอาฉินมักจะสุขุม ใจเย็น ไว้ใจได้เสมอ เมื่อพูดและทำสิ่งต่าง ๆ ก็เฉียบแหลมเสมอ ไม่คิดว่าเขาจะด้านที่ไร้เดียงสาเช่นนี้

“งั้นก็ดี คุณหนูมองข้าสูงเช่นนี้ ข้าก็ต้องเอาเรื่องของคุณหนูจัดการได้รอบคอบ หลังจากตระกูลเกาจนคนอื่นๆของสมาคมหนานเจียงเกิดเรื่อง การค้าชาของตระกูลจินที่ใหญ่สุดของเจียงหนานได้ค่อยใช้โอกาสนี้เข้าครอบครองพื้นที่สินทรัพย์ว่างดังกล่าว ข้าทำตามคำสั่งของคุณหนู ไม่ได้แย่งชิงเส้นทางธุรกิจกับตระกูลจิน เพียงแค่ซื้อร้ายไว้จำนวนมาก

“ขอบคุณท่านอาฉินมาก”