ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 434

อู๋เหลียงพยายามปิดการถ่ายทอดสดอย่างร้อนรน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง อุปกรณ์ที่มักจะทำงานได้อย่างราบรื่นในตอนนี้กลับไม่สามารถปิดได้สักพัก

มู่กุยฝานมองดูผู้คนในหน้าจอแล้วพูดอย่างเย็นชา "พยายามเข้านะ"

ชาวเน็ตยังหัวเราะเยาะเขาอีกด้วย

‘พยานและหลักฐานอยู่ที่นั่นหมดแล้ว และหมายเลขบัญชีก็ถูกเปิดเผยด้วย แล้วจะมีอะไรปิดบังอีกล่ะ?’

‘ขยะจริงๆ แถไปเรื่อย’

‘ในนามของการช่วยเหลือแมวจร แต่การกระทำคือ เจาะเลือดแมว ความเป็นคนของคุณอยู่ที่ไหน? ’

อู๋เหลียงโมโหและโกรธมาก

เขาบริหารสตูดิโอนี้มาสามปีแล้ว และผลงานทั้งหมดจากการทำงานหนักของเขาได้ถูกทำลายไปในคราวเดียว และบัญชีทั้งหมดจะถูกยกเลิกอย่างนั้นน่ะเหรอ

ถือเป็นการกระทำที่ถูกศีลธรรมหรือไม่ ที่มู่กุยฝานจะทำเช่นนั้น? ?

พูดตรงๆ เขาไม่ได้เสแสร้งว่าเป็นคนรักความยุติธรรมขนาดนั้น ไม่สนว่าใครจะมีเกียรติมากกว่าใคร!

เขาพูดด้วยความโกรธ: "ใช่ สตูดิโอนี้เป็นของฉัน! แต่พวกคุณคิดไหมล่ะ ว่าอีกฝ่ายชอบธรรมแค่ไหน"

“ด้วยสิ่งที่เรียกว่าการเปิดเผยความจริง เขาจึงจงใจเอามีดไปวางไว้ให้ฉัน ใส่ร้ายเพื่อให้ได้รับยอดเข้าชมมากพอ! พวกคุณดูไม่ออกเหรอ?!”

“พูดตรงๆ เขากับฉันมีความสัมพันธ์แบบแข่งขันกัน เหยียบหัวฉันเพื่อหาเงิน ไอ้ตัวร้ายน่ารังเกียจ!”

“บล็อกเกอร์รายใหญ่ที่มีแฟนสามล้านคนอยากสู้กับฉัน บล็อกเกอร์ตัวเล็กที่มีแฟนเป็นแสน ไม่ใช่เพราะเรามีแฟนน้อยและรังแกคนที่อ่อนแอเหรอ?”

“ใช่ เรากำลังเจาะเลือดแมวจริงๆ! แต่สิ่งที่พวกคุณดูไม่ออกคือทำไมเราถึงเจาะเลือดแมว?”

“พวกคุณเห็นสัตว์เลี้ยงป่วยมากมายข้างนอกนั่นไหม เจ้าของพวกมันกังวลขนาดไหน ฉันเจาะเลือดแมวเพื่อช่วยพวกมัน! ช่วยแมวป่วยพวกนั้น!”

“สิ่งที่เราทำเรียกว่าบริจาคเลือดแมว! ไม่มีกำไรเลย! เพียงเพื่อช่วยแมวเพิ่มขึ้น! เรากำลังทำความดี!”

ซู่เป่าตกตะลึง

นี่เขาจะเล่นลิ้นไปถึงไหน...?

ดวงตาของอู๋เหลียงเผยให้เห็นความพึงพอใจ เมื่อพวกเขามักจะเจาะและขายเลือดแมว ทุกรายการจะบันทึกเข้าไปในบันทึกที่ชื่อว่า [การบริจาคเลือดแมว]

ในบัญชี ทุกรายชื่อจะมีเขียนกำกับว่าเป็น [การบริจาคช่วยเหลือ] ที่เจ้าของแมวมอบให้เพื่อขอบคุณ

ต้นไม้ที่ไม่มีเปลือกไม้จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย และคนที่ไม่มีความละอายก็อยู่ยงคงกระพันในโลกนี้

ถ้าน้ำใสก็ไม่มีปลา คนชั่วก็คงอยู่ยงคงกระพัน

คนไม่ตรองการไกล ความยุ่งยากใจก็จะใกล้เข้ามา

เขาเฝ้าระวังและเตรียมการมานานแล้ว จะทำอะไรกับเขาได้ มาเลย จับเขาให้ได้ถ้ามีความสามารถมากพอ!

อู๋เหลียงเยาะเย้ยและจู่ๆ ก็พูดอีกประโยค "พูดอีกครั้งสิ... ถอยไปหมื่นก้าวแล้วบอกว่าฉันขายเลือดแมวจริงๆ ฉันผิดกฎหมายหรือเปล่า?"

ถ้าไม่ผิดกฎหมายจะจัดการแบบไหน?

ในห้องถ่ายทอดสด ชาวเน็ตต่างตกตะลึงกับความไร้ยางอายของอู๋เหลียง

เหล่าคนที่เข้าข้างเขาอยู่ในขณะนี้ ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกต่อไป รู้สึกว่าถูกตบหน้าอย่างรุนแรง...

มู่กุยฝานมองดูบิลในสตูดิโอของอู๋เหลียง ก็มีเอกสารแบบฟอร์มยาวๆ บันทึกรายละเอียดธุรกรรมเลือดของแมวแต่ละตัวอย่างหนาแน่น

เป็นเรื่องจริงที่ทุกครั้งที่เขียนเกี่ยวกับการบริจาคเลือดแมว เงินที่ส่งไปจะถูกทำเครื่องหมายเป็นการบริจาคเพื่อบรรเทาทุกข์แมวจรจัดด้วย

น่าเสียดายที่ไม่ว่าบัญชีจะสมบูรณ์แบบแค่ไหนก็จะมีช่องโหว่อยู่ดี

ตัวอย่างเช่น มีการระบุไว้อย่างชัดเจนในตารางว่า 50ml=1500

แม้ว่าจะไม่มีหน่วยและไม่มีคำอธิบาย แต่ข้อมูลที่ด้านล่างของตารางมีความสอดคล้องกันอย่างน่าประหลาดใจ:

ผู้ที่ "บริจาค" เลือดแมว 100cc จะได้รับเงินบริจาค หนึ่งหมื่นห้าพันบาท

หาก "บริจาค" 50cc จะได้รับเจ็ดพันบาท

บางครั้งก็มีผู้บริจาคเงินจำนวนมากและปริมาณที่ได้รับคือหกพันหรือหนึ่งหมื่นแต่นั่นเป็นจำนวนที่น้อยมาก และถึงแม้จะเป็นจำนวนที่น้อยมาก แต่จำนวนเงินก็สม่ำเสมออย่างน่าประหลาดใจ

ด้วยราคาที่ทำเครื่องหมายไว้ชัดเจนขนาดนี้คุณยังบอกว่าไม่ใช่การขายเหรอ? จริงหรือไม่ที่ทุกคนบริจาคเงินเจ็ดพันหรือหนึ่งหมื่นห้าพันบาท

มู่ กุยฝานเชื่อว่าตราบใดที่เขาไม่โง่ เขาก็มองเห็นกลอุบายของร่างกฎหมายนี้ และใครก็ตามที่ไม่สังเกตเห็นมันสามารถตายใจและเชื่อมันได้จริงๆ

ชาวเน็ตโกรธมากและดุด่า แต่มันก็เหมือนกับที่อู๋เหลียงพูด

แม้ว่าเขาจะขายเลือดแมวจริงๆ แต่จะทำอะไรเขาได้โดยไม่ผิดกฎหมาย

นอกจากจะประณามเหตุการณ์นี้ในระดับศีลธรรมแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะยับยั้งและลงโทษเขาอย่างถูกกฎหมาย

อู๋เหลียงรู้ว่าสตูดิโอของเขาไร้ประโยชน์แล้วในตอนนี้ และเขาไม่มีความอดทนที่จะแสร้งทำเป็นคนดีอีกต่อไป

เขาหัวเราะเสียงดังอย่างเย่อหยิ่ง "พวกแกช่างไร้ความสามารถและโมโห นอกจากใช้คำพูดดุด่าฉันแล้ว พวกแกยังจะทำอะไรฉันได้อีก"

“ยังไงซะ ฉันก็หาเงินได้แล้ว ถ้าจะด่าว่าฉันก็ตามใจ เพราะฉันไม่ได้สูญเสียอะไรเลย!”

ไม่ พวกเขาไม่เข้าใจ! และฉันก็ไม่อยากเข้าใจเหมือนกัน! !

ฆาตกรรมกันชัดๆ !

ไม่เป็นไรถ้าฉันยังไม่เห็นเงินจำนวนนี้ แต่เมื่อกี้เห็นเข้าให้แล้ว แล้วจู่ๆ ก็จะมายึดไปตอนกำลังจะถอนออกมาแท้ๆ

มันเลวร้ายยิ่งกว่าการฆ่าพวกเขาเสียอีก!

อู๋เหลียงโกรธมากโดยคิดว่าเขาได้จ่ายไปแล้วล่วงหน้าหนึ่งแสนบาท เพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาลของไป๋ซานชาน!

ถ้าไม่ทำเงินก็ขาดทุนหนึ่งแสน

อู๋เหลียงโกรธมากจนอาเจียนเป็นเลือด...

เขาไม่มีอารมณ์ที่จะอยู่ในโรงพยาบาลอีกต่อไปและกลับบ้านทันที แน่นอนว่าผู้ช่วยไม่มีหัวใจที่จะดูแลไป๋ซานซานอีกต่อไป เธอไม่ใช่ของเขา ผู้ช่วยก็วิ่งหนีไปด้วย

ไป๋ซานซานถูกส่งเข้าโรงพยาบาลแบบนั้น...

อู๋เหลียงสาปแช่งด่าทอตลอดทางกลับบ้าน

หลังจากถึงบ้านในที่สุดเขาก็สงบลง คิดดูก็ได้ แม้ว่าสตูดิโอจะหมดตัวไปแล้ว แต่เขาพึ่งซื้อบ้านและรถยนต์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา!

มีสวนทั้งหน้าและหลังบ้านและมีวิลล่าหรู

รถของเขาเป็นรถหรูที่ซื้อมาจากเศรษฐีในรุ่นมือสองถึงแม้จะมีราคาเพียงล้านเดียว แต่ก็เป็นรถหรูมูลค่าหลายสิบล้าน

เมื่อคิดดูแล้ว เขาก็รวยเช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำงานมาสองสามปี เขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารและเครื่องดื่ม

เมื่อคิดเช่นนี้ อู๋เหลียงก็รู้สึกดีขึ้นอีกครั้ง!

ค่ำคืนมาถึงอย่างรวดเร็ว เมื่อไม่ได้ทำงานในสตูดิโอ อู๋เหลียงก็ผ่อนคลายแทน ฮัมเพลงและแช่ตัวในอ่างอาบน้ำอย่างสบาย ๆ หลับตาลงครึ่งหนึ่งและเพลิดเพลินกับมันมากๆ

ทันใดนั้นก็มีเสียงคลิกในหูของเขา

อู๋เหลียงลืมตาขึ้นทันทีและมองไปรอบ ๆ

ห้องนอนใหญ่ของเขาใหญ่มากและห้องน้ำก็กว้างขวางมากเช่นกัน ในเวลานี้ ประตูห้องน้ำยังไม่ปิดและเขามองเห็นห้องนอนด้านนอกแต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ

อู๋เหลียงคิดว่าเขาได้ยินผิด และกำลังจะฮัมเพลงและอาบน้ำต่อไป

ทันใดนั้นก็มีลูกโป่งปรากฏขึ้นที่ประตูห้องน้ำ

ลูกโป่งดูเหมือนมีอะไรบางอย่างอยู่ในปาก และมันลอยตรงเข้ามาหาเขา...