ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 191

ไม่ว่าทำเรื่องอะไร ท่านอ๋อง เหมือนไม่ตั้งใจที่จะโชถุงหอมของเขา

ทั้งสี่คนเดาไม่ออกว่าท่านอ๋องหมายความว่าอย่างไร ชั่วขณะนั้นก็ไม่กล้าพูดอะไร แต่ว่าทนมาหลายวันแล้ว พวกเขาเหลืออดเหลือทนแล้วจริงๆ!

ทั้งสี่คนส่งสายตาให้กันและกัน สุดท้ายก็ดันหวงเฟิงออกมา ซึ่งเขาพึ่งได้บาดเจ็บมา ท่านอ๋องก็คงจะให้อภัยไม่ลงโทษมั๊ง

"ท่านอ๋อง ถุงหอมของท่าน..."ใบหน้าอันเล็กที่จริงจังของหวงเฟิงนั้น กำลังลังเล พูดออกมาเพียงครึ่งหนึ่ง

หยุนฝู้เฉินวางตัวหมากในมือลง ใช่มือจับถุงหอมเบาๆ "เหมาะไหม?"

สี่องครักษ์คนสนิทเทียน ตี้ เสวียน หวง:"???"

เหมาะอะไร?

หยุนฝู้เฉินมองพวกเขาสี่คนอย่างเย็นชา เหมือนไม่พอใจต่อการมิรู้ตอบสนองของพวกเขานั้นมาก"เหมาะกับเสื้อของข้าหรือไม่?"

หลังจากทั้งสี่คนเข้าใจแล้ว พวกเขาก็สังเกตดูดีๆ สีเหลืองกับสีดำ ไม่สวยงามแต่ก็ไม่ได้ทุเรศ

แต่ถุงหอมนี้มันทุเรศเกินไป ไม่คู่ควรกับเสื้อผ้าที่ประณีตและมีราคาแพงของหยุนฝู้เฉินนี้เลย

เทียนเฟิงพูดตรง:"ไม่เหมาะ"

สายตาของหยุนฝู้เฉินที่มองเทียนเฟิงนั้น เย็นยิ่งกว่าน้ำแข็งอีก ทำให้เทียนเฟิงเย็นจนเท้ามาถึงหัว!

เสวียนเฟิงผู้ที่ฉลาด:"เหมาะสมมากขอรับ!"

หยุนฝู้เฉินมองดูเขาอย่างชื่นชม พยักหน้าแล้วบอกว่า:"สายตาดีเยี่ยม เบี้ยเลี้ยงเดือนนี้เพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า"

หวงเฟิงที่ไม่พูดเลยนั้นส่งสายให้กับตี้เฟิง ในสายตาของเขานั้นคือความปรารถนาที่จะได้เงิน และเขาก็ ชมถุงหอมของหยุนฝู้เฉิน และหยุนฝู้เฉินก็ให้รางวัลเบี้ยเลี้ยงเขาเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่าเหมือนกัน เหลือแต่เทียนเฟิงที่ยังงงอยู่

พวกเจ้ารู้สึกถุงหอมนี้ไม่ทุเรศจริงรึ?เป็นเพราะสายตาข้าไม่ดีงั้นรึ?

หยุนฝู้เฉินดีใจเป็นอย่างยิ่ง เขาคิดว่าคงจะต้องทำเสื้อเพิ่มอีกหลายตัวมมาคู่กับถุงหอมนี้

ทันใดนั้นนกพิราบสื่อสารก็บินเข้ามาทำลายการสนทนาของพวกเขา

เสวียนเฟิงเป็นผู้รวบรวมข้อมูลของหยุนฝู้เฉินเสมอ และพิราบสื่อสารนั้นเขาก็เป็นผู้ดูแลเอง ดังนั้นเขาจึงยืดแขนขวาของเขาออกมา และนกพิราบสื่อสารก็ลงมายืนตรงแขนขวาของเขา และอ้อนเขาอย่างสนิทสนม

สี่ผู้พิทักษ์ถูกฝ่าบาทจับกุมแล้ว เพราะว่าไม่ยอมสวามิภักดิ์ พรุ่งนี้ก็จะโดนประหารหัวแล้ว!"เสวียนเฟิงกล่าว

ทันใดนั้นเซี่ยจินอานก็ใจสั่น ในใจนั้นคือความทรมานที่ไม่อาจพูดได้ ราวกับว่ามีฝ่ามือที่มองไม่เห็นจับหัวใจของนางไว้แน่นๆ เจ็บจนหายใจไม่ออก แต่ที่มากกว่านั้นคือความโกรธ

ได้อย่างไรกัน พวกเขาจะโดนประหารหัวได้อย่างไรกัน!

พวกเขาดีเช่นนั้น จะโดนประหารหัวได้อย่างไรกัน!

เซี่ยจินอานรู้สึกมึนงงเล็กน้อย นี่นางเป็นไรกันแน่ นางจะไปรู้ได้อย่างไงว่าคนเหล่านั้นดีมาก นางทำไมถึงปวดใจ ทำไมถึงโกรธเช่นนี้

เซี่ยจินอานหันหลังจากไปด้วยความมึนงง ไม่สนเรื่องที่พวกเขาพูดคุยกันอีกต่อไป และไม่อยากทำหน้าที่ของสาวใช้แล้ว

"ข่าวนี้ได้แพร่กระจายไปทั่วแล้ว" เทียนเฟิงบอก

ตี้เฟิงพูดอย่างโหดว่า:"ไม่อาจฆ่ากงซุนหนันเสียนกับมือได้ ช่างน่าเสียดายจริงๆ!"

เขาลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นไม่ได้!