ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 55

"เดิมพันแล้ว มายึกๆยักๆอยู่เนี่ยเป็นบุรุษเยี่ยงไรกัน!"

"ใช่ แพ้แล้วก็ต้องยอมรับการลงโทษสิ!"

"ถุยถุยถุย นี่คงไม่ใช่ว่าแพ้ไม่เป็นกระมัง!"

"แพ้ไม่เป็นแล้วพนันทำไม ยังทำข้าเสียเงินพนันไปมากมายเยี่ยงนั้น!"

"ใช่ แม่นางเซี่ยรักษาคน เจ้าไปยุ่งอะไรด้วย! ยังทำร้ายพวกข้าเสียเงิน!"

"ต้องวิ่ง! เรื่องอะไรพวกเราเสียเงินแล้ว เจ้ากลับไม่ต้องได้รับการลงโทษอันใดเลย!"

คนที่แพ้พนันเหมือนหาที่ระบายเจอ รวมตัวกันโฮ่ร้องให้หมอจวนทำตามเดิมพัน

หมอจวนที่โดนฝูงชนต่อว่ามีสีหน้าโกรธจนแดงก่ำ สุดท้ายตะคอกด้วยความโกรธจัดว่า "ใครบอกว่าข้าจะไม่ทำตามเดิมพันกัน!"

เซี่ยจินอานแววตาเป็นประกาย "งั้นเริ่มเลยเถอะ"

หมอจวนสะบัดชายเสื้อ เริ่มต้นวิ่ง ในปากตะโกนว่า "วิชาแพทย์เซวียฉางกุ้ยสู้เซี่ยจินอานไม่ได้"

ฝูงชนที่ห้อมล้อมต่างแยกออกเป็นทางให้เขาอย่างพร้อมเพรียง

เซี่ยจินอานตะโกนไล่หลังหมอจวนไปว่า "หมอเซวียอย่าเป็นลมนะ! ข้าฝังเข็มเป็น!"

หมอจวนได้ยินอย่างนั้นสะดุดทันที เลือดคำโตค้ำคอหอยกลืนก็กลืนไม่ลงคายก็คายไม่ได้

เซี่ยจินอานอารมณ์ดีมาก พูดกับสาวใช้ทั้งสองด้านหลังว่า "พวกเราไปเที่ยวตลาดกันหน่อยไหม?"

นางข้ามเวลามาหลายวันขนาดนี้ ยังไม่เคยออกไปเดินเที่ยวเลย

ซูหลานปฏิเสธทันที และหมุนตัวกลับเข้าจวนอ๋อง

ซูหยาวลังเลครู่หนึ่งก่อนพูดว่า "คุณหนูเซี่ย พวกเรายังโดนกักบริเวณอยู่เลย"

"เจ้ารู้จักการแอบออกไปหรือไม่?" เซี่ยจินอานยิ้มบอก

จากนั้นอาศัยตอนทุกคนยังไม่รู้ตัว จูงมือซูหยาววิ่งออกไปเลย!

พวกทหารยังไม่ได้สติกลับมา รอจนพวกเขาได้สติกลับมา ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาเซี่ยจินอานแล้ว

จากนั้นก็มีคนรีบไปรายงานหยุนฝู้เฉินที่เรือนทันที

ในช่วงเข้าฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้ร่วงหล่น

ภายในตำหนัก ใบอู๋ถงสีเหลืองร่วงลงจากบนต้น

บุรุษใส่ชุดสีแดงเข้มแขนยาวภายใต้ใบไม้ร่วงหล่น ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง กวาดตามองกระดานหมากบนโต๊ะ

นางเห็นภูเขาตัวยากำลังกวักมือเรียกนางแล้ว

"คุณหนูเซี่ย มิควรให้ผู้ใดรู้ว่าเรามีของมีค่าเจ้าค่ะ" ซูหยาวเอ่ยเตือน

"ข้าดีใจมิได้รึ?"

เซี่ยจินอานเก็บตั๋วเงินเข้าในอก จากนั้นมองดูตลาดที่ครึกครื้นเต็มไปด้วยผู้คน กวางตามองแต่ละแผงลอย

นางเห็นปิ่นปักผมหลายแท่งที่แผงลอยเครื่องประดับข้างๆ มีสองแท่งในนั้นเป็นปิ่นเงิน ดูเรียบง่ายมาก แต่ดอกไห่ถังที่สลักบนนั้นงดงามนัก

เซี่ยจินอานจึงซื้อปิ่นสองอันนั้น และรับห่อมาใส่อ้อมกอด

สุดท้ายสายตานางจับจ้องไปที่หน้ากากด้านข้าง มีหน้ากากเขี้ยวหน้าผี และมียังภาพวาดต่างๆ

นางคิดถึงหยุนฝู้เฉินขึ้นมาฉับพลัน

ผู้ชายคนนี้ชอบใส่หน้ากากขนาดนี้ มีแค่แบบเดียวเองด้วย นางเลือกหน้ากากใหม่ให้เขาสักอันดีไหม?

เซี่ยจินอานเลือกอย่างละเอียดถี่ถ้วน สุดท้ายเลือกหน้ากากทองแดงอันหนึ่ง ด้านบนมีสลักลวดลายดอกท้อสวยงามมาก

ที่สำคัญที่สุดปากและช่วงคางไม่มีหน้ากากปิดไว้ ถ้าหยุนฝู้เฉินใส่ ก็เปิดเผยช่วงคางและริมฝีปากเขาได้พอดี

แบบนี้ก็จะช่วยทำให้นางเลิกเสียดายที่อยากเห็นปากเขาสักที