ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 749

จี้ฉางมองไปยังฆ้องที่อยู่ในมือของซู่เป่าแล้วก็ยกมุมปากยิ้ม “เจ้าไปเอาฆ้องอันนี้มาจากไหน?”

ซู่เป่าทำตาปริบๆ อย่างไร้เตียงสา “หนูเคยเห็นพี่เหอเวิ่นทำ หนูก็เลยทำตามแล้วสร้างมันขึ้นมาเองหนึ่งอัน”

จี้ฉาง “…”

ซาลาเปาทองคำ กระทะก้นเรียบ ตุ้มชั่งน้ำหนัก ฆ้อง…

คงไม่มีของอะไรที่เธอเอาออกมาไม่ได้จริงๆ

จี้ฉางยกมือขึ้นมาบีบคิ้วแล้วเอ่ย “ตอนนี้กี่โมงแล้ว”

ซู่เป่าตอบ “ท่านอาจารย์ยังเช้าอยู่เลยค่ะ ยังมีเวลาอีกสองชั่วโมงก่อนที่คุณยายจะลุกขึ้นมาทําอาหารเช้า ท่านอาจารย์นอนต่อก็ได้ค่ะ!”

จี้ฉางบอกว่านอนไม่หลับแล้ว

เขามองไปที่ฆ้องในมือของซู่เป่าก็อดขำไม่ไหว ก็เลยลุกขึ้นมานั่งพิ่งอยู่บนหัวเตียง

ถึงได้สังเกตเห็นว่าตัวเองได้เปลี่ยนชุดใหม่แล้ว

เจ้าตัวเล็กเป็นคนส่งมาให้จริงหรือ?

เสื้อผ้าก็ใส่ให้แล้วเรียบร้อย

ก็สวยดีนะ…

“เจ้าทำเองเหรอ?” จี้ฉางยกแขนเสื้อขึ้นมาแล้วเห็นบนขอบแขนเสื้อมีตัวหนังสือเบี้ยวไปเบี้ยวมาที่เขียนไว้ว่าแบรนด์ซู่เป่า

จี้ฉางอุ่นใจ

ซู่เป่าเข้าไปกอดท่านอาจารย์แล้วก็พิงอยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า “ใช่ เพื่อคุ้มครองให้ท่านอาจารย์แคล้วคลาดปลอดภัย”

จี้ฉางลูบหัวเธอแล้วก็เอ่ยว่า “นอนเถอะ ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียน”

ซู่เป่าร้องอื้มแล้วก็หลับตา

ตอนนี้ท่านอาจารย์ก็ยังดีๆ อยู่ แต่ก็ไม่ได้ดีไปทั้งหมด

ดอกชุบวิญญาณเหรอ?

ซู่เป่าต้องจำไว้

รอเธอหาดอกชุบวิญญาณนี้มาได้ก็จะเอามาปลูกให้เต็มสวนเลย ท่านอาจารย์อยากกินเท่าไหร่ก็กินเท่านั้น

เอามาทำเป็นไส้แล้วนึ่งกินเหมือนเต้าหู้สอดไส้ หรือเอามาผัดกับหมูผัดพริกหรือว่านึ่งกินกับกุ้งมังกรกระเทียมก็ได้ทั้งนั้น…

หรือไม่ก็เอาตุ๋นกินกับซุปถังเช่าตุ๋นเป็นอาหารเสริม หรือกินกับซุปไก่ตุ๋นก็ได้ น่ากินสุดๆ!

อย่างไรเสียอยากกินแบบไหนก็กิน อยากกินเท่าไหร่ก็กิน!

ดอกชุบวิญญาณนึ่ง…ผัดดอกชุบวิญญาณ…（ดอกไม้ชุบวิญญาณในยมโลกตัวสั่นไปหมด）

ซู่เป่าบ่นพึมพำในใจแล้วก็นอนหลับไปอย่างรวดเร็ว

จี้ฉางมองไปที่ซู่เป่าที่เงียบสงบ

ผีขี้ขลาดกระซิบถาม “ใต้เท้าจี้ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม?”

จี้ฉางเม้มริมฝีปากแล้วถอนหายใจเบาๆ “ดีขึ้นมาหน่อย”

แต่ก็คงอยู่แบบนี้ได้อีกไม่นาน

“ก่อนจะไปข้าจะช่วยซู่เป่ากำจัดนักพรตซานชิงให้ได้ก่อน”

นักพรตซานชิงร้ายกาจเกินไป และยังเป็นจอมวางแผนอีกด้วย

ที่สำคัญที่สุดก็คือแสงทองที่เขาฝึกถูกจัดเป็นธาตุหยางก็เลยสามารถควบคุมธาตุหยินที่ซู่เป่าฝึกได้อย่างสมบูรณ์แบบ

จี้ฉางคิดไปคิดมาแล้วก็ถามว่า “อาเจียล่ะ?”

ผีหลายใจเอ่ย “อ่อ อาเจียเหรอคะ เธอกำลังรดน้ำดอกไม้ในน้ำเต้าวิญญาณค่ะ

ในน้ำเต้าวิญญาณ แม่สื่อผีถูกตรึงไว้กับข้างแปลงดอกปี่อั้น ไม่สามารถขยับเขยื้อนไปที่อื่นได้ ไอพิฆาตที่อยู่บนตัวถูกดึงออกมาแล้วกลายมาเป็นปุ๋ยให้ดอกปี่อั้น

อาเจียยิ้มยิงฟันแล้วก็พูดกับเธอว่า “เป็นเพราะช่วงก่อนหน้ารดน้ำดอกไม้ไปเยอะเกิน…ไม่งั้นละก็คงไม่ต้องเก็บเธอไว้ตั้งสองวัน”

“เธอดูสิ…ตอนนี้ดอกปี่อั้นย่อยหมดแล้ว เริ่มจะหิวอีกแล้ว เธอไปอยู่เป็นเพื่อนพวกมันดีไหมล่ะ?”

แม่สื่อผีแค่รู้สึกขนลุกไปหมด ทำไมผีเด็กตัวนี้ถึงได้ให้ความรู้น่ากลัวแบบนั้นกันนะ!

ในเวลานี้เองก็มีเสียงเรียกมาจากข้างนอก “อาเจีย!”

อาเจียทิ้งผมที่อยู่ในมือแล้วก็ตอบอย่างร่าเริงว่า “มาแล้ว!”

ก่อนจะไปจู่ๆ เธอก็หันมาแล้วดึงตะปูที่ตรึงแม่สื่อผีไว้ออกมา

แม่สื่อผีดีใจ! เจ้าเด็กนี่ก็หลอกง่ายดีนี่!

ตราบใดที่เธอไม่ถูกตรึงไว้ เด็กตัวแค่นี้แปปเดียวเธอก็…

ควั่ก!

อาเจียฉีกร่างแม่สื่อผีทิ้งอย่างกับกำลังฉีกกระดาษอยู่แล้วโปรยไปที่แปลงดอกปี่อั้น

แม่สื่อผียังไม่ทันได้ตกใจ เธอก็กลายเป็นไอพิฆาตให้ดอกปี่อั้นซึบซับไปหมด

อาเจียพึมพำ “อยู่ในน้ำเต้าวิญญาณแล้วยังคิดจะหนีอีก…”

น้ำเต้าวิญญาณอยากให้เธอกลายเป็นอะไรก็ต้องเป็นสิ่งนั้น ยังจะมาหลอกเด็กอีก? เชอะ

อาเจียกระโดดโลดเต้นแล้วก็มุดน้ำเต้าวิญญาณออกมา แล้วถามอย่างไร้กังวลว่า “พี่สาวหลายใจ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

ผีหลายใจชี้ไปที่จี้ฉาง “ท่านผู้พิพากษามีเรื่องจะถามเธอน่ะ ไปสิ!”

อาเจียมองผู้พิพากษาตาปริบๆ แต่ในใจกลับนึกถึงแต่พี่สาวเธอ ไอ้นักต้มตุ๋นคนนั้นบอกว่าขอยืมตุ๊กตาผ้าของเธอหน่อย แต่สุดท้ายกลับลักพาตัวพี่สาวเธอไปด้วย ผ่านมาตั้งนานแล้วก็ยังไม่ได้คืน

ได้ยินแค่จี้ฉางถามว่า “อาเจีย ก่อนหน้านี้ที่เจ้าบอกว่าพี่สาวเจ้าถูกคนลักพาตัวแล้วเอาไปทำเป็นกลองสื่อวิญญาณ ที่ตรงนั้นมีแสงทองปลุกเสกใช่หรือไม่?”

รอยยิ้มบนใบหน้าของอาเจียหายวับไปทันที