ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 721

ozoneที่แต่ก่อนเป็นสถานที่ที่เงียบเหงามากวันนี้กลับคึกคักผิดปกติ นอกจากหลุยส์ที่วันๆไม่รู้จักทำงานทำการกับภวินท์ที่นิ่งขรึมแล้ว ในโถงใหญ่ยังมีแขกสำคัญนั่งอยู่สองคน

จรณ์หรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาเอาแต่จ้องมองญาธิดา เขามองคนไม่ผิดจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ควรค่าที่เขาจะลงมืออบรมสั่งสอนด้วยตนเองจริงๆ

แน่นอนว่า ตอนนี