ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 56

"คุณหนูเซี่ยกำลังเลือกหน้ากากให้ท่านอ๋องอยู่รึ?" ซูหยาวเอ่ยถาม

"ใช่ หน้ากากท่านอ๋องของเจ้าน่ะน่าเกลียดเกินไป ข้าจะเลือกอันที่สวยให้เขา" หลังจากเซี่ยจินอานจ่ายเงิน ก็ไปจากแผงลอย มุ่งตรงไปร้านขายยา

"คุณหนูเซี่ยมีน้ำใจแล้ว" ซูหยาวหัวเราะบอก

ทั้งคู่ไปถึงร้านขายยา เซี่ยจินอานเลือกตัวยาที่ช่วยรักษาโรคไขข้อ

นางไม่ลืมเรื่องที่ตาตาเฒ่ามีโรคไขข้อ

หลังจากซื้อยาเสร็จ ก็ไปเดินเล่นในตลาดต่อ จนฟ้ามืดทั้งคู่ถึงกลับจวน

เซี่ยจินอานเอาตัวยาในมือยื่นให้ซูหยาวพลางว่า "เจ้าเอาตัวยาพวกนี้กลับเรือน ข้าจะไปหาตาเฒ่าก่อน"

ซูหยาวรับคำสั่งและกลับเรือนไปโดยดี

เซี่ยจินอานมุ่งตรงไปหาพ่อบ้านเตรียมจะคืนเงิน จะได้ถามไถ่ปัญหาที่ใช้ในการรักษาโรคไขข้อ

เซี่ยจินอานเดินเข้าไปในเรือนพักของพ่อบ้านอย่างสบายใจ มองซ้ายมองขวาไม่เห็นใครเลย

จากนั้นจับคนรับใช้ชายคนหนึ่งมาสอบถาม ถึงรู้ว่าพ่อบ้านไปหาหมอจวน

ได้ยินว่าวันนี้หมอจวนวิ่งรอบจวนอ๋อง สุดท้ายกระอักเลือดเป็นลมไปเลย

พ่อบ้านได้ยินข่าว รีบไปเชิญท่านหมอนอกจวนมารักษา

สุดท้ายได้ผลว่าโกรธแทงหัวใจ

จนถึงตอนนี้พ่อบ้านยังคงอยู่ดูอาการหมอจวน ไม่ได้กลับมา

พอเซี่ยจินอานได้ยินข่าวนี้ ก็คิดจะกลับไปเรือนตัวเอง เรื่องคืนเงินพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

แต่นางเห็นหน้ากากที่ห้อยไว้ที่เอวแล้ว สุดท้ายตัดสินใจหมุนตัวเดินไปหาหยุนฝู้เฉิน

กำลังเข้าเรือนก็เห็นตี้เฟิงกับหวงเฟิงสองคนกำลังยืนนับเงินอยู่หน้าเรือน...

เซี่ยจินอานเดินเข้าไป กระเซ้าแซว "พวกเจ้าชนะเงินพนันไม่น้อยเลยนี่!"

ตี้เฟิงได้ยินเสียง รีบบอก "เป็นเพราะคุณหนูเซี่ยแท้ๆเลย"

จากนั้นยัดเงินเข้าเสื้อพูดอย่างภูมิใจว่า "คราวนี้เงินสู่ขอเมียก็เก็บพอแล้ว!"

หวงเฟิงพูดอะไรไม่ออกกับท่าทีอย่างนี้ของตี้เฟิง จากนั้นหันมองเซี่ยจินอานอีก "คุณหนูเซี่ยมาค่ำมืดเยี่ยงนี้ มีกระไรรึ?"

"ท่านอ๋องพวกเจ้าล่ะ?" เซี่ยจินอานถาม

"อยู่ที่บ่อน้ำร้อนหลังเขา"

เซี่ยจินอานถอนหายใจออกมา วันนี้คงให้หน้ากากไม่ได้แล้วล่ะ ถ้าให้พวกตี้เฟิงสองคนไปให้แทน ก็ดูจะไม่จริงใจเลย

"งั้นช่างเถิด"

ที่ท้องน้อยราวกับมีคนชกเข้ามาทีละหมัดๆ ทำให้นางคดงอตัวเป็นกุ้ง

กัดปากแน่น เริ่มมีเหงื่อผุดซึมที่หน้าผาก

เซี่ยจินอานพึ่งจะเอนตัวลงนอน ก็ได้ยินซูหยาวเคาะประตูอย่างร้อนใจอยู่ด้านนอก

"คุณหนูเซี่ย! คุณหนูเซี่ย!"

เซี่ยจินอานรีบลุกขึ้นทันที นิสัยของซูหยาวปกติแล้วเรียกได้ว่าสุขุมนุ่มลึก ไม่เคยเห็นนางมีท่าทีร้อนใจเยี่ยงนี้มาก่อน

นางไม่ใส่เสื้อนอกด้วยซ้ำ ใส่ชุดนอนสีขาวก็ลงจากเตียง เปิดประตูห้อง

"ทำไมรึ?"

ซูหยาวสีหน้าร้อนใจบอกว่า "คุณหนูเซี่ย ได้โปรดช่วยซูหลานด้วยเถิด"

เซี่ยจินอานสีหน้าเคร่งเครียด "ซูหลานเป็นอะไรรึ?"

"คุณหนูเซี่ย ตามข้าน้อยมาเลยเจ้าค่ะ"

ซูหยาวเดินนำเซี่ยจินอานไปที่ห้องพวกนางอย่างรวดเร็ว พอเข้าห้องก็เห็นสีหน้าซูหลานนอนขดตัวอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าเจ็บปวด

มุมปากแตก เลือดไหลแดงไปทั้งริมฝีปาก

บวกกับสีหน้าซีดเผือด ยิ่งดูเย้ายวนเป็นพิเศษ