CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 นิยาย บท 25

EP.24 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥

ตอน ท้าพนันเปิดซิงหญิง

-08:00 PM สองทุ่มตรง-

น้ำขิงนึกถึงคำพูดของตัวเองที่เพิ่งจะเอ่ยสั่งสอนฟาเรนไปถึงเรื่องการใช้เงินฟุ่มเฟือยของเขา

ความรู้สึกเสียดายอาหารเหลือ ๆ บนโต๊ะนั้น ทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่าข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่เขาซื้อมาให้เหล่านี้ มันก็ใช้เงินทั้งนั้น ไม่ได้ได้มาฟรี ๆ

แถมมูลค่าของสิ่งของพวกนี้ก็คงแพงมากกว่าค่าอาหารมื้อนี้ซะด้วยซ้ำ และถ้าเธอไม่รับมันเอาไว้ คนอย่างฟาเรนก็คงจะโยนทิ้งไปแบบนั้นอย่างไม่คิดเสียดาย

น้ำขิงเดินกลับไปหยิบถุงของต่าง ๆ ที่เขาซื้อให้มาลองเปิดดูทันที ส่วนฟาเรนไฮต์ก็ยังคงนั่งคุยโทรศัพท์อยู่กับเพื่อนสนิทของเขาอย่างคลินต์ โดยที่สายตาของเขายังคงมองตรงมาที่เธอพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย

"เพราะว่าฉันเกิดมาท่ามกลางความลำบากจริง ๆ…" น้ำขิงพูดขึ้นและมองไปที่สิ่งของเหล่านั้นอีกครั้ง

"มันเลยทำให้ฉันรู้ว่า การจะหาเงินใช้แต่ละบาท มันยากเย็นแค่ไหน"

(ฟาเรนคุยโทรศัพท์กับคลินต์)

(มึงนัดกูผับเดิม แต่มึงยังไม่ออกจากบ้านเลยเนี่ยนะ) ไอ้คลินต์บ่นกลับมาทันที เพราะมันไปถึงที่ผับก่อนแล้วสักพักใหญ่ แต่ไม่มีเพื่อนคนไหนตามไปสมทบกับมันเลย

"กูกำลังแต่งตัวอยู่" ฟาเรนเอ่ยตอบไปอย่างไม่ได้มีท่าทีรีบเร่งอะไร

(เออไอ้ไทม์มาถึงแล้วนะ มึงจะออกมาเมื่อไหร่?) ปลายสายเอ่ยถามเขากลับมา เพราะคืนนี้ฟาเรนเป็นคนนัด และปกติเขามักจะถึงผับ จองโต๊ะก่อนเพื่อนคนอื่นเสมอ

"กูจะไปถึงที่นั่นไม่เกินสามทุ่มครึ่ง" เขาตอบไปก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างผ่อนคลาย

(แล้วจะให้กูจองตัวท็อปเอาไว้ให้เลยไหม?) คลินต์ถามเขากลับมาอย่างรู้ใจ

"ไม่ต้อง" ฟาเรนมองตรงไปที่น้ำขิงนิ่ง ๆ ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยแววตาที่ชั่วร้าย

เงินที่เขาทุ่มจ่ายให้เธอคนนี้ มันมากกว่าเงินที่เขาเปย์ให้สาวมากหน้าหลายตาที่ผ่าน ๆ มาซะอีก

แต่ที่เขาไม่เสียดายเงินเลยสักนิด เพราะคนอย่างฟาเรน เขาไม่มีทางยอมเสียเปรียบใครอยู่ฝ่ายเดียวอย่างแน่นอน

"คืนนี้ไม่อยากได้ตัวท็อป แต่กูอยากออนท็อปมากกว่า" ฟาเรนเอ่ยตอบไปพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาทันที

(ไอ้เหี้ย มึงนี่มันหัวKวยจริง ๆ) คลินต์ตอบกลับมาอย่างหยอกล้อเพื่อนรักตัวเอง

"คนอย่างมึงไม่น่ามาด่ากูได้เลยนะไอ้คลินต์" ฟาเรนก็ตอกกลับไป

"เพราะมึงก็หัวKวยไม่ต่างจากกู" ฟาเรนตอกหน้าเพื่อนรักตัวเองกลับไปเพราะไอ้คลินต์เองก็ไม่ใช่คนดีอะไร

