ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 48

ตอนที่ 48 หุ้น15%

ตระกูลมู่ทั้งหมด ก็มีมู่น่อนน่อนเพียงคนเดียวที่โดนตัดออก ไม่มีส่วนแบ่งของหุ้นทั้งหมด

เธอเคยเฝ้ารอคอยอย่างยิ่งว่ามู่ลี่เหยียนจะแบ่งหุ้นให้เธอ ถึงแม้จะมีเพียงแค่ 1% อย่างน้อยก็ยังทำให้เธอรู้สึกว่าตนเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลมู่

แต่ตอนนี้ เธอไม่ได้สนใจหุ้นนั้นแล้ว มู่ลี่เหยียนกลับจะอยากให้เธอขึ้นมา

คิดๆแล้วยังรู้สึกน่าขำสิ้นดี

มู่น่อนน่อนก็หัวเราะออกมาจริงๆ แม้ในใจจะรู้ว่ามู่ลี่เหยียนอาจจะมีเป้าหมายอื่น แต่เธอก็ยังถามต่อ: “พ่อคิดจะให้หนูเท่าไหร่หรือคะ?”

มู่ลี่เหยียนพูดอย่างคลุมเครือ: “แน่นอนว่าต้องมากกว่าแม่ของลูก ลูกวางใจเถอะ พ่อจะไม่ปฏิบัติต่อลูกอย่างขาดความยุติธรรม”

มากกว่าเซียวชู่เหออย่างนั้นหรือ? นั่นก็น้อยมากนะ

ในเมื่อมู่ลี่เหยียนเปิดทางมาแล้ว มู่น่อนน่อนจะไม่รับได้อย่างไร?

“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้หนูก็เป็นลูกสะใภ้ของตระกูลเฉิน ความจริงที่พ่ออยากจะให้หุ้นกับหนู ก็ให้หนู15%แล้วกันค่ะ ถ้าคนข้างนอกรู้ว่าน้อยเกินไปคงจะโดนหัวเราะเยาะนะคะ”

แม้ว่าเธอจะไม่มีหุ้นของบริษัทมู่ซื่อ แต่สำหรับส่วนแบ่งหุ้นของบริษัทมู่ซื่อเธอก็เข้าใจอย่างชัดเจน

ในมือของมู่ลี่เหยียนถือหุ้นอยู่30% ในมือของมู่หวั่นขีกับพี่ชายของเธอ แบ่งกันคนละ10% ในมือของเซียวชู่เหอถือหุ้นอยู่ 5% เมื่อรวมกัน ก็จะเป็น55%

ที่เหลือก็เป็นผู้ถือหุ้นคนอื่นๆแล้ว

ถ้ามู่ลี่เหยียนแบ่งหุ้นให้มู่น่อนน่อน15% ก็จะเปลี่ยนเป็นค่อนข้างอันตราย

ตอนที่เลือกประธานบริษัทในการประชุมผู้ถือหุ้นครั้งต่อไป ถ้ามู่น่อนน่อนไม่เลือกเขา ก็เป็นไปได้อย่างมากว่าเขาอาจจะหลุดออกจากตำแหน่งประธานแล้ว

หุ้น15% ไม่ใช่จำนวนเล็กๆ

มู่ลี่เหยียนคำนึงถึงส่วนได้ส่วนเสียอย่างชัดเจน พูดอย่างพยายามอดกลั้นความโมโหเอาไว้: “น่อนน่อน พ่อให้ความสำคัญกับลูกนะ แต่คำขอนี้ของลูกมากเกินไปหน่อย”

ให้ความสำคัญกับเธอหรือ?

มู่น่อนน่อนยิ้มแล้วพูด: “พ่อคะ อายุมากแล้ว อย่าโมโหมากเลยค่ะ ไม่ดีต่อสุขภาพ หนูก็แค่พูดไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้น พ่อไม่ยินยอมก็ไม่เป็นไร อย่างไรก็ตามหนูก็หางานได้แล้ว หนูยังมีเรื่องทำ แล้วเจอกันค่ะ”

ตระกูลมู่เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?

มู่ลี่เหยียนใช้หุ้นมาดึงดูดเธอ อยากจะให้เธอไปทำงานที่บริษัทมู่ซื่อ วางแผนอะไรอยู่?

......

อีกด้านหนึ่ง

มู่ลี่เหยียนที่โดนมู่น่อนน่อนวางโทรศัพท์ใส่ ก็โมโหจนเกือบจะทำโทรศัพท์ตกแตก

เขาเอามือทั้งสองดันหลังเอาไว้ เดินไปเดินมาอยู่ในห้องทำงาน: “ฉันเห็นเธอปีกกล้าขาแข็งแล้ว นี่ก็คงเริ่มต้นแล้วสินะ!”

