ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 199

หลังจากเซี่ยจินอานใช้เข็มเงินช่วยทุกคนแก้พิษเสร็จแล้ว ให้คนอื่นออกไปก่อน และพูดคุยกับพวกกงซุนหนันเสียน และถามรายละเอียดเรื่องทั้งหมดเสร็จ

เรื่องควรเริ่มต้นจากเดือนที่แล้ว

กงซุนหนันเสียนไปทำภารกิจ ถูกคนรู้ฐานะที่แท้จริงของเขา จากนั้นก็ถูกคนแต่ละที่ตามฆ่า ถึงแม้ว่าวิทยายุทธของเขานั้นจะไม่เก่ง แต่มียาพิษในมือเป็นจำนวนมาก และอีกอย่างหนึ่งในสี่หัวหน้าสาขาเพ้ยจิ่วชวนนั้นได้ให้อาวุธลับที่ปกป้องตัวเองไว้มากมาย จึงหลีกเลี่ยงอันตรายได้ครั้งแล้วครั้งเล่าได้

แต่เมื่อไม่นานมานี้ การจับกุมร่วมกันทำให้สิ่งช่วยชีวิตที่กงซุนหนันเสียนมีนั้นได้ใช้หมดไป ยิ่งไปเจอคนของจวนเซ่อเจิ้งหวางอีก

ในช่วงเวลาที่วิกฤตินั้น จู่ๆกงซุนหนันเสียนก็จำเกาทัณฑ์แขนเสื้อของตัวเองได้ แม้ว่าจะไม่ได้ทายาพิษไว้แต่ก็เป็นอันตรายถึงชีวิตเช่นกัน

ดังนั้นหลังจากการเสียสละอาวุธช่วยชีวิตชิ้นสุดท้ายนี้ไป กงซุนหนันเสียนก็ได้เวลาพักผ่อนและหลบหนีไปได้จริง แต่ใครจะไปรู้ว่าคนของฮ่องเต้จะดักรอเขาอยู่ด้านหน้า! กงซุนหนันเสียนมิสู้พวกเขาจึงโดนจับ แต่ฮ่องเต้กลับปล่อยข่าวที่ว่าประมุขถูกจับกุม เอาชีวิตของประมุขและกงซุนหนันเสียนมาขู่

ตอนแรกพวกเขาไม่เชื่อว่าฮ่องเต้จะจับตัวประมุขได้ ดังนั้นจึงใช้รหัสลับของสำนักซื่ออิ่งติดต่อประมุข แต่ไม่มีข่าวเป็นเวลาหลายวันและในเดือนที่ผ่านมา พวกเขาก็ได้ติดต่อท่านประมุขมาหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับ

ดังนั้นหัวหน้าสาขาอีกสามคนจึงมีความหวั่นไหว และพาพี่น้องบางส่วน ไปตามนัดของฝ่าบาท

เซี่ยจินอานพูดสาเหตุของเรื่องอย่างชัดเจน แต่ก็ได้ปิดปังเรื่องที่สำคัญเอาไว้ นั่นก็คือไม่ได้บอกพวกเขาว่า ร่างของประมุขพวกเจ้านั้นเปลี่ยนไปอีกคนไป และจำเรื่องอดีตไม่ได้แล้ว ดังนั้นจึงไม่เห็นสัญญาณลับที่พวกเจ้าส่งให้

ตอนนี้หัวหน้าสาขาทั้งสี่คนก็เชื่อแล้ว เซี่ยจินอานก็ได้ถามเกี่ยวกับเรื่องในสำนักอีก ในเวลาเดียวกันก็ได้รู้ฐานะของหัวหน้าสาขาทั้งสี่อย่างชัดเจน คนที่เคยสบตากับเขาก่อนหน้านี้คือกงซุนหนันเสียน เป็นหัวหน้าสาขาดาว ถนัดการแพทย์ ชายหน้าเย็นชาคือหัวหน้าสาขาอาทิตย์เพ้ยจิ่วชวน ชอบศึกษาอาวุธ ผู้หญิงที่เงียบไม่ค่อยพูดนั้นคือหัวหน้าสาขาจันทร์ เก่งเรื่องวิชาตัวเบา คนที่ไม่ชอบพูด ชายที่เชื่องช้าเล็กน้อยคือหัวหน้าสาขาภพจื่อโม่ ผู้รับผิดชอบในการรวบรวมข่าวสาร

เซี่ยจินอานสนทนากับคนพวกนี้อย่างสนุกสนาน แต่จวนเซ่อเจิ้งหวางมีคนอารมณ์ร้อน หงุดหงิดจะบ้าตายอยู่แล้ว!