ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 143

ถึงอย่างไรคนที่ส่งคนมาคนนั้นก็เป็นถึงฮ่องเต้ กลอุบายลึกล้ำ เป็นไปได้อย่างไรที่จะส่งคนสมองกลวงสองคนมา!

"สองสามวันนี้ให้ทหารจวนจับตาดูการเคลื่อนไหวของสองคนนี้ด้วย จับตาดูให้ดี" หยุนฝู้เฉินกล่าว

ระหว่างที่ทั้งสามสนทนากันอยู่ก็กลับมาถึงลานของหยุนฝู้เฉินแล้ว หยุนฝู้เฉินสั่งการให้เทียนเฟิงสืบดูว่าจู่ๆทำไมฝ่าบาทถึงต้องยัดคนเข้ามาในจวนอ๋องของเขาด้วย

เซี่ยจินอานก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับเด็กๆเหล่านั้น และสอบถามหยุนฝู้เฉินว่ารอบตัวมีครูสอนหนังสือที่รู้จัก กับคนที่เรียนวิชาเภสัชวิทยาหรือไม่ อีกทั้งผู้ที่รู้วิชาศิลปะการต่อสู้

หยุนฝู้เฉินแนะนำคนให้เซี่ยจินอานสองสามคน วันหลังสามารถพาพวกเขาเข้าจวนมาให้นางดูตัวได้ เซี่ยจินอานคิดดูแล้วก็ตอบตกลง อย่างไรเสียคนที่หยุนฝู้เฉินจะยอมรับได้ ความสามารถจะต้องไม่ด้อยอยู่แล้ว

สองบุปผาเบ่งบานต้องพรรณนาความงามทีละดอก

เจียงยี่กับเจียงซือสองคนถูกพ่อบ้านจัดให้อยู่ลานเล็กๆที่อยู่ห่างไกล สองคนพี่น้องปิดประตูลง นั่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะ บรรยากาศรอบตัวของทั้งคู่เปลี่ยนไปในทันที!

เจียงยี่ยังเป็นหญิงสาวอ่อนแอตัวเล็กๆที่ไหนกัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม รอบตัวมีแต่ความเย็นยะเยือก

และเจียงซือก็ไม่ได้หยิ่งยโสโอหังเหมือนก่อนหน้านี้ แต่นิ่งเงียบลงไปอย่างมาก กล่าวถามอย่างใจเย็น: "เจ้าตรวจเจออะไรหรือไม่?"

แต่เสียงนั่นยังคงไม่น่าฟังเช่นเดิม

เจียงยี่ส่ายหน้า: "หยุนฝู้เฉินเลี่ยงตัวไปจากข้า แม้แต่มุมเสื้อข้าก็ยังสัมผัสไม่ถูก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการจับชีพจรเลย"

เจียงซือครุ่นคิดไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า: " อย่างไรเสียเราก็เป็นคนที่ฝ่าบาทส่งมา เขาคอยระวังเราก็เป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้ว" เจียงยี่นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง จู่ๆก็กัดฟันกล่าวขึ้นว่า: "เสียดายแผนการในวันนี้!"

จุดประสงค์ที่พวกนางสองคนก่อความวุ่นวายในวันนี้ก็เพื่อคนน้ำของจวนอ๋องให้ขุ่นมัว แล้วหาสายลับให้เจอเพื่อร่วมมือกัน ถือโอกาสเข้าใกล้หยุนฝู้เฉินด้วย

ใครจะรู้ว่าระหว่างทางจะเจอกับเสือขวางทางเข้า!

"เป็นไปไม่ได้!" เจียงซือกล่าวด้วยความทระนง "พิษที่นางพิษอย่างข้าทำขึ้นมาเอง ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถถอนพิษให้ได้! ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเราวางยาพิษ คนในจวนถูกพิษจะต้องหาคนมารักษาอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นข้าค่อยช่วยรักษา เอาชนะใจคนในจวนอ๋องได้พอดี ถึงเวลาทำงานขึ้นมาก็จะง่ายและสะดวกมากยิ่งขึ้น"

เจียงยี่คิดดูแล้วรู้สึกว่าคำพูดของพี่สาวก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล ก็เลยตอบตกลง

กลางคืน เจียงซือคนเดียวสวมชุดอำพรางเคลื่อนที่ไปมาในจวนอ๋อง เดินไปถึงข้างบ่อน้ำ จากนั้นก็หยิบเอาปิ่นเงินที่นางดูเมื่อตอนกลางวันออกมา หมุนมือเล็กน้อย แกะลายด้านบนออก ปิ่นปักผมนั่นเป็นรูกลวง สิ่งที่อยู่ด้านในคือผงพิษสีขาว

จานนั้นนางก็เทมันลงไปในบ่อน้ำจนหมด เพียงแต่ว่ามีส่วนที่หกออกมาเล็กน้อยอยู่ตรงขอบบ่อน้ำ

หลังจากที่วางยาเสร็จแล้ว ตานางก็มองสำรวจไปบริเวณโดยรอบ จากนั้นก็หันหลังจากไป

ใครจะรู้ว่าหลังจากที่นางจากไปแล้ว มีคนโผล่ออกมาจากมุมกำแพงเงียบๆ จากนั้นก็เดินไปยังจุดที่เจียงซือยืนอยู่ก่อนหน้านี้ นั่งยองๆลงไป หยิบผ้าเช็ดหน้าสะอาดออกมาผืนหนึ่ง เก็บรวบรวมผงพิษที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ห่อเสร็จก็เก็บใส่อกแล้วก็จากไป