มู่หวั่นขีเทน้ำชาให้มู่ลี่เหยียน: “พ่อคะ อย่าโมโหเรื่องเล็กน้อยอย่างนี้เลย ไม่มีค่าพอ”

มู่ลี่เหยียนกำลังโมโหอยู่ ก็เลยไม่ได้รับน้ำชาที่มู่หวั่นขีส่งมาให้ พูดแล้วชี้ไปที่เธออย่างเข้มงวด: “พ่อบอกลูกหลายรอบแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องอะไรอย่าไปสถานที่ที่เต็มไปด้วยพิษร้ายอย่างนั้น ถึงแม้ว่าจะไปก็ระวังตัวให้พ่อสักหน่อย ตอนนี้เป็นอย่างไรล่ะ ตระกูลเสิ่นที่ยินยอมจะแต่งงานกันแต่แรก เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ตระกูลเสิ่นพวกเขาจะยังอยากได้ลูกไหม!”

ช่วงนี้บริษัทมู่ซื่อขาดแคลนเงินลงทุน แต่เดิมคิดว่าจะเกี่ยวดองกับตระกูลเสิ่น เพื่อให้ตระกูลเสิ่นให้เงินลงทุนพวกเขา แต่มีเรื่องวิดีโอที่ไม่ดีของมู่หวั่นขีออกมาเสียก่อน ก็อย่าหวังเลยว่าตระกูลเสิ่นจะลงทุนให้

ดังนั้น เขาก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายไปที่มู่น่อนน่อนแทน

มู่ลี่เหยียนนึกถึงโทรศัพท์สายนั้นเมื่อครู่นี้ สีหน้าก็ขรึมลง พูดอย่างเย็นชา: “พ่อว่าตอนนี้เธอปีกกล้าขาแข็งแล้ว เมื่อครู่นึกไม่ถึงว่าจะกล้าวางสายใส่พ่อ แล้วก็นึกไม่ถึงว่าจะมีความต้องการมากอย่างนั้น อยากได้หุ้นตั้ง15%!”

“ให้เธอไปสิคะ!” มู่หวั่นขีไม่ใส่ใจเลย: “พ่อไม่ได้ต้องการให้เธอมาทำงานที่บริษัทมู่ซื่อหรือคะ? ถึงตอนนั้นก็หาโอกาสอย่างไรก็ได้ทำให้เธอคืนหุ้นอีกครั้งก็พอแล้ว”

มู่ลี่เหยียนฟังคำพูดของเธอ ก็จมลงไปในห้วงความคิด แล้วก็ปรากฏรอยยิ้มออกมา: “ลูกสาวที่มีค่าของพ่อยังคงฉลาดเสมอ เมื่อครู่เจ็บไหม พ่อไม่ดีเอง......”

“พ่อคะ หนูไม่เป็นไร”

ไม่ว่ามู่น่อนน่อนจะคิดอย่างไร ก็คงคิดไม่ถึงว่าเป้าหมายของมู่ลี่เหยียนที่อยากจะให้เธอไปขอร้องเฉินถิงเซียวเพื่อลงทุนให้บริษัทมู่ซื่อ

เรื่องที่เธอต้องทำวันนี้ คือไปสัมภาษณ์ที่บริษัทเสิ้งติ่ง

ยังไม่ทันได้ออกจากบ้าน เธอก็ต้องรับโทรศัพท์ของมู่ลี่เหยียนอีกครั้ง

“น่อนน่อน คำขอของลูกก่อนหน้านี้ พ่อคิดมาครู่หนึ่งแล้ว พ่อยินยอมให้หุ้นของบริษัทมู่ซื่อ15%กับลูก เมื่อไหร่ลูกจะมาทำงานที่บริษัทมู่ซื่อล่ะ?”

มู่น่อนน่อนขมวดคิ้วไม่เข้าใจ มู่ลี่เหยียนยินยอมให้หุ้น15%กับเธอ

มู่ลี่เหยียนอยากให้เธอไปทำงานที่บริษัทมู่ซื่อก็แปลกพออยู่แล้ว คิดไม่ถึงว่าเขาจะให้หุ้นเธอจริงๆ

เอาหรือไม่เอา? ไปหรือไม่ไป?

หุ้น15% เยอะกว่าที่มู่หวั่นขีถืออยู่อีก จะเป็นไปได้อย่างไรที่เธอเห็นด้วย?

ตรงนี้แน่นอนว่ามีบางอย่างที่น่าสงสัย แต่เธอไม่กลัว

“พ่อโอนหุ้นมาให้หนูเมื่อไหร่ หนูก็จะไปทำงานตอนนั้นค่ะ”