ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 66

หลังศีรษะของเธอกระแทกกับกำแพงเย็นเฉียบ และเธอเอามือไปปิดด้วยความเจ็บปวด ลมหายใจอันทรงพลังของชายผู้นั้นโอบล้อมเธอไว้ ทำให้เธอไม่สามารถหลบหนีได้

เขาคือเผยจิ้นโม่

เธอพูดขึ้นด้วยความโกรธ "นายเป็นบ้าเหรอ！ "

“บอกฉันสิ เธอต้องการจะเล่นอะไรแปลก ๆ อีก?” น้ำเสียงของผู้ชายนั้นเย็นชา แม้ว่าเขาจะถาม แต่เขาก็ตั้งใจแน่วแน่

เย่ชิงหลี "ลูกเล่นแปลก ๆ เหรอ ฉันไม่ทำหรอก "

"หึ"

ชายคนนั้นยิ้มอย่างประชดประชัน

ประชดประชันฉากอาหารเย็นของพวกเธอในเมื่อครู่

“แม่ไม่ค่อยออกไปไหนมากนัก แต่เธอสามารถทำให้แม่มาต่างประเทศได้ ” ชายคนนั้นกัดฟันและพูดทีละคำ

เย่ชิงหลี “...”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เธอก็ชะงักไปครู่หนึ่ง

เธอรู้ว่าคุณหญิงเผยไม่ค่อยออกไปไหน เธอเป็นคนสุดท้ายที่มาถึงงานปาร์ตี้ และเป็นคนแรกที่กลับก่อน โดยปกติแล้วเธอไม่ค่อยได้ออกไปข้างนอก

ไม่ต้องพูดถึงการออกจากเมืองลี่เฉิงเลย

แต่ตอนนี้เธอปรากฏตัวในเมืองซีโจว และทานอาหารเย็นกับเย่ชิงหลี ถ้าบอกว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของเย่ชิงหลี เผยจิ้นโม่ไม่เชื่อ

“ไม่ว่านายจะเชื่อหรือไม่ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ”

“เย่ชิงหลี ถ้าในการแข่งขันครั้งมีผัญหาอะไร ฉันจะทำให้เธอหายไปจากวงการนี้ตลอดไป "

เผยจิ้นโม่ดูเหมือนจะไม่ได้ฟังคำพูดของเธอ ดวงตาคู่ของเขามองเธออย่างอันตราย และแสงที่ดุร้ายก็แวบผ่านในดวงตาของเขา

เย่ชิงหลีกลอกตาใส่เขา

เธอตะคอกกลับไปอย่างเย็นชา "ไม่ว่าฉันจะอยู่ในวงการนี้ต่อไปได้หรือไม่ ก็ไม่ส่งผลกระทบต่อฉันเลย แต่ถ้าฉางซินเอ๋อร์ล้มลง ตระกูลเผยจะช่วยดูแลเธอเพราะนายจริง ๆ เหรอ?"

เผยจิ้นโม่ “...”

ใบหน้าของเขาไม่สู้ดีแต่แรกอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ดวงตาของเขากลับหม่นหมองลงยิ่งกว่าเดิม

ต้องบอกว่า สิ่งที่เย่ชิงหลีพูดนั้นเป็นความจริง

แค่ตระกูลเผยไม่ชอบฉางซินเอ๋อร์ ฉางซินเอ๋อร์ที่ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา อาจเผชิญความลำบากได้ทุกเวลา

ตอนที่เย่ชิงหลีหันหลัง

ได้ยินเพียงเผยจิ้นโม่พูดว่า "เย่ชิงหลี เธอก็แค่พึ่งพาท่านเจียงที่อยู่ข้างหลังเธอไม่ใช่เหรอ? ฉันจะคอยดูว่าเขาจะปกป้องเธอได้ถึงไหนกันเชียว?”

เขาพูดออกมาทีละคำพูดอย่างร้ายกาจ

เย่ชิงหลีหยุดชะงัก และไม่ได้หันกลับมามอง

“นายคิดผิดแล้ว ฉันไม่ได้พึ่งคุณตาฉัน ฉันพึ่งตัวเอง ”

“หึ พูดได้เย่อหยิ่งมาก หลายปีมานี้ ลี่เลี่ยให้ความสะดวกและทุ่มเทให้เธอตั้งมากเท่าไหร่? เธอยังมีหน้ามาบอกว่าพึ่งพาตนเอง ”

"โอกาสนั้นมีให้ผู้ที่เตรียมพร้อม ประธานเผยเป็นถึงหัวหน้าใหญ่ของบริษัท ฉันคิดว่าเหตุผลนี้คงจะเข้าใจนะ?"

“...”

