ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1282

เมื่อเห็นฉินก่วงหวังออกมา ฉู่เจียงหวังก็เข้าไปขวางหน้าซูอวิ๋นเจาทันทีโดยไม่รู้ตัว

ยมบาลตัวน้อยเชื่อมั่นในตัวเขา มอบหมายหน้าที่ให้เขาพาซูอวิ๋นเจามาส่ง เขาต้องช่วยเธอดูให้ดีๆ เขาจะไม่ยอมให้ซูอวิ๋นเจาทำแบบนั้นอีก

“ฉินก่วนหวัง เจ้าคิดจะทำอะไร?” ฉู่เจียงหวังถามอย่างระแวดระวัง

ฉินก่วงหวังมองไปที่ฉู่เจียงหวังอย่างหมดคำจะพูด เขายังจะทำอะไรได้อีก? ยังจะมาถามเขาอีกว่าคิดจะทำอะไร!

ฉินก่วงหวังทำหน้าถมึงทึง ตำหนิอย่างเย็นชาว่า “ความดีความชั่วทั้งหมดต้องตัดสินที่ตำหนักพญายมที่หนึ่งแห่งนี้ เจ้ายังจะพาเขาไปที่ใดอีก?”

ฉุ่เจียงหวังชะงักงันไปครู่หนึ่ง ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “ไม่แน่ใจว่าควรจะอยู่ที่ตำหนักพญายมที่หนึ่งหรือไม่?”

จู่ๆ ก็รู้สึกว่าการแบ่งหน้าที่บางส่วนในยมโลกนั้นออกจะเข้มงวดเกินไปสักหน่อย พญายมหนึ่งคนดูแลเรื่องใดเรื่องหนึ่งโดยเฉพาะ จะกระทำการใดก็มีแนวโน้มไปจะไปทางสุดโต่งได้ง่าย

คราวหน้าเขาจะปรึกษาหารือกับพญายมตัวน้อย ยมโลกยุคใหม่ต้องมีการปฏิรูปสิ่งใหม่ๆ ...พญายมต้องอ่านให้เยอะวิเคราะห์ให้แยะ ให้ความสำคัญกับประสบการณ์ชีวิตหลากหลายรูปแบบ มองสิ่งมีชีวิตหลากหลายประเภทอย่างทั่วทุกมุม...

“ฉู่เจียงหวัง?” ฉินก่วงหวังพูดอย่างไม่พอใจนัก “ข้ากำลังพูดกับเจ้าอยู่นะ”

จู่ๆ ก็เหม่อลอย ไม่ได้เจอเพียงแค่ไม่กี่วันก็มารวมตัวกันอีกครั้ง ดูเหมือนว่าสติปัญญาของเขาทั้งหมดจะไปอยู่กับของกิน

“เจ้าเข้ามากับข้า!” ฉินก่วงหวังจ้องมองซูอวิ๋นเจาและเชิดหน้าขึ้น

ซูอวิ๋นเจาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวและไม่ได้ขัดขืนเลยสักนิด เพียงแต่เดินตามไปด้วยสีหน้าอันสงบนิ่ง

ฉู่เจียงหวังร้อนรนใจ “เฮ้! เจ้า...”

เขาเดินไปพลางกำชับเขาอย่างร้อนใจไปด้วย “เจ้าไม่ต้องกลัวไป อย่าให้เขาขู่เอาได้! ซู่เป่าหลานสาวของเจ้าเป็นถึงเหยียนหลัวหวังที่ห้า เป็นผู้นำของพญายมทั้งสิบแห่งยมโลก!”

“ต้องบอกว่าพวกเราเป็นผีที่มีความเกี่ยวข้องกับยมโลกเช่นกัน อยากเกิดใหม่เป็นอะไรต้องเลือกอย่างไร พวกเราล้วนเป็นคนจัดการ...”

ซูอวิ๋นเจาตกตะลึง ซู่เป่าเก่งกาจถึงขนาดนี้เลยเหรอ?

ผู้นำแห่งพญายมทั้งสิบ!

ว้าว...สมแล้วที่เป็นเด็กดีแห่งตระกูลซูของพวกเขา!

จากนั้นก็ยินฉู่เจียงหวังพูดว่า “ นอกจากนี้ มู่กุยฝาน บิดาผู้ให้กำเนิดของซู่เป่ายังเป็นจักรพรรดิเฟิงตูแห่งยมโลก! นั่นคือบุคคลที่อยู่ในลิสต์ความสามารถระดับต้นๆ ของยมโลก ไม่ว่าใครก็มากดขี่เจ้าไม่ได้...”

ซูอวิ๋นเจา ‘อา...’

