หรือว่าคนผู้นี้จะเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
พ่อบ้านเหลือบมองไปที่ขาทั้งสองข้างของตัวเองด้วยสายตาที่ลุ่มลึก
นอกจากนั้นก็นึกถึงเรื่องของการวางยาพิษบนมือของซูหยาวก่อนหน้านี้ขึ้นมาอีกครั้ง และเขาก็คาดเดาอะไรบางอย่างอยู่ในใจเล็กน้อย
เมื่อนึกถึงข้อมูลที่เขาได้จงใจเปิดเผยให้หมอจวนได้รับรู้ สายตาของเขาก็คมกริบขึ้นมาในทันที
แต่ก็หวังว่ามันจะไม่ใช่อย่างที่เขาคาดเดาเอาไว้นะ
"ถ้าหมอจวนมาหาข้าวันนี้ ก็จงบอกไปว่าข้าไม่อยู่ในเรือน และถ้าเขาอยากจะเข้าไปในเรือนก็อย่าได้ขัดขวาง" หมอจวนกำลังพูดกับสุ้นจื่อ
แม้ว่าสุ้นจื่อจะไม่เข้าใจเจตนาของพ่อบ้าน แต่เขาก็ยังตอบตกลงออกไป
เซี่ยจินอานกำลังบดสมุนไพรที่อยู่ในมืออยู่ภายในเรือน และสแกนดูสภาพของระบบสักหน่อย
สาวใช้น้ำตาลในเลือดต่ำคนนั้นที่นางรับรักษาเมื่อไม่กี่วันก่อนไม่ได้ให้แถบความคืบหน้ากับนางเพิ่มเติมเลย
เมื่อคิดๆดูแล้วสาเหตุน่าจะเป็นเพราะสาวใช้คนนั้นไม่หายเป็นปกติและก็ไม่ได้รับการรักษาจากนางอย่างต่อเนื่องนั่นเอง
เซี่ยจินอานรู้สึกได้ถึงการหล่นหายไปของสิ่งนี้
ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นหวงอานที่กำลังกวาดพื้นอยู่ และเขาก็มีท่าทางที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
เซี่ยจินอานมองเขาสองสามครั้ง แม้ว่าหลายวันมานี้หวงอานจะได้เห็นเห็นของแล้วคิดถึงคนอยู่บ่อยๆ แต่เขาก็ไม่เคยสูญเสียจิตวิญญาณของเขาเหมือนวันนี้เลย
และดูเหมือนว่าจะยังกระสับกระส่ายและอยู่ไม่สุขเล็กน้อยอีกด้วย
ดูเหมือนจะประสบกับเรื่องที่ยากลำบากอะไรเข้าแล้ว
แต่หวงอานผู้นี้อยู่แต่ในเรือนทั้งวัน และไม่เคยได้ออกไปไหนเลย ดังนั้นเขายังจะสามารถประสบกับปัญหาอะไรได้อีกล่ะ
หรือว่าจะมีคนมาหาเขาที่นี่แล้ว?
เซี่ยจินอานครุ่นคิดอยู่ในหัวสมองสักพัก เพราะว่าลักษณะท่าทางที่ทำให้ผู้คนรังเกียจนี้ของนาง หลายวันมานี้นอกจากสุ้นจื่อที่อยู่ข้างกายพ่อบ้านแล้ว ก็ดูเหมือนว่าไม่เคยมีใครมาที่นี่เลย
แต่นางก็มักจะไม่อยู่ในเรือน จึงยากที่จะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างขาดหายไปเสียแล้ว
ดังนั้นเซี่ยจินอานจึงเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ พอเดินไปถึงตรงหน้าของซูหลานแล้ว นางก็พูดเสียงต่ำว่า "หลายวันมานี้หวงอานได้มีการติดต่อกับใครบ้างหรือเปล่า?"
ซูหลานครุ่นคิดอย่างละเอียด แล้วพูดว่า "เมื่อวานตอนพลบค่ำ ข้าเห็นแม่ครัวคนหนึ่งมาหาเขา และข้าได้ยินหวงอานเรียกว่าป้า"
คนที่เปลี่ยนไปแบบนี้ไม่ใช่แค่หวงอานคนเดียว หลายคนที่อยู่ในจวนล้วนแต่เปลี่ยนไปแล้วกันทั้งนั้นใช่หรือไม่?
ในขณะที่ไม่ทันรู้ตัวก็กลายเป็นฝ่ายสอดแนม คอยเฝ้าติดตามดูการเคลื่อนไหวของจวนแห่งนี้ทุกย่างก้าวให้คนอื่นไปเสียแล้วหรือ?
ขณะที่เซี่ยจินอานคิดเรื่องนี้อยู่ หลังของนางก็เย็นยะเยือกขึ้นมา
ถ้าหากเป็นเช่นนี้จริงๆ สถานการณ์ของหยุนฝู้เฉินก็ยังคงซับซ้อนอยู่จริงๆ
สายตาของเซี่ยจินอานมองผ่านหน้าต่าง และมองไปทางหวงอาน
คนที่อยู่เบื้องหลังเขาต้องการให้เขาทำอะไร ถึงทำให้ตอนนี้เขากลายเป็นคนแบบนี้ไปเสียแล้ว?
"เจ้าคอยจับตาดูหวงอานเอาไว้ทุกย่างก้าวเลยนะ ข้าจะไปหาพ่อบ้านสักหน่อย" เซี่ยจินอานพูดกับซูหลาน
เมื่อซูหลานเห็นการแสดงออกที่จริงจังบนใบหน้าของเซี่ยจินอานก็ให้ความสนใจขึ้นมาในทันที แล้วแสดงท่าทางเร่งรีบและพูดว่า "อืม ข้าจะจับตาดูเขาอย่างสุดชีวิตเลย!"
เมื่อเซี่ยจินอานเห็นดังนั้น ก็รีบไปหาพ่อบ้านอย่างรวดเร็ว
แต่พ่อบ้านที่อยู่ด้านนี้ก็กำลังแสดงละครฉากใหญ่อยู่เช่นกัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
น่าติดตาอ่าน แต่ตอนหลัง จบคือจบ ขอขอบคุณที่สรุปให้...
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...