ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 26

หลังจากได้รับคำสั่ง ซูหยาวก็กลับไปที่ห้องครัวด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน

ทุกคนบอกว่าเซ่อเจิ้งหวางมีนิสัยโหดเหี้ยมไร้ความปรานี ฆ่าคนจนชิน

ช่างเป็นชื่อที่สมคำร่ำลือจริงๆ

แค่พยายามวางยาพิษ ก็จะฆ่าให้เป็นอาหารหมาป่า!

ร้ายกาจ ยังคงเป็นเขาเซ่อเจิ้งหวาง ที่ร้ายกาจ

ด้านหลังครัว ทุกคนได้มารวมตัวกันที่ลาน ทุกคนล้อมรอบบ่าวรับใช้ที่คุกเข่าอยู่บนพื้น

ร่างกายของบ่าวรับใช้สั่นเล็กน้อย และกำหมัดแน่น ในใจของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและกระวนกระวายใจ

และได้ปลอบใจตัวเองอย่างต่อเนื่อง

ไม่เป็นไร ตัวเองไม่ได้ทำผิดเรื่องใหญ่เช่นนั้น ต่อให้ท่านอ๋องลงโทษก็แค่ไล่เขาออกจากจวนไปเท่านั้น

ถึงตอนนั้นเขาก็เป็นอิสระ อย่างมากก็แค่ไปทำงานที่จวนอื่น!

บอกเป็นนัยเช่นนี้ทำให้เขาสงบลงได้ไม่น้อย แม้แต่สีหน้าของเซี่ยจินอานก็ไม่ได้ดูหวาดกลัวเหมือนแต่ก่อน!

เซี่ยจินอานยืนอยู่ข้างๆ และมองหวงอานอย่างเงียบๆ เมื่อเห็นสีหน้าของเขาค่อยๆ สงบลง ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เป็นไปได้ไหมว่าบ่าวรับใช้คนนี้จะสามารถพลิกสถานการณ์ได้?

หลังจากเซี่ยจินอานเห็นซูหยาว แล้วมองไปด้านหลังนาง และไม่เห็นชายสวมหน้ากากอสูรดุร้ายคนนั้น

หลังจากที่ซูหยาวเดินเข้ามาใกล้ เซี่ยจินอานก็ถามว่า "ท่านอ๋องว่าอย่างไรบ้าง?"

ซูหยาวมองไปที่หวงอานที่คุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างเศร้าโศก และกล่าวว่า "ท่านอ๋องบอกว่า ให้ฆ่าแล้วโยนให้หมาป่าในป่า"

เสียงไม่ดังไม่เบา แต่สามารถทำให้พวกพ่อครัวได้ยินอย่างชัดเจน

นี่ทําให้ทุกคนต่างสูดหายใจเข้าออก

ทั้งตัวหวงอานเหมือนถูกดึงพลังออก ได้คุกเข่าลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง ใบหน้าของเขาซีดเหมือนผี

เซี่ยจินอานไม่คิดว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นแบบนี้ ในฐานะหมอทหารนางเคารพชีวิตคนมาก!

นางขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่านางจะไม่ได้เป็นสตรีที่สวยใสไร้สมอง อย่างไรก็ตามการกำหนดความเป็นความตายของคนคนหนึ่งตามใจชอบนั้น นางยังคงไม่ชินกับมัน

ทั้งหมดนี้มักจะรู้สึกว่ามันไม่น่าง่ายขนาดนั้น!

"เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อเจ้าหรือ?" เซี่ยจินอานกล่าวอย่างเย็นชาว่า "ถ้าเจ้าบอกคนที่อยู่เบื้องหลังเจ้า ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า!"

ดวงตาของหวงอานเต็มไปด้วยความลังเล แต่ไม่นานเขาก็กลับมามั่นคงอีกครั้ง "ไม่มีคนอยู่เบื้องหลัง เป็นข้าเองที่อยากจะวางยาพิษเจ้า!"

เซี่ยจินอานขมวดคิ้ว บ่าวรับใช้คนนี้คงมีจุดอ่อนบางอย่างที่ตกไปอยู่ในมือของคนอื่นแล้ว คงไม่มีทางสารภาพง่ายๆ แน่

หากยังไต่สวนต่อไปก็คงไม่มีผล การทรมานในคุกใต้ดินอาจมีประโยชน์ แต่การใช้ความรุนแรงที่มากเกินไปนั้นไม่เหมาะกับนาง

"เจ้าคิดว่าเหตุผลโง่ๆ ขนาดนี้ข้าจะเชื่อ!"

เซี่ยจินอานยิ้มเยาะ และมองลงมาที่เขา มันทำให้คนรู้สึกหวาดกลัว

หวงอานรู้สึกกลัว แต่ริมฝีปากของเขายังคงปิดแน่นและไม่ยอมพูดอะไรมาก

"ช่างเถอะ จะฆ่าคนที่ไม่สำคัญอย่างเจ้าก็ไม่มีความหมายอะไร เจ้าออกจากจวนอ๋องเถอะ ข้าจะไม่เอาชีวิตเจ้า"

หวงอานมองเซี่ยจินอานด้วยความประหลาดใจ ผู้หญิงคนนี้จะปล่อยตัวเองไปจริงๆ หรือ?