มู่กุยฝานจักรพรรดิเฟิงตู อืม ไม่เลวเลย

ฉินก่วงหวังเมื่อได้ยินฉู่เจียงหวังบ่นพึมๆ พำๆ กับซูอวิ๋นเจา สีหน้าของเขาก็ดูไม่พอใจเป็นที่สุด

ผีที่มาเยือนยมโลกพร้อมแสงสีทองคุ้มครอง ในฐานะราชาแห่งนรก เขารู้เรื่องนี้ล่วงหน้าโดยธรรมชาติอยู่แล้ว และยังออกมารับเขาด้วยตัวเองอีกด้วย

แต่นั่นไม่ได้แปลว่าจะสามารถชี้แนะให้เขาใช้ทางลัด สร้างความสัมพันธ์ หรือใช้เส้นอะไรทำนองนั้นได้หรือเปล่า?

ไม่สมควรอย่างยิ่ง!

“ฉู่เจียงหวัง! เจ้าไม่เคารพกฎเกณฑ์เช่นนี้ เจ้าตั้งใจจะละเมิดกฎเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ส่วนตัวใช้หรือไม่? ข้าเห็นแก่ที่เจ้ากับข้าเป็นสหายร่วมงานกัน ครั้งนี้ข้าจักเมินมันไปซะ!”

ฉินก่วงหวังกวาดสายตามอง ‘ตำราเรียน’ อย่างละเอียด เขากล่าวด้วยแววตาอันหนักแน่นและไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย “แล้วจะให้ตัดสินเช่นไรเล่า?”

“คนที่เขาฆ่าไม่ใช่ว่าเป็นบุคคลชั่วร้ายจนไม่น่าอภัยหรอกหรือ อีกทั้งยังมีสถานะเดียวกับเขาด้วย พวกเขาทั้งหมดเพียงแค่เลือกปกป้องประเทศของตนเอง แค่จุดยืนต่างกันก็เท่านั้น! ทว่าสำหรับยมโลกแห่งนี้ ไม่ว่าจะมีจุดยืนเช่นไร การปกป้องประเทศและประชาชนนั้นถือเป็นความถูกต้อง ถ้ามิเช่นนั้นการที่ทหารของประเทศอื่นๆ ปกป้องประเทศและประชาชนของตนนั้นก็เป็นเรื่องที่ผิดเหรอ?”

ซูอวิ๋นเจาเงียบไป

พูดตามตรง เป็นความจริงที่ว่าจุดยืนของพวกเขาแตกต่างกัน แต่หากเขาได้มีชีวิตอีกครั้ง เขาก็ยังคงจะเลือกเส้นทางนี้

การเมืองไม่เคยบริสุทธิ์มาตั้งแต่ไหนแต่ไร มีเพียงไพร่ฟ้าหน้าใสที่บริสุทธิ์

ฉู่เจียงหวังร้อนใจอย่างมาก “พูดจาเหลวไหล! ข้าไม่สนใจว่าจุดยืนของประเทศอื่นจะเป็นอย่างไร วิญญาณจากแต่ละประเทศต่างก็มีพญายมและเทพเจ้าเป็นของตัวเอง เกี่ยวอะไรกับพวกเรา? ฉินก่วงหวัง ท่านอย่ามาใช้กลยุทธ์อันสุดโต่งนั้นหลอกข้า เจ้าไปหาจุดยืนของตัวเองให้เจอเสียก่อนเถิด!”

ซูอวิ๋นเจาเขารับใช้ประเทศและประชาชน เหตุใดเมื่อมาเยือนที่นี่จึงกลายเป็นฆาตกรไปเสียได้

“เจ้าต้องการใช้เรื่องที่เขาช่วยชีวิตคนเอาไว้มากมาย มากลบเรื่องที่เขาฆ่าคนไปอย่างนั้นเหรอ คุณงามความดีของครอบครัวเยอะขนาดนั้นเลย?”

ฉู่เจียงหวังมองดูเขาอย่างโกรธเคือง “ถ้าเช่นนั้นไม่ใช่ว่าเจ้าอาศัยอำนาจส่วนรวมแก้แค้นส่วนตัวงั้นหรอกรึ! ปากบอกว่าต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์และข้อบังคับอย่างตรงไปตรงมา ทว่าแท้จริงแล้วเพียงแต่อาศัยช่องว่างเล็กๆ น้อยๆ หลอกล่อ!”

ฉินก่วงหวัง “...”

เขามันทำไมกัน เขาเองก็ทำตามกฎเกณฑ์!

ว่าด้วยวิธีการคำนวณความดี ผลเสียและความยุติธรรมต่อชีวิตมนุษย์ มีกฎหมายเช่นนี้ในตำรา เขาจะมาอาศัยอำนาจส่วนรวมแก้แค้นส่วนตัวได้อย่างไร!

อีกทั้งเขายังไม่ได้บอกให้หักลบคุณงามความดีของซูอวิ๋นเจาเลย!