ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 49

"อย่าจับซี้ซั้ว!"

หยุนฝู้เฉินหรี่ตามอง มีประกายอันตรายแวววับในสายตานั้น!

"ขอโทษ ข้าอดไม่อยู่" เซี่ยจินอานหัวเราะอย่างเก้อเขิน อยากดึงข้อมือตัวเองออก

แต่ใครจะรู้ว่าอีกฝ่ายกลับแข็งเกร็งมือตนไม่ยอมปล่อยนาง

"เดิมพันเจ็ดวันยังไม่ถึง แต่ข้าไม่ถือสาจะตัดมือเจ้าข้างหนึ่งก่อน"

สายตาของหยุนฝู้เฉินที่มองเซี่ยจินอาน พูดอย่างเคร่งขรึม จากนั้นปล่อยมือนางออก

เซี่ยจินอานที่ดึงมือกลับ ขยับข้อมือสักหน่อย พูดอย่างไม่พอใจว่า "ท่านนี่งกจริง แค่ลูบกล้ามนิดหน่อยเอง? คนที่ข้าเคยลูบน่ะไม่มีเป็นพันก็มีแปดร้อยแล้ว เพิ่มท่านมาคนเดียวมิเป็นไรหรอก!"

ถึงปากจะพูดอย่างนั้น แต่สายตายังมองไปทางกล้ามท้องอย่างอดไม่อยู่

กล้ามท้องในจำนวนหนึ่งพันหรือแปดร้อยนั่นไม่น่าดูขนาดนี้ และไม่เพอร์เฟคส์ขนาดนี้

นางก้มหน้าฝังเข็มบนร่างเขา มีกลิ่นหอมลอยมาจากผม เหมือนกลิ่นมะลิ หอมสดชื่น

มีเส้นผมบางส่วนขี้เล่นแปะอยู่บนหน้าอกเขา ปัดไปปัดมา

สัมผัสคันมือนี่ ค่อยๆคืบคลานความคันจากผิวมาที่หัวใจ

หรุบตาลงต่ำเห็นขนตายาวงอนของนาง รู้สึกประหนึ่งมีผีเสื้อกระพือปีกขึ้นลง

ภายใต้ขนตาซ่อนดวงตาคู่หนึ่งซึ่งเป็นประกายระยิบระยับดุจดาว ทำคนลุ่มหลง

ไม่นานความโกรธในใจหยุนฝู้เฉินค่อยๆก่อเกิดความอึดอัดขึ้น เบนหัวไปอีกด้านทันที

น้ำเสียงมีกระแสรำคาญเพิ่มมาหน่อย "เจ้าลูบเรือนร่างชายบ่อยๆ?"

เซี่ยจินอานไม่ได้เงยหน้า พูดออกมาตรงๆว่า "ใช่สิ ตอนอยู่ด่านหน้าที่สนามรบ แทบจะลูบทุกวันเลย!"

ตอนนั้นที่ด้านหน้าสนามรบ รบราไม่หยุด ทุกวันต้องมีคนบาดเจ็บ ทุกวันต้องคอยช่วยเพื่อนร่วมรบท่ามกลางสงคราม

ก็ต้องลูบทุกวันไหม

"ทำตัวมิงาม!" น้ำเสียงนี้คล้ายกับพ่อบ้านนัก เพียงแต่เพิ่มความโกรธที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนมาด้วย

เซี่ยจินอานไม่พอใจคำวิจารณ์นี้ ของนางเขาเรียกช่วยชีวิต จะเรียกทำตัวมิงามได้ยังไง!

"เจ้าหุบปากไว้จะดีกว่า" หยุนฝู้เฉินพูดเสียงเรียบ

เซี่ยจินอานโกรธจนหน้าแดงก่ำ ปากพรั่งพรูคำด่าออกมาเป็นชุด แต่ยังไงก็พูดไม่ออก! เลยคิดจะแก้แค้นตอนจะลงเข็มที่แขนเขา!

แต่หยุนฝู้เฉินเดาได้นานแล้ว เลยข่มขู่ออกมาตรงๆว่า "อย่ามาเล่นลูกไม้ ไม่งั้นคอเจ้าจะมีบาดแผลใหญ่เท่าชามเลยทีเดียว"

เข็มที่เตรียมฝังลงไปผิดที่ รีบดึงกลับมาทันที และฝังลงจุดที่ควรจะเป็น

เซี่ยจินอานฝังเข็มบนแขนเงียบๆ จากนั้นนั่งตบโต๊ะ กระทืบเท้า ระบายความไม่พอใจของตนรัวๆ!

นางร้อนใจนะ นางยังยืมเงินไม่ได้เลย!

รอจนฝังเข็มเสร็จ หยุนฝู้เฉินถึงคลายจุดให้นาง

พิษที่ขับออกจากร่าง ส่งกลิ่นเน่าเหม็น หยุนฝู้เฉินให้คนเตรียมน้ำร้อนเขาจะอาบน้ำ บนร่างเพียงแต่คลุมเสื้อนอกใหญ่ตัวเดียวเท่านั้น

แต่เซี่ยจินอานยังไม่อยากจากไป นางเดินวนเวียนรอบตัวหยุนฝู้เฉิน สุดท้ายทนไม่ไหวพูดออกมา

"พี่ชายหยุนฝู้เฉินที่ทั้งหล่อและมีเสน่ห์ ท่านให้ข้ายืมเงินสักหน่อยได้ไหม?"