ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 84

พอเซี่ยจินอานคิดแบบนี้ ภายในใจของนางก็มีอารมณ์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟกลุ่มหนึ่งล่องลอยขึ้นมา

ทำไมความรักที่สวยงามของพวกเจ้า ต้องให้นางเสียสละด้วยเล่า!

ในขณะที่เซี่ยจินอานกำลังมองดูถุงหอมที่อยู่ในมือ ในใจก็รู้สึกโมโหมาก จึงโยนลงไปบนโต๊ะโดยตรง

แล้วพูดด้วยความโมโหว่า "มอบกับผีอะไร! ข้าไม่เย็บแล้ว!"

ซูหลานกับซูหยาวมองหน้ากันอย่างเงียบๆ แล้วแสดงสีหน้าที่ฉงนสนเท่ห์และไม่เข้าใจเป็นอย่างมากออกมา

ทำไมจู่ๆถึงได้อารมณ์เสียขึ้นมาเสียแล้วล่ะ?

"คุณหนูเซี่ย เหตุใดท่านถึงเลิกล้มกลางคันได้ล่ะเจ้าคะ!" ซูหลานพูด

ในขณะที่เซี่ยจินอานกำลังมองดูดอกท้อที่โค้งๆงอๆที่ตัวเองปัก ซึ่งมันไม่อาจทนดูได้จริงๆ ก็พูดขึ้นมาว่า "ยังไงซะก็ปักไม่ดี ไม่ปักแล้ว!"

ซูหยาวเม้มริมฝีปากแล้วยิ้มสักพักหนึ่ง ราวกับนางสามารถคาดเดาได้แล้วว่าทำไมจู่ๆคุณหนูเซี่ยถึงได้เป็นคนเอาแต่ใจขึ้นมาแบบนี้เสียแล้ว

"เช่นนั้นท่านยังต้องการมอบของขวัญอะไรให้ท่านอ๋องเล่าเจ้าคะ?"

ทั้งเนื้อทั้งตัวของซูหลานยังคงจดจ่ออยู่กับของขวัญ เมื่อเห็นว่าเซี่ยจินอานไม่เตรียมที่จะปักถุงหอมแล้ว นางก็เลยถามขึ้นมาด้วยความสงสัยว่านางต้องการจะมอบของขวัญอื่นใดให้เขา

และลืมความตั้งใจเดิมที่จะมอบถุงหอมในตอนแรกของเซี่ยจินอานไปหมดแล้ว!

"มอบของขวัญ ที่เขาคิดมันกลับงดงามมาก เขาเอาแต่สั่งโบยสั่งฆ่าข้าทุกวัน ข้าไม่ไปส่งศพให้เขาก็นับว่าดีแค่ไหนแล้ว!" เซี่ยจินอานพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุร้าย

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ซูหยาวก็อดไม่ได้จริงๆ นางอดที่จะเอามือป้องปากหัวเราะขึ้นมาไม่ได้

เซี่ยจินอานเหลือบมองซูหยาวตาเขียวปัด ซูหยาวก็เลยหยุดเสียงหัวเราะในทันที แล้วก้มศีรษะลง และแอบเม้มปากอย่างลับๆ

แต่ซูหลานกลับพูดอย่างตรงจุดตรงประเด็นออกมาว่า "ไปส่งศพล้วนแต่เป็นญาติสนิทมิตรสหาย คุณหนูเซี่ยท่านยังไม่มีคุณสมบัตินั้นนะเจ้าคะ"

ช่างเป็นเด็กสาวที่ตรงไปตรงมาจริงๆ ยั่วให้เซี่ยจินอานจ้องเขม็งมองซูหลานด้วยท่าทางขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน หลังจากนั้นก็หันหลังเดินจากไป และเตรียมจะไปเดินผ่อนคลายจิตใจอยู่ในจวน

เซี่ยจินอานเดินอย่างไร้จุดหมายอยู่ในสวนดอกไม้หลังจวน ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้คิดถึงเรื่องการอัพเกรดระบบขึ้นมาได้แล้ว

อาการมดลูกเย็นของซูหลานและอาการเหน็บชาของพ่อบ้านในขณะนี้ล้วนเป็นเคสอาการป่วยระดับกลางทั้งคู่ จะต้องได้รับการบำรุงรักษาแต่ยังไม่หายขาด ดังนั้นตอนนี้ระบบของนางยังจึงยังไม่ได้รับการอัพเกรด

แต่โรคเชื้อราที่เล็บของซูหยาวกลับเป็นเคสระดับต้น ซึ่งสามารถรักษาให้หายได้โดยตรง ระบบได้พัฒนาขึ้นมาหนึ่งระดับแล้ว

เซี่ยจินอานนั่งยองๆลงทันที แล้วใช้ระบบสแกนสักพักหนึ่ง

นี่คือภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำได้กำเริบขึ้นมาแล้ว

เซี่ยจินอานตั้งใจฝังเข็มให้นางสักครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็มองไปที่ฝูงชนที่กำลังมุงดูและพูดว่า "พวกเจ้าถอยออกไป อย่าล้อมคนไข้ไว้ นางต้องการอากาศบริสุทธิ์!"

เมื่อคนกลุ่มนี้ได้ยินดังนั้นก็ถอยหลังออกไปอย่างเชื่อฟัง

และพวกเขาก็จำได้ว่าคนผู้นี้คือเซี่ยจินอานอีกด้วย

แม้ว่าพวกเขาจะไม่มั่นใจว่าทักษะทางการแพทย์ของคุณหนูเซี่ยผู้นี้ยอดเยี่ยมและล้ำลึกมากจริงๆหรือไม่ แต่ในเวลานี้ก็ทำได้เพียงเชื่อนางเท่านั้นเสียแล้ว!

แต่ทว่าในเวลานั้นเองหมอจวนก็รีบวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว โดยแบกกล่องยาเอาไว้บนบ่า แล้วเบียดเข้าไปในฝูงชน จนหมวกของเขาเบี้ยวไปหมดแล้ว

หลังจากเข้ามาแล้วเขาก็จัดเสื้อผ้าและหมวกที่ไม่เป็นระเบียบสักพักหนึ่งเป็นอันดับแรก ต่อจากนั้นก็มองไปทางเซี่ยจินอาน

พอเห็นดังนั้นเขาก็รู้สึกแย่เสียแล้ว!