ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 142

เซี่ยจินอานกำลังลังเลอยู่ว่าจะกล่าวคำพูดประโยคนี้อย่างไร ก็ได้ยินหญิงสาวอ่อนแอกล่าวขึ้นมาอย่างแผ่วเบาว่า: "หม่อมฉันกับพี่สาวมาถึงจวนครั้งแรก ก็แค่อยากจัดระเบียบสาวใช้กับบ่าวรับใช้ชายในจวนหน่อยเท่านั้น ใครจะรู้ว่าจู่ๆคุณหนูเซี่ยจะบุกเข้ามา ตบหน้าพี่สาวไปสองฉากโดยไร้เหตุผล! การกระทำเช่นนี้มันมากเกินไปจริงๆ! ท่านอ๋องท่านต้องจัดการแทนให้พี่สาวนะเพคะ!"

หยุนฝู้เฉินเหลือบมองทั้งคู่ด้วยความสงสัยครู่หนึ่ง กล่าวเสียงเย็นชา: "พวกเจ้าเป็นใคร?"

มีมคนดำสงสัยเข้าสิงร่างเซี่ยจินอาน!

เย็ดเข้ เมียที่ตัวเองแต่งเข้ามากลับไม่รู้ว่าเป็นใคร?

"หม่อมฉันเจียงยี่" หญิงสาวที่นุ่มนวลราวกับน้ำกล่าว

"หม่อมฉันเจียงซือ" หญิงสาวที่หยิ่งยโสโอหังกล่าว

"หม่อมฉันพี่น้องสองคนคือสนมที่ฝ่าบาททรงพระราชทานให้กับท่านอ๋อง เพิ่งมาถึงจวนวันนี้" เจียงยี่กล่าวเสียงอ่อนโยน

เซี่ยจินอานเข้าใจแล้ว ที่แท้ก็เป็นสนมที่ฮ่องเต้พระราชทานมา ดูท่าหยุนฝู้เฉินจะไม่รู้เรื่องนี้

หยุนฝู้เฉินมองไปทางพ่อบ้านที่อยู่ด้านข้างแล้วกล่าวว่า: "เกิดอะไรขึ้น?"

พ่อบ้านก็หน้าขมขื่นเช่นกัน: "เช้าวันนี้ กงกงข้างกายของฝ่าบาทนำพระราชโองการมา บอกว่าจะปูนบำเหน็จท่านอ๋องเป็นสนมสองคน แต่ตอนที่ประกาศพระราชโองการท่านอ๋องไม่อยู่ กงกงคนนั้นจึงทิ้งสองคนนี้กับพระราชโองการเอาไว้ในจวนอ๋องแล้วก็จากไปเลย"

[กงกง เป็นคำเรียกขานขันทีในวัง]

หยุนฝู้เฉินเงียบไปครู่หนึ่ง มองต่ำลงไปไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

และเจียงยี่เจียงซือสองคนกลับยืนกรานจะให้หยุนฝู้เฉินทวงคืนความยุติธรรมให้กับพวกนาง ลงโทษเซี่ยจินอาน

"ท่านอ๋อง คุณหนูเซี่ยข่มเหงรังแกหม่อมฉันเช่นนี้ นั่นเท่ากับเป็นการดูหมิ่นท่านอ๋องด้วย ขอท่านอ๋องโปรดจัดการให้หม่อมฉันด้วย!" ดวงตาทั้งคู่ของเจียงยี่พร่าเลือนไปด้วยน้ำตา บวกกับใบหน้าที่งดงามของนาง หากเป็นผู้ชายธรรมดาเห็นแล้วต้องเอ็นดูสงสารแน่นอน

แต่ว่าหยุนฝู้เฉินเขาไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป! เขาเพียงแค่เหล่ตามองเจียงยี่อย่างเย็นชาครู่หนึ่ง จากนั้นก็ก้าวไปทางซ้ายเพื่อเว้นระยะห่างจากนาง

และท่าทางที่แกล้งทำเป็นบริสุทธิ์และอ่อนหวานนี้ ทำให้เซี่ยจินอานทนดูต่อไปไม่ไหวจริงๆ

จากนั้นเซี่ยจินอานก็เดินตามหลังหยุนฝู้เฉินจากไป เพิ่งจะออกมาจากลานนี้ เทียนเฟิงก็ตามเข้ามา

เขาสอบถามอย่างไม่เข้าใจด้วยซ้ำ: "ท่านอ๋อง เหตุใดถึงไม่ไล่สองคนนั้นออกไป"

ยังไม่ทันที่หยุนฝู้เฉินจะได้กล่าวตอบ เซี่ยจินอานก็รับคำต่อ: "ไล่ออกไปมีประโยชน์อะไร ฝ่าบาทสามารถส่งสองคนนี้มาได้ ก็สามารถส่งคนที่สามคนที่สี่มาได้เช่นกัน คนมันไล่กันไม่จบไม่สิ้นอยู่แล้ว ต้องหาวิธีที่ลำบากแค่ครั้งเดียวแล้วสบายไปตลอด"

หยุนฝู้เฉินพยักหน้า เห็นด้วยกับคำพูดของเซี่ยจินอาน แต่กลับกล่าวเสริมขึ้นอีกว่า: "สองคนนี้เขาจงใจจะใส่เข้ามา วางไว้ในที่แจ้งเพื่อก่อความวุ่นวายในจวนอ๋อง ให้คนในที่ลับของพวกเขามีโอกาสได้ลงมือ"

เซี่ยจินอานพยักหน้า: "เรื่องในวันนี้พวกเขาก็จงใจจะก่อความวุ่นวาย เดิมทีพวกเขาจงใจจะให้ท่านอ๋องยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยว ให้น้ำนี้ยิ่งขุ่นมากขึ้นเรื่อยๆ คิดไม่ถึงว่ากลางทางจะมีข้าโผล่ออกมา"

และพวกนางก็ยิ่งคิดไม่ถึงว่า หยุนฝู้เฉินจะไม่ปฏิบัติตามแผนการที่วางเอาไว้เลย

นี่คือสิ่งที่เซี่ยจินอานเพิ่งจะคิดออกเมื่อครู่นี้