"ไม่เหมือนใครบางคน ทำอะไรไปก็เปล่าประโยชน์ และคนที่ไร้ความสามารถแบบนั้น มีเพียงคุณเผยเท่านั้นที่คิดว่า มีคนอื่นแย่งซีนของเธอไป "

เผยจิ้นโม่".….." ผู้หญิงคนนี้

เย่ชิงหลีทิ้งคำพูดไว้ แล้วออกจากทางบันไดหนีไฟ

"ปั้ง " ประตูบันไดหนีไฟกระแทกอย่าง แรงพอ ๆ กับความโกรธภายในใจของเผยจิ้นโม่

ต้องบอกว่า เย่ชิงหลีในตอนนี้ ฝีปากดีจริง ๆ

เรื่องฝีปากเนี่ย ไม่มีใครสามารถเอาชนะเธอ

ท้ายที่สุด เผยจิ้นโม่กลับมาที่ห้องด้วยความโกรธ บนหน้าจอมือถือมีเบอร์ปรากฏอยู่ เป็นเบอร์ของจี๋ลู่ ในไม่ปลายสายก็กดรับ"ครับ คุณผู้ชาย"

"ตรวจดูว่าเย่ชิงหลีอยู่ห้องไหน"

"ครับ"

เดิมที คิดว่าที่เธอหนีออกไปพร้อมกระเป๋าเดินทาง อย่างน้อยเธอก็จะเปลี่ยนโรงแรม แต่เมื่อกี้ดูแล้ว เหมือนเธอยังอยู่ที่โรงแรมนี้

จี๋ลู่ทำงานเร็วมาก

สิบนาทีต่อมา เขาก็โทรกลับมา "คุณผู้ชายครับ คุณเย่อาศัยอยู่ในห้องชุดส่วนตัวที่ชั้นบนสุดครับ "

"ห้องชุดส่วนตัวของใคร?" ไม่น่าใช่ของเย่ชิงหลี ถ้าใช่ ก่อนหน้านี้ เธอคงไม่มาพักที่ห้องเพรสซิเดนสูทหรอก

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ แม้แต่ลมหายใจก็ฟังออกว่าดูประหม่าเล็กน้อย

จากนั้น จี๋ลู่ก็พูดว่า "ห้องชุดพิเศษของคุณลี่เลี่ยครับ "

น้ำเสียงของเธอ เต็มไปด้วยความเกลียดชัง อยากจะฉีกเย่ชิงหลีออกเป็นชิ้น ๆ

สวี่อี๋ฟังความโกรธในน้ำเสียงของฉางซินเอ๋อร์ออก ดวงตาของเธอหรี่ลง และได้ยินเพียงเธอพูดว่า "ตอนนี้เธอไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นนะ"

พรุ่งนี้ก็จะแข่งแล้ว

“ทางนี้ฉันได้เตรียมการไว้แล้ว พรุ่งนี้เธอมีหน้าที่รับผิดชอบในการจัดแสดงผลงานของเธอเองเท่านั้น และเตรียมตัวให้ดีสำหรับการพูดแนะนำและบรรยายเกี่ยวกับผลงานของเธอด้วย”

ขณะที่พูด สวี่อี๋ก็ก้าวไปข้างหน้า และหยิบแก้วไวน์แดงออกจากมือของฉางซินเอ๋อร์

ฉางซินเอ๋อร์ "เธอเตรียมการอะไรไว้?"

ไม่มีใครรู้ ว่าตอนนี้เธอเกลียดเย่ชิงหลีมากแค่ ไหน ราวกับว่าแค่เย่ชิงหลีอยู่ตรงหน้าเธอ

ตัวเธอก็ยากที่จะมีที่ว่างให้ยืน

เรื่องนี้ทำให้เธออึดอัดมาก

“คนที่ติดตามรายงานผลของเธอ”

“เจิ้งยู่?”

"อืม พรุ่งนี้หลังจากการแข่งขันสิ้นสุดลง จะมีนักข่าวจำนวนมากมาสัมภาษณ์ในเวลานั้น และในตอนนั้น เจิ้งยู่ก็เปิดเผยกระบวนการลอกเลียนแบบทั้งหมดของเธอก่อนการแข่งขัน "

สวี่อี๋กล่าวด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว

เดิมทีเธอยังคงมองเย่ชิงหลีในแง่ดี แต่เธอก็ไปเซ็นสัญญากับบริษัททางฝั่งเมืองเสว่เฉิง

และตอนนี้พวกหล่อนก็กำลังกดฉางซินเอ๋อร์จากบริษัทของเธอ พวกเธอลงทุนเงินจำนวนมากเพื่อผลักดันฉางซินเอ๋อร์

จะไม่อนุญาตให้ล้มลงเช่นนี้ เพราะเย่ชิงหลี

เพราะไข่มุกล้ำค่านั้นไม่ใช่ของตน

ถ้าเช่นนั้นก็ทำลายมันอย่างไร้ความปรานี ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอไม่มีใครเป็นองค์กรการกุศล และหลังจากทุ่มเทแรงกายแรงใจไปมากมาย พวกเธอก็ต้องได้รับการตอบแทน

ถ้าจะโทษก็โทษหลังจากนิทรรศการครั้งล่าสุด ทางฝั่งเธอไม่เพียงแต่ไม่ได้รับการตอบแทน แถมยังขาดทุนด้วย

แบบนี้ เย่ชิงหลีนั้นไม่ควรปล่อยไว้

"โอเค ฉันเข้าใจแล้ว" ฉางซินเอ๋อร์รู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินว่าการเตรียมการของสวี่อี๋ที่เลวร้ายขนาดนี้

แม้ว่าพรุ่งนี้จะมีคุณหญิงเผยสิบคน ก็ไม่สามารถช่วยเย่ชิงหลีได้ คิดว่าการใช้เล่ห์เหลี่ยม เรียกคนมาแล้วจะยับยั้งสถานการณ์ได้เหรอ? ใส่ซื่อจริง ๆ