เผลอ ๆ มันร้ายกว่าเขาซะอีก

"มึงกับไอ้ไทม์เตรียมเงินสดกันไว้ด้วยล่ะ แล้วก็จองห้องกระจก VIP ให้ด้วยคืนนี้กูจะใช้" ฟาเรนสั่งเพื่อนรักของเขาไปอย่างรีบเร่ง

"แค่นี้นะ เดี๋ยวกูรีบไป" ร่างสูงตัดสายไป ก่อนจะดับบุหรี่ด้วยไวน์แดงในมือของเขาและมองไปที่น้ำขิงอยู่สักพัก

"เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ฉันเคยเจอมาเลยจริง ๆ"

"ท้าทายดี"

"ฉันชักเริ่มสนุกกับเกมนี้แล้วสิ"

เขาลูบริมฝีปากตัวเองเบา ๆ และอยากจะจัดหนักให้เธอก่อนออกไปข้างนอก ถ้าไม่ติดว่ากลัวพวกเพื่อนจะรอนานเกินไปนะ

เพราะถ้าฟาเรนได้เริ่มบรรเลงเพลงสวาทแล้ว เขาอึด ถึก และทนนานมาก อาจจะนานจนผับปิดแล้วก็ได้ ทำให้คนหื่นกามอย่างเขาต้องพยายามหักห้ามใจเอาไว้

-ภายในห้องรับแขกสุดหรู-

ทางด้านน้ำขิงก็กำลังหยิบครีมและของใช้ต่าง ๆ มานั่งอ่านวิธีใช้แบบงง ๆ เพราะเธอแทบไม่เคยบำรุงผิวพรรณอะไรมากมายขนาดนี้มาก่อนเลยจริง ๆ บางตัวเคยเห็นไอรีนใช้ก็จริง แต่ก็ไม่ได้ถามว่าต้องใช้ตอนไหน เพราะเธอไม่มีปัญญาหาซื้อของบำรุงราคากระปุกละเป็นหมื่นแบบนี้แน่นอน

น้ำขิงหยิบของที่ฟาเรนซื้อให้ออกมาอย่างตกใจไม่น้อย เพราะทุกขวดมีป้ายราคาติดอยู่ ซึ่งมันแพงมากจนเธอไม่กล้าใช้เลยจริง ๆ

นอกจากครีมบำรุงผิวกาย ผิวหน้า น้ำหอมแบรนด์ต่าง ๆ มากมายแล้ว เขายังซื้อเสื้อผ้าที่มีรูปทรงแปลก ๆ จนเธอไม่กล้าจะสวมใส่แน่ ๆ เพราะมันน้อยชิ้นและผ้าบางมาก ๆ

รสนิยมของเขามันช่าง…หื่นกามมากจริง ๆ

ฟุ่บ ฟาเรนหยิบถุงแบรนด์ VS ที่เธอยังไม่ได้เปิด มาเปิดและเทลงบนโซฟาทันที

"ฉันชอบสีแดง...เพราะมันดูร้อนแรงเหมือนไฟดี" ฟาเรนพูดก่อนจะช่วยหยิบชุดชั้นในขึ้นมา มันคือชุดชั้นในแบรนด์ VS สีแดงทั้งเซต เกือบ 20 กว่าตัวได้ ราวกับว่าเขาเหมาชุดมาทั้งราวเลยจริง ๆ

"รีบเลือกมาสักชุด…" ฟาเรนกอดอกมองทางคนตัวเล็กอย่างกดดัน

"ไปไหน?" น้ำขิงถามไปอย่างข้องใจ เพราะตอนนี้มันก็เกือบจะสามทุ่มแล้ว

"เร็วเถอะน่า" ฟาเรนคว้าเอาเสื้อผ้าที่กองอยู่ตรงหน้าของเธอแบบสุ่ม ๆ และยื่นให้พร้อมกับออกคำสั่งทันที

แต่ทว่าในตอนนี้เขาไม่ได้สนใจฉันแม้แต่นิดเดียว แววตาของเขามองไปทางเพื่อนสนิทของตัวเองและหัวเราะลั่นกับท่าทีของคลินต์และไทม์โซน

"กูไม่มีเงินสด เอานาฬิกาไปแล้วกันไอ้เวรเอ๊ย" คลินต์บ่น ๆ พร้อมกับถอดนาฬิกาฝังเพชรของเขาส่งให้ฟาเรนไปด้วยใบหน้าเซ็ง ๆ ที่แพ้พนัน

ฉันยืนน้ำตาคลอเบ้าอีกครั้งเพราะการกระทำของคนสารเลวอย่างฟาเรน ฉันแทบไม่อยากเชื่อเลยว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับฉันมันเป็นเพียงแค่เกมการพนันสนุก ๆ ของพวกเขา

"มึงด้วยไอ้ไทม์ เอาเงินมา อย่าตีเนียน" ฟาเรนชี้ไปทางไทม์ที่นั่งหน้านิ่ง ๆ อย่างไม่พูดอะไรเลยสักคำตั้งแต่เราสองคนเดินเข้ามา

"เออ ๆ เอาไป" ไทม์ยื่นเงินสดให้กับฟาเรนจำนวนหนึ่ง ก่อนจะหลบตาฉัน ก้มหน้าก้มตาดื่มเหล้าต่อทันที ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าคนอย่างไทม์ก็จะร่วมพนันเรื่องทุเรศ ๆ แบบนี้กับคนชั่วอย่างฟาเรนด้วย

"จำไว้นะ ว่าอย่าประเมินคนอย่างฟาเรนต่ำเกินไป" ฟาเรนพูดออกมาพร้อมกับหัวเราะอย่างชอบใจ

"อ่ะ เอาไปสิ" ฟาเรนยัดเงินปึกหนาและนาฬิกาเรือนเหยียบแสนใส่มือของฉันทันที

"ถือเป็นโบนัสจากฉันในคืนนี้" เขาพูดทิ้งท้ายก่อนจะดึงตัวของฉันให้นั่งลงกับเขาที่โซฟาตรงตำแหน่งเดิมที่เราเคยมีเรื่องกันแบบเป๊ะ ๆ

ซึ่งเหตุการณ์ในคืนแรกมันก็ย้อนกลับมาทันที ในตอนที่เขาเจอฉันที่นี่เขาเคยถามกับฉันว่า

ถ้าฉันยอมนอนกับเขา ฉันคิดคืนละเท่าไหร่

ในตอนนั้นฉันปฏิเสธกลับไปเสียงแข็ง พร้อมกับตบหน้าเขาไปอย่างแรง ฉันเกลียดและโกรธมากที่เขามาดูถูกเกียรติและศักดิ์ศรีของฉันในวันนั้น

ฟุ่บ! ฉันสะบัดมือของเขาอย่างแรงและลุกขึ้นยืนทันที แม้ว่าฉันจะพยายามไม่โกรธและไม่ร้องไห้ออกมาแล้ว แต่สิ่งที่เจอมันเกินกว่าที่ฉันจะรับไหวแล้วจริง ๆ ฉันแค่อยากลุกหนีไปตั้งหลักก่อน

"ทั้งหมดที่นายทำมาเพราะนายแค่เอาชีวิตของฉันไปพนันเล่นกับเพื่อนตัวเองแค่นี้น่ะเหรอ?" ฉันถามไปอย่างโกรธจนสั่นไปทั้งตัว

"ก็มันสนุกดี จะอะไรนักหนา" ฟาเรนหันหน้ามามองฉันเล็กน้อย ใบหน้าของเขาไม่ได้สำนึกผิดอะไรเลยสักนิด

"ได้!" ฉันกัดฟันกรอดมองหน้าเขาอย่างสุดจะทน

"งั้นฉันขอท้าพนันกับเพื่อนของนายบ้าง" ฉันหันไปมองทั้งคลินต์กับไทม์ทันที ซึ่งสองคนก็ละจากสาวสวยในอ้อมแขนมองมาทางฉันเป็นทางเดียวด้วยท่าทีเมา ๆ และเริ่มกรึ่ม ๆ กันแล้วตั้งแต่ตอนที่เราสองคนเดินเข้ามาในผับ

"ถ้าฉันสามารถทำให้คนสารเลวอย่างฟาเรน…เพื่อนรักของพวกนาย" ฉันเอ่ยท้าทั้งคู่ไปอย่างเสียงดังฟังชัด

"ร้องไห้เพราะฉันได้" ฉันหันไปมองทางฟาเรนและกำหมัดแน่น

"ฉันขอเงินพนันจากพวกนายคนละหนึ่งแสนบาท" ฉันเอ่ยมองจ้องพวกเขาไปอย่างจริงจัง ทั้งคลินต์และไทม์หันมองหน้ากันทันที

"เธอไม่มีทางทำได้ ฉันให้ล้านหนึ่งเลย ฮ่า ฮ่า ๆ ๆ" คลินต์เอ่ยตอบขึ้นมาก่อนพร้อมกับระเบิดหัวเราะใส่ฉันไม่ยอมหยุด