ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 431

ไป๋ซานซานฝันกลางวันอย่างตื่นเต้น และกระตุ้นให้เจ้านายของเธอตามหามู่กุ้ยฝานโดยเร็วที่สุด

น่าเสียดายที่ไม่มีใครสนใจเธอ

เมื่อนึกถึงชายคนนั้น อู๋เหลียงก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "แต่ผู้ชายคนนั้นไม่ง่ายเลยที่จะเข้าไปยุ่งด้วย"

ไป๋ซานซานไม่ได้บอกพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นในโรงพยาบาล และอู๋เหลียงมีความประทับใจกับมู่กุยฝานเพียงแวบเดียวที่เห็น

“เขามีเด็กเหลือขออยู่คนหนึ่ง เขาตบฉันแล้วขอให้ฉันโทรหาพ่อของเธอ” อู๋เหลียงพูด “เขายังเอาก้อนหินทุบฟันฉันด้วย”

อู๋เหลียงแตะฟันหน้าของเขา และเด็กเหลือขอก็ทำให้เขาไปอุดฟัน โดยมีค่าใช้จ่ายสามหมื่นบาท "ฉันขอให้ชายคนนั้นจ่ายเงิน แต่ชายคนนั้นก็ยังอยากที่จะเข้ามาทุบตีฉันอีก"

ผู้ช่วยกล่าวว่า "ง่ายมาก ในเมื่อเขาทุบฟันหน้าของเถ้าแก่ เราก็มีเหตุผลที่จะไปหาเขา..."

อู๋เหลียงพยักหน้า "ฉันจะดูว่าจะติดต่อพูดคุยและขอความร่วมมือจากเขาได้หรือไม่ ฉันจะให้เงินเขาเดือนละแสน และฉันไม่ต้องการให้เขาดูแลฉันเป็นการส่วนตัว ฉันแค่ต้องการการแสดง...”

เดิมทีพวกเขาไม่กล้าคิดเช่นนั้น แต่ใครที่ทำให้ไป๋ซานซานกลายเป็นแบบนี้

โอกาสในการสร้างรายได้หลายล้านต่อเดือนอยู่ตรงหน้าพวกเขา และพวกเขาต้องลองดูสักตั้ง...

นอกจากนี้หนึ่งแสนยังเป็นจำนวนที่เยอะมาก และคุณเพียงแค่ต้องแสดงต่อหน้ากล้องเป็นครั้งคราว ผู้ชายคนนั้นคงไม่สามารถปฏิเสธได้...

“มาถ่ายทอดสดกันก่อน!” หลังจากที่อู๋เหลียงตัดสินใจแล้ว เขาก็ตัดสินใจถ่ายทอดสดทันทีในขณะที่ไป๋ซานซานเพิ่งตื่น

ผู้ช่วยถือโทรศัพท์ขึ้นแล้วชี้ไปที่ไป๋ซานซานบนเตียง

ไป๋ซานซานไล่ทุกคนออกไปทั้งหมดด้วยสีหน้าปฏิเสธ!

เธอไม่ต้องการถ่ายทอดสดในเวลานี้!

ตอนนี้เธอน่าเกลียดมาก นี่ทำให้ชาวเน็ตเห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอไม่ใช่เหรอ?

จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามู่กุยฝานเห็นและไม่ชอบเธอ? เธอจะทำให้เขารู้สึกเห็นใจได้อย่างไร...

แต่ยิ่งไป๋ซานซานกรีดร้อง สีหน้าของเธอก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น อู๋เหลียงก็ยิ่งพึงพอใจมากขึ้นเท่านั้น

“ซานซาน ไม่ต้องกังวล เราจะดูแลเธออย่างดีอย่างแน่นอน... ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในอนาคต เธอจะเป็นน้องสาวที่รักของฉันต่อจากนี้ไป…”

ผู้ช่วยพยักหน้า “ใช่ คุณใจดีมาก คุณได้ลงมือช่วยเหลือแมวจรจัด และคุณต้องเอาเงินไปช่วยแมวจรจัดเมื่อคุณไม่มีเงินกิน…จากนี้ไปเป็นหน้าที่ของเราบ้างแล้วที่ต้องดูแลคุณ !”

ในห้องถ่ายทอดสด ชาวเน็ตเฝ้าดูพวกเขาแสดง และคอมเม้นท์ก็กระหน่ำเข้ามาก็รวดเร็วมาก!

‘ว้าว ซึ้งใจมาก "คนดีผีคุ้ม"!’

‘ดีมาก! เธอยังไม่ตาย! สภาพดูดีมาก! ‘

‘ขอบคุณที่ทำงานหนักครับ พี่น้องของเธอทั้งสอง "คนดีผีคุ้ม"!’

‘โปรดอยู่แบบนี้ตลอดไป อย่าทำให้เราผิดหวัง’

ชาวเน็ตบางคนถึงกับรูดบัตรเป็นของขวัญให้

อู๋เหลียงปาดน้ำตาแล้วพูดว่า "โปรดวางใจเถอะ เราจะเป็นแบบนี้ตลอดไป จะดูแลซานซานให้ดี..."

เขาเหลือบมองจำนวนผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดอย่างเงียบ ๆ โดยมีผู้ชมออนไลน์เข้าใกล้ห้าแสนคน อู๋เหลียงรู้สึกตื่นเต้นมากจนแทบจะกลั้นอารมณ์ไว้ไม่ได้

แต่เจ้านายก็คือเจ้านาย

เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "ชาวเน็ตคนนี้ที่ชื่อบัญชีว่า [เซียนวิทยาศาสตร์] ก่อนอื่นเลย ฉันไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจ... "

“เป็นความจริงเสมอมาที่เราช่วยเหลือแมวจรจัด”

“วันนั้นเรากำลังคุยกันว่าจะจับแมวลายตัวนี้ยังไง มันดูดุร้ายมาก และเรากังวลว่ามันจะทำร้ายผู้บริสุทธิ์ที่เดินผ่านไปมา”

“ฉันไม่รู้ว่าคุณตัดต่อแก้ไขมันยังไง และไปหาคนพากย์เสียงพวกเรามาจากไหน”

ฉันเชื่อว่าชาวเน็ตทุกคนฉลาด ลองนึกภาพ [เซียนวิทยาศาสตร์] คนนี้ถ่ายคลิปในความมืดโดยตรง แต่สามารถบันทึกเสียงได้ชัดเจนขนาดนั้นเลยเหรอ”

ผู้ช่วยยังกล่าวอีกว่า "ใช่ครับ ผมไม่กลัวของปลอม กลัวของจริง! ก่อนอื่นเลยยอมรับว่าภาพนี้มาจากพวกเราไม่กี่คนจริงๆ... แต่เสียง ไม่แน่นอน มันเป็นการพากย์ที่ชัดเจน เชื่อว่าชาวเน็ตส่วนใหญ่จะจำเสียงจริงๆ ขอพวกเราได้!”

อู๋เหลียงพูดอีกครั้ง: "ยอมรับเถอะ... เพื่อช่วยแมวจรจัด เราไม่มีเงินมากขนาดนั้นจริงๆ ดังนั้นเราจึงได้ดำเนินการบางอย่าง เมื่อเรามีโอกาส... ดังนั้น เหตุผลที่ซานซานแสร้งทำเป็นเวียนหัวก็เพื่อหาเงินมาช่วยแมวและสุนัขจรจัดมากขึ้น”

ผู้ช่วยพยักหน้า: "ใช่ ไม่คิดเลยว่าจะมีคนที่ทำให้พวกเราเสียชื่อเสียงด้วยวิธีสกปรกแบบนี้ บันทึกเสียงและพากย์เพื่อทำคลิปแบบนี้ขึ้นมา!"

อู๋เหลียงซูมเข้าไปที่ไป๋ซานซานอีกครั้งทันที: "ขอถามหน่อยว่าใครจะใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อแสดง...ไป๋ซานซานตอนนี้เป็นอัมพาตและพูดไม่ได้ ฉันอยากถามคุณ [เซียนวิทยาศาสตร์] คุณเป็นบล็อกเกอร์รายใหญ่ที่มีแฟน ๆ เกือบสามล้านคนและเราเป็นเพียงบล็อกเกอร์เล็กๆ ที่คุณไม่รู้จักมาก่อน ทำไมคุณถึงสนใจที่อยากทำลายชื่อเสียงของเราและซานซานแบบนี้ ช่างน่าสมเพช"

ไป๋ซานชานหลั่งน้ำตาพร้อมพะงาบปากไปมา "อาปา อาบา!!"

การแสดงความรู้สึกที่แท้จริงนี้ สะเทือนใจยิ่งนัก ตอกย้ำถึงเหตุการณ์โศกนาฏกรรมที่ถูกบล็อกเกอร์รายใหญ่รังแก...

ผีร้ายที่นอนอยู่บนหัวของอู๋เหลียงมีท่าทีดูไม่น่ารัก และเขารู้สึกว่าเขาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากเขา...