CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 นิยาย บท 17

EP.16 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥

ตอน คำรามลั่นสนาม NC



"กรี๊ดดด อื้อส์!!!" น้ำขิงกรี๊ดออกมาลั่นอย่างเก็บอาการไม่อยู่ มันเหมือนกับร่องสวาทของเธอแทบจะฉีกขาดเพราะความใหญ่โตของเขาและความรุนแรงที่สุดแสนจะป่าเถื่อนนั้น

"แน่นฉิบ! ซี้ดส์!" ฟาเรนครางออกมาลั่นก่อนจะออกแรงดันให้แก่นกายที่เสียบคาร่องสวาทกระแทกเข้ามาได้ลึกมากขึ้น

"โอ๊ย…เบา ๆ ได้ไหม!!" น้ำขิงเอ่ยออกไปทั้งน้ำตา เพราะมันเจ็บจนเธอแทบทนไม่ได้แล้วจริง ๆ

"ก็มันยัดไม่เข้าไง!" ฟาเรนเองก็บ่นกลับมาพร้อมกับออกแรงดันเข้า ใช้ฝ่ามือพยายามลูบที่เนินสวาทและขยับตัวกระแทกซ้ำ ๆ อยู่แบบนั้น

สวบ ตับ ตับ!!!

"เสียวฉิบหาย...ซี้ดส์!!" เขาพยายามยัดหัวบานของมันเข้ามาให้ลึกมากที่สุดก่อนจะเริ่มขยับเข้า ๆ ออก ๆ อย่างช้า ๆ

"…ฮื้อ ฮึก!" ร่างบางกัดฟันแน่นทั้งเจ็บและจุกจนต้องกำหมัดสู้ ฟาเรนกระแทกเข้าเสียบจากทางด้านหลัง เขารั้งมือที่รัดเข็มขัดเอาไว้

และโยกสะโพกกระแทกใส่เธอแบบไม่มียั้ง

ตับ ตับ ตับ ตับ ๆ ๆ ๆ

แก่นกายใหญ่ยักษ์กระแทกเข้ามามิดด้าม

"อ่าส์" ฟาเรนครางออกมาเสียงดังสนั่น

"ทำไมข้างในเธอร้อนแบบนี้ ซี้ดส์!!" เขากระแทกเข้าหาแบบไม่ยั้ง แรงเสียดสีของผนังร่องรักที่บีบแก่นกายของเขาจนร้อนผ่าวยิ่งทำให้ฟาเรนเสียวจนแทบจะคลั่ง

ตับ ตับ ตับ ตับ!!

ฟาเรนกระแทกเธออย่างไม่บันยะบันยัง

"อ๊ะ…อื้อ" น้ำขิงกัดฟันแน่นและปล่อยให้เขาทำร้ายเธอต่อไปจนกว่าเขาจะเสร็จ

เข่าของเธอครูดไปกับพื้นจนถลอกปอกเปิกไปหมด แต่น้ำขิงก็จำต้องทน

คนสารเลวเร่งจังหวะกระแทกใส่เธอแรงขึ้น ๆ หน้าอกของหญิงสาวกระเพื่อมขึ้นลง ๆ ตามแรงถาโถมของเขา ขณะที่ร่องสวาทของเธอตอดรัดแก่นกายของเขาแน่นขึ้น เขาก็ขยับตอกอัดเข้าหาอย่างเต็มแรงด้วยความเสียวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ตับ ตับ ตับ ๆ ๆ

(เสียงกดอัดวิดีโอ)

ทันทีที่น้ำขิงได้ยินแบบนั้นเธอก็รีบหันขวับไปมองทางต้นเสียงนั้นทันที

"อย่าถ่ายนะ!!" น้ำขิงตวาดลั่นออกไปทันทีอย่างตกใจที่เห็นเขาถือกล้องถ่ายจุดสงวนของเธอและเขาที่ยังเชื่อมกันอยู่และยังคงกระแทกเข้าหาอย่างไม่ยั้ง

ตับ ตับ ตับ

"อ๊ะ…หยุดเดี๋ยวนี้…อื้อส์!!" เธอครางออกมาตามจังหวะที่ถูกกระแทกใส่ เสียงเสียดสีของแก่นกายทั้งสองและร่างกายที่กระทบกันดังก้องไปทั้งสนามแข่ง

"หยุดนะ ฟาเรน...ซี้ด อ่าส์!" น้ำขิงพยายามขยับมือของเธอแต่ก็ไม่สามารถ เพราะถูกมัดเอาไว้

"ก็ไหนบอกว่าทำได้ทุกอย่างไง" เขาพูดและจับเอวของเธอเอาไว้แน่น ก่อนจะซอยเข้าร่องรักเธออย่างถี่ ๆ เข่าของน้ำขิงเสียดสีจนเธอแทบจะทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ

"หันมาครางชื่อผัวออกกล้องหน่อยสิ" ฟาเรนหันกล้องไปที่ใบหน้าของเธอ ทำให้น้ำขิงรีบหันกลับไป

เธอก้มหน้าลงมองต่ำไปที่พื้นถนน เพราะอย่างน้อยกล้องจะได้ไม่เห็นใบหน้าของเธอ

ตับ ตับ ตับ ฝ่ามือหนาจับสะโพกของเธอเอาไว้แน่นและกระแทกให้แรงขึ้นกว่าเดิมจากทางด้านหลัง ซึ่งมันเจ็บและจุกมาก ๆ แต่เขาก็ซอยถี่ยิบ แก่นกายของเขาเสียดสี ๆ อยู่เนิ่นนาน

"เธอนี่แม่ง โคตรแน่น!" ฟาเรนตะโกนออกมาลั่นสนามแข่งและกระแทกเข้าหาอย่างบ้าคลั่งจากทางด้านหลังจนในที่สุด

ตับ ตับ ตับ

"อ่าส์ ซี้ดส์ อ่าส์!!!" เสียงคำรามดังลั่นสนาม เมื่อเขาแตะขอบสวรรค์พร้อมกับปล่อยน้ำรักแตกคาร่องสวาทของหญิงสาวคนเดิมอีกครั้งและกระแทกซ้ำ น้ำรักพุ่งอัดแน่นในร่องรักของเธอเต็มจนแทบล้นออกมา

ฟุ่บ!! และทันทีที่ฟาเรนถอนแก่นกายออก น้ำรักของเขาก็ไหลหยดย้อยไปตามแก่นกายของเขาและเลอะไปทั้งแก้มก้นของเธอ

ฟาเรนเงยหน้าขึ้นมองไปยังท้องฟ้าอย่างรู้สึกโล่งเมื่อเขาสำเร็จความใคร่กับเธออีกครั้ง

"เฮ้อออ" ฟาเรนหายใจอย่างหอบเหนื่อยพร้อมแตะที่น้ำรักของเขาและเขียนลงบนแก้มก้นของเธอเป็นรูปตัว F อักษรที่ย่อมาจากชื่อของเขา

(กดหยุดอัดวิดีโอ)

ฟุ่บ!! หญิงสาวทรุดลงไปกับพื้นทันทีที่ถูกกระทำชำเราอย่างรุนแรงและทารุณ เธอหมดแรงและเจ็บปวดจนไม่อาจจะฝืนทนได้อีก

"ยัยอ่อนหัดเอ๊ย!" เขามองเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะแก้มัดที่มือให้และอุ้มร่างบอบบางที่มีรอยช้ำทั้งตัวกลับไปที่รถ ฟาเรนหยิบเสื้อบอลที่มีติดรถสวมใส่ให้เธอ เพราะเสื้อผ้าของเธอเขาฉีกมันจนขาดไปหมดแล้ว

@คอนโดฟาเรน

ร่างบอบบางมีรอยช้ำไปทั้งตัว หัวเข่าถลอกจากแรงเสียดสีกับท้องถนน ข้อมือแดงช้ำจากการถูกเข็มขัดรัดตึงเอาไว้แน่น และจุดสำคัญบอบช้ำ แดงและมีเลือดออกมาเล็กน้อยจากเพศสัมพันธ์สุดป่าเถื่อนของคนใจหยาบอย่างเขา

ฟาเรนวางตัวของเธอลงโซฟาตรงหน้าของเขาอย่างไม่ได้ใส่ใจไยดีอะไรมากนัก เพราะน้ำขิงไม่ใช่คนแรกที่เขาพามาที่นี่ และเธอไม่ใช่คนแรกที่ต้องเจ็บตัวแบบนี้เพราะรสนิยมทางเพศที่ค่อนข้างจะรุนแรงของผู้ชายป่าเถื่อนอย่างเขา

ฟาเรนเป็นคนที่ชอบการมีเซ็กส์ที่ท้าทาย เร้าใจ และสำหรับคนขี้เบื่ออย่างเขามันจะไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียงเท่านั้น

ภายใต้ใบหน้าหล่อร้ายของเขาที่ใครหลายคนหลงใหล

ใครจะรู้ว่าคนอย่างฟาเรนไฮต์ ผู้ชายที่ร้อนแรงเสมือนเปลวไฟคนนี้ เขาอันตรายมากแค่ไหน

หลังจากที่เขาอาบน้ำแปรงฟัน เตรียมตัวจะเข้านอนแล้ว สายตาก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวที่นอนหายใจรวยริน

"นี่ฉันต้องทำแผลให้ยัยนี่จริง ๆ เหรอวะ?" เขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะโยนผ้าเช็ดตัวทิ้งลงตะกร้าและเดินกลับเข้าไปหาน้ำขิงที่ยังคงนอนตัวสั่น ๆ อยู่บนโซฟาด้วยสภาพอิดโรย

เธอหมดสติไปถึงสองครั้งในวันนี้ ใบหน้าโทรมและแน่นอนว่าเธอมีอาการเป็นไข้ และดูเหมือนจะไม่สบายหนักจริง ๆ

ฟาเรนจำใจเดินไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลของเขาและทำแผลให้เธออย่างที่ไม่เคยทำให้ใครมาก่อนนอกจากตัวเอง

เวลาล่วงเลยผ่านไปเกือบหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ ทุกคนก็สอบเสร็จและปิดเทอมกันไป

-หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป-

หลังจากที่ฉันถอดชุดเครื่องแบบของร้านไอศกรีมตอนเช้าเสร็จ ฉันก็รีบวิ่งมางานตอนกลางคืนต่อทันที แม้จะเหนื่อยสายตัวแทบขาดแต่ก็ต้องกัดฟันสู้ต่อไปเพราะความจนมันน่ากลัวเสมอ

@ร้านอาหารฝรั่งเศสแห่งหนึ่ง

"โชคดีว่าปิดเทอมแล้วนะ" เสียงพี่ผู้จัดการร้านเอ่ยทักทายขึ้นเมื่อฉันเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องล็อกเกอร์ของร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง

"ไม่งั้นพี่ว่าเราเหนื่อยตายแน่เลยวิ่งงานเช้า งานเย็นแบบนี้" พี่ฟางเช็กชื่อเข้างานให้ฉันและพูดคุยกันอย่างเช่นทุกวัน

"ขิงไม่เหนื่อยเลยค่ะ" ฉันตอบไปอย่างยิ้มแย้ม ทั้ง ๆ ที่เหนื่อยมากจนแทบจะหยุดพัก

"พอดีขิงต้องรีบหาเงิน เพื่อจ่ายค่าเทอมภายในเดือนหน้าแล้วค่ะ"

ฉันอธิบายไปทั้ง ๆ ที่ใบหน้าอิดโรยและมือแข็งไปหมดเพราะต้องตักไอศกรีมและเดินเสิร์ฟแทบจะทั้งวัน และตอนกลางคืนก็ต้องมาจดเมนูอาหารและเดินเสิร์ฟแทบจะทั้งคืนอีก

"พี่จำได้ว่าเราเป็นเด็กทุนไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงต้องหาเงินจ่ายค่าเทอมเองด้วยล่ะ?"

"พอดีเทอมสุดท้าย ขิงโดนมหาลัยตัดทุนค่ะ" ฉันเอ่ยตอบไปตามจริง

"อ๋อ งั้นก็แย่เลยสินะ" พี่ฟางผู้จัดการสาวสวยเดินเข้ามาบีบไหล่ของฉันเบา ๆ ด้วยความสงสาร

"ก็แย่ค่ะ แต่แค่พี่ฟางให้งานขิงก็ถือว่าช่วยต่อลมหายใจให้ขิงได้มากมายแล้วค่ะ" ฉันยกมือไหว้เธอไปอย่างรู้สึกขอบคุณ เพราะทำงานที่ร้านอาหารก็ดีเหมือนกัน ประหยัดค่าข้าวมื้อเย็นได้สบายเลย

และเงินสกปรก ๆ ที่ได้มาจากฟาเรนฉันก็ส่งไปให้ทางบ้านจ่ายค่าหนี้สินรายเดือนไปหมดแล้ว

ถึงมันจะเป็นเงินจำนวนมาก แต่มันก็ไม่ได้เพียงพอสำหรับการใช้ชีวิตของคนที่มีแต่ภาระหนี้สินอย่างฉัน

แน่นอนว่าเงินหมื่นกว่าบาท มันก็เพียงพอสำหรับจ่ายดอกรายเดือนเท่านั้น เพราะเงินต้นมันยังคงอยู่ และเดือนหน้าฉันก็ต้องหาเงินมาจ่ายดอกซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่อย่างนั้นคนในครอบครัวก็คงจะไม่มีบ้านให้ซุกหัวนอนกันแล้ว

"งั้นเดี๋ยวขิงออกไปรับเมนูเลยนะคะ" หลังจากที่ฉันเปลี่ยนเป็นชุดเดรสสั้นรัดรูปเล็กน้อยของพนักงานร้านแล้ว ก็รีบหยิบเมนูและถาดเสิร์ฟคู่กายอย่างพร้อมเริ่มต้นทำงานทันที

"จ้ะ พี่ฝากด้วยนะ" พี่ฟางพยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปดูความเรียบร้อยภายในห้องครัวแทน

"นี่ ยัยเด็กเสิร์ฟ มาทางนี้หน่อย" เสียงของลูกค้าสาวสวยคนหนึ่งซึ่งน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับฉันยกมือเรียกหาฉันทันทีที่ฉันเดินเข้าไปในร้านอาหารหรู

"เอาอาหารแนะนำหน้านี้ทั้งหมด" ปลายเล็บแหลมชี้หน้าเมนูอาหารแนะนำเกือบ 10 อย่างได้

"เอาเหล้าที่แพงที่สุดในร้านมาด้วย!" จู่ ๆ เสียงของใครอีกคนที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน พอฉันถอยหลังไปก็ชนกับชายคนหนึ่งที่ฉันจดจำกลิ่นน้ำหอมและกลิ่นบุหรี่ของเขาได้เป็นอย่างดี

"นี่เธอระวังหน่อยสิ!" ลูกค้าสาวขึ้นเสียงใส่ฉันทันทีที่ฉันถอยไปชนเขา

"ขอโทษค่ะ" ฉันหันไปขอโทษเขาก่อนจะเงยหน้าขึ้น ซึ่งเขาก็คือฟาเรนไฮต์ ผู้ชายที่ฉันเกลียดที่สุดบนโลกนี้

"ไม่เป็นไร!" ฟาเรนผลักตัวของฉันเล็กน้อยเพื่อที่เขาจะเลื่อนเก้าอี้นั่ง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยช้ำ หางคิ้วแตกจนดูเละเหมือนมันจะเป็นรอยแผลใหม่ที่เกิดขึ้นภายในสองสามวันนี้แน่ ๆ สภาพของเขาไม่ต่างจากถูกรุมกระทืบมาเลยจริง ๆ ซึ่งฉันก็ไม่แปลกใจเลยที่คนอย่างฟาเรนจะโดนคนกระทืบมา