ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 60

ความสัมพันธ์?

ความสัมพันธ์ระหว่างเราเหรอ?

ได้ยินแบบนั้น ความโกรธของเย่ชิงหลีก็พลุ่งพล่านมากยิ่งขึ้น ได้ยินเธอกล่าวเพียงแค่ว่า “ฉันจำความสัมพันธ์ระหว่างเราได้ และก็จำความสัมพันธ์ระหว่างนายกับฉางซินเอ๋อร์ได้”

พูดจบ!

บรรยากาศบนตัวของชายหนุ่มก็นิ่งลง

เย่ชิงหลี “เธอก็มาที่เมืองซีโจวด้วยใช่ไหม? ถ้าให้เธอรู้ว่าตอนนี้นายอยู่ในห้องเดียวกับฉัน คงจะโกรธจนเข้าโรงพยาบาลไปเลยมั้ง?”

จู่ๆก็มีแรงบีบขึ้นตรงคาง เผยจิ้นโม่บีบคางของเธออย่างแรง ลมหายใจเบาๆกระทบบนแก้มของเธอ

แต่น้ำเสียง กลับฟังดูอันตรายเป็นอย่างมาก “มีใครเคยบอกไหมว่า ปากของเธอในตอนนี้มันไม่น่ารักเลย?”

“ไม่มี นอกจากตอนที่อยู่ตรงหน้านายมันไม่น่ารัก แต่สำหรับคนอื่นมันน่ารักมาก”

“เธอหมายถึงลี่เลี่ย หรือหมายถึงผู้ชายคนอื่น?”

ผู้ชายคนอื่น!?

คำคำนี้เผยจิ้นโม่กัดฟันพูดเสียงแข็ง มันทำให้เย่ชิงหลีนึกถึงคืนที่เขาโมโหจนเหมือนพายุถล่มในคืนนั้น

เธอรู้

ขอแค่ในเวลาที่ผู้ชายคนนี้โมโหมากๆ ก็มักจะเอ่ยถึงเรื่องคืนนั้นเป็นนัยๆ

และเธอที่ถูกตระกูลเผยดูถูกมาไม่มากก็น้อย ที่จริงแล้วก็มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องในคืนนั้นอยู่บ้าง ตอนที่อายุสิบแปด...สูญเสียครั้งแรกไป

แล้วยังเคยทำแท้งเพราะเหตุนี้ คนที่ปวดใจและห่วงใยเธอ ต่างก็บอกว่าสิ่งที่เธอพบเจอมันน่าสงสาร แต่ส่วนคนที่ไม่ชอบเธอ ก็จะเอาเรื่องนี้มาทำร้ายเธอ!

เผยจิ้นโม่ก็คือคนประเภทที่สอง

“เผยจิ้นโม่ นายต้องบีบคั้นฉันจนตาย ถึงจะพอใจหรือไง?” มองดูชายหนุ่มที่มีสีหน้ามืดมน ความโกรธทั้งหมดของเย่ชิงหลี จู่ๆก็สงบลง

และความเงียบสงบแบบนี้ ฟังดูแล้วมันไม่ปกติ

เผยจิ้นโม่มองสายตาที่นิ่งราวกับตายด้านของเธอ แล้วตกตะลึง!

สุดท้ายเขาก็ปล่อยเธอแล้วลุกขึ้นอย่างหงุดหงิด เขา...บ้าไปจริงๆ เรื่องนั้นเธอเองก็ไม่ได้สมยอมไม่ใช่หรือไง?

แต่เมื่อเห็นเธอพูดคุยสนุกสนานกับผู้ชายคนอื่น ก็มักจะเผลอโยงเธอเข้ากับเรื่องในคืนนั้นโดยไม่รู้ตัว

ถ้าหากเธอไม่เป็นคนเริ่มเข้าหาก่อน คนอื่นจะบังคับเธอได้เหรอ?

เย่ชิงหลีได้รับอิสระลุกขึ้นยืน

เดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ด้านข้างแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมา เลือกบุหรี่เรียวยาวสำหรับผู้หญิงขึ้นมาจุดม้วนหนึ่ง แล้วสูบไปสองที

เผยจิ้นโม่มอง แล้วขมวดคิ้ว

เขาไมเคยเห็นเย่ชิงหลีในมุมห้าวและมีท่าทีรำคาญแบบนี้มาก่อน เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อยมาตลอด เรื่องเหล้าบุหรี่มันควรจะต้องไม่เกี่ยวข้องกับเธอสิ

แต่แล้วในตอนนี้...!

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร ปล่อยให้เย่ชิงหลีสูบบุหรี่จนหมดม้วน จากนั้นเผยจิ้นโม่ถึงได้กล่าวว่า “กลับไปครั้งนี้ เรื่องทั้งหมดจะเรียบร้อย”

“รู้แล้ว!” เย่ชิงหลีคิดว่าเรื่องที่เขาพูดถึงจะเป็นเรื่องหย่า

ผู้ชายคนนี้มีความเป็นนักธุรกิจโดยพื้นฐานจริงๆ กลับไปก็จะหย่า แต่ตอนนี้ต้องเพลิดเพลินกับภาระผูกพันทางกฎหมายให้เพียงพอก่อน

สมเป็นเขาจริงๆ!

เมื่อเห็นว่าเย่ชิงหลีไม่ได้ปฏิเสธ ชายหนุ่มก็โล่งใจขึ้นมานิดหนึ่ง

และในตอนที่เขากำลังคิดอยู่ว่าจะลงไปหาอะไรกินข้างล่างดีหรือไม่นั้น โทรศัพท์มือถือของเย่ชิงหลีก็ดังขึ้น...!

เย่ชิงหลีรับโทรศัพท์ “ฮัลโหล”

“...”

“เฉียวอาน?” เมื่อได้ยินเสียงในสาย เย่ชิงหลีก็เหลือบไปมองเผยจิ้นโม่อย่างไม่รู้ตัว จากนั้นก็เดินไปยังห้องที่อยู่อีกด้านหนึ่ง

ห้องนี้เป็นห้องเพรสซิเดนสูท มีห้องหลายห้อง

ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในห้องเดียวกัน เย่ชิงหลีก็ไม่มีทางนอนในห้องนอนเดียวกันกับเผยจิ้นโม่

เฉียวอาน!

ชื่อนี้เผยจิ้นโม่รู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย

แล้วจึงนึกขึ้นได้ ว่าเธอเป็นนักออกแบบท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงในเมืองซีโจว เห็นบอกว่ามีความทะนงตัวสูง เข้าหาได้ยากมาก

คิดไม่ถึงว่าเธอกับเย่ชิงหลีจะมีความสัมพันธ์ที่คุยกันผ่านทางโทรศัพท์มือถือได้

ยี่สิบนาทีให้หลัง

เย่ชิงหลีเปลี่ยนชุดแล้วเดินออกมา

“เธอจะออกไปเหรอ?” ชายหนุ่มขมวดคิ้ว หัวคิ้วชนเข้าหากัน

เย่ชิงหลีชำเลืองมองเขา!

“ฉันนัดเพื่อนไว้ หวังว่าตอนที่กลับมาจะไม่เห็นนายอยู่ในห้องนี้ เพราะอย่างไรเสียกลับไปครั้งนี้ความสัมพันธ์ทุกอย่างจะต้องถูกจัดการอย่างเรียบร้อย”

มองดูท่าทางแบบนี้ของชายหนุ่ม อันที่จริงเย่ชิงหลีอยู่ไม่นิ่งแล้ว!

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

และสีหน้าของเผยจิ้นโม่ วินาทีนี้ได้นิ่งขรึมลงไปจริงๆ

“เย่ชิงหลีเธออย่าทำเกินไป!”

“ระหว่างเราใครกันแน่ที่ทำเกินไป?”

“เธอไม่จบไม่สิ้นใช่ไหม?” นี่เขาก็มาอยู่ที่นี่แล้ว ทิ้งทุกอย่างมาอยู่ข้างเธอ ยังจะงี่เง่าอีก?

เย่ชิงหลีระเบิดออกมาจริงๆ

และในตอนที่เธอกำลังโมโหจนจะดิ้นอยู่แล้วนั้น สายของเฉียวอานก็โทรเข้ามา ขัดจังหวะความโกรธของเย่ชิงหลี

รับสาย “เฉียวอาน”

น้ำเสียง ดูไม่สงบเล็กน้อย

ได้ยินเพียงคนในสายพูดว่า “ฉันมาถึงใต้ตึกแล้ว”

“โอเค ฉันจะรีบลงไป!”

วางสาย เย่ชิงหลีก็ชี้ไปทางเผยจิ้นโม่ ความโกรธวนเวียนบนหัวอยู่สองรอบ ท้ายที่สุดก็ถูกเธอเก็บมันลงไป

เธอไม่ได้มาที่เมืองซีโจวหลายปีแล้ว ตอนนี้จะมาเถียงเรื่องพวกนี้กับเผยจิ้นโม่ก็ไม่ได้มีผลสรุปอะไรขึ้นมา รอกลับไปค่อยว่ากัน

แต่เมื่อคิดว่าเผยจิ้นโม่อาจจะไม่อยากหย่ากับตัวเอง เย่ชิงหลีก็รู้สึกขนลุกไปทั่วทั้งตัว

ในใจของเธอ อยู่กับเผยจิ้นโม่ก็เท่ากับอยู่กับความอันตราย! ผู้ชายคนนั้นอาจจะเอามีดมาแทงเธอตอนดึกก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีทางเป็นไปได้

ในลิฟต์

เย่ชิงหลีก็เจอกับฉางซินเอ๋อร์ที่กำลังจะลงไปหาอะไรกินข้างล่าง ความโกรธที่เก็บลงไปก็เริ่มกลับมาวนเวียนบนหัวอีกครั้ง

“เย่ชิงหลี ทำไมต้องมีเธอไปซะทุกที่?”

“ที่นี่เป็นโรงแรมของฉัน ต้องบอกว่ามีเธอไปซะทุกที่ถึงจะถูกมั้ง?” เดิมทีก็โมโหอยู่แล้ว ตอนนี้ต้องการแค่พื้นที่ปลดปล่อย

และเมื่อฉางซินเอ๋อร์ได้ยินว่าโรงแรมนี้เป็นของเธอ! ความอิจฉาก็ยิ่งแผดเผามากขึ้นไปอีก

“คุณลี่ดีกับเธอขนาดนี้ เธอยังดึงเผยจิ้นโม่ไว้ไม่ปล่อย ไม่กลัวคุณลี่ฆ่าเธอเหรอ?”

“ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ฉันอยากจะฆ่าเธอมากกว่า!” เย่ชิงหลีโต้กลับโดยตรงอย่างไม่เกรงใจ

คนที่สามารถแสดงความโกรธของตัวเองได้อย่างชัดเจนแบบนี้ บนโลกนี้คงจะมีแต่เย่ชิงหลีคนเดียวเท่านั้นแหละ ไม่มีใครมาเทียบได้