นางดูเหมือนจะเห็นว่าเล็บของหล่อนมีสีเทา
ก่อนที่เซี่ยจินอานจะมองเห็นได้ชัดเจน ซูหยาวก็หยิบหวีขึ้นมาแล้ว และมือก็ออกจากสายตาของนางไป
นางสังเกตมือของหล่อนจากกระจกทองแดง และเล็บของหล่อนได้ทาด้วยน้ำมันทาเล็บ เป็นสีชมพูอ่อน
คนในยุคนี้ไม่ค่อยเข้มงวดกับบ่าวไพร่มากนัก มือของสาวใช้สามารถทาน้ำมันทาเล็บได้ เพียงแต่ไม่สามารถใช้เป็นสีแดงสีม่วงเหล่านั้นได้
ดังนั้นเหล่าสาวใช้ทั้งหลายจึงชอบทาเป็นสีอ่อนๆ
แต่ดูเหมือนว่าเล็บของซูหยาวไม่ได้ทาสีมาระยะหนึ่งแล้ว เล็บที่ยาวขึ้นใหม่ไม่ได้ทาน้ำมันทาเล็บเลย และยังมีสีเทาอีกด้วย
เซี่ยจินอานเดาในใจว่า นางน่าจะเป็นโรคเล็บเทา
แต่เซี่ยจินอานไม่ได้รีบร้อนที่จะเสนอการรักษา เจอกำแพงหลายครั้ง และนางก็ได้เห็นฉากที่ตัวเองถูกปฏิเสธแล้ว!
เช้าวันรุ่งขึ้น เซี่ยจินอานเปลี่ยนกิจวัตรประจำวัน และได้ตื่นแต่เช้าตรู่
ซูหลานที่ทำความสะอาดลานบ้านเห็นดังนั้น ได้มีสีหน้าประหลาดใจ
"ทำไมเจ้าถึงตื่นเช้านัก?"
เซี่ยจินอานบิดขี้เกียจ และพูดว่า "เพื่อให้มีชีวิตรอดข้าต้องวิ่งเต้นสักหน่อย!”
จากนั้นก็เดินออกไปด้วยความดีใจ
ซูหลานมองตามหลังเซี่ยจินอาน แล้วเอ่ยเบาๆ ว่า "บ้า"
เซี่ยจินอานได้ตรวจสอบเส้นทางกิจกรรมของพ่อบ้านแล้ว ตอนนี้ต้องยุ่งอยู่กับการสั่งการคนรับใช้ที่ลานหน้าเรือนอย่างแน่นอน
เป็นอย่างที่คาดไว้ ระหว่างคนกลุ่มหนึ่ง ตาเฒ่าสะดุดตามาก
คนเดียวที่ไม่ต้องทำงาน เป็นผู้บัญชาการใหญ่!
"ตาเฒ่า ข้ามาแล้ว!"
พ่อบ้านเห็นผู้ที่มา ก็ปวดหัวมาก!
คุณหนูตระกูลที่ไหนกันที่ก้าวเท้าเร็วเหมือนกับนาง! และยังมีผมนั้น มัดผมหางม้าเหมือนผู้ชายจะบ้าตาย!
เซี่ยจินอานมองตามมือไป ดอกไม้ที่นั่นงดงามเป็นพิเศษ นางไม่เคยปลูกดอกไม้มาก่อนและไม่รู้ว่าเป็นสายพันธุ์อะไร แต่ดูจากกระถางดอกไม้อันสวยงามนี้แล้ว ดอกไม้นี้น่าจะแพงมาก!
เซี่ยจินอานไปตักน้ำคนเดียว จากนั้นยืนอยู่หน้ากระถางดอกไม้ด้วยความลังเล ว่าจะรดน้ำมากเท่าไหร่? หนึ่งขัน? สองขัน?
ต้องเทลงที่ราก หรือว่าเทใส่มันโดยตรง?
เซี่ยจินอานลังเล แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่รดมันโดยตรง การรดน้ำ ยิ่งมากยิ่งดี!
ดังนั้นเมื่อพ่อบ้านเห็นเซี่ยจินอานรดน้ำกล้วยไม้ปีศาจหนึ่งกระถาง ทั้งตัวได้ตกใจมาก! เคราก็กำลังจะระเบิดลอยไปแล้ว!
"ใครบอกให้เจ้ารดน้ำเช่นนี้!" พ่อบ้านพูดอย่างปวดใจ "เจ้ารู้หรือไม่ว่านี่คือดอกไม้อะไร? กล้วยไม่ปีศาจ! ที่หายากมาก ก็ได้ถูกเจ้าทำให้เป็นเช่นนี้!”
ใบหน้าของเซี่ยจินอานเต็มไปด้วยความงุนงง! นี่คือกล้วยไม้ปีศาจเหรอ? อยู่ในยุคปัจจุบันกล้วยไม้ปีศาจก็หาซื้อไม่ได้? จวนเซ่อเจิ้งหวางนี้ช่างหรูหราใหญ่โตจริงๆ!
พ่อบ้านเห็นกล้วยไม้ปีศาจถูกทำลายจนไม่เหลือชิ้นดี เหมือนมีมีดปักเข้าที่หัวใจ สุดท้ายก็ไล่คนออกไปด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตร!
หมอจวนที่มาหาพ่อบ้านเพื่อปรึกษาเรื่องต่างๆ เห็นฉากที่ทั้งสองคนโต้ตอบกัน ในใจก็แอบเคียดแค้น ในดวงตาก็เป็นประกายขึ้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
น่าติดตาอ่าน แต่ตอนหลัง จบคือจบ ขอขอบคุณที่สรุปให้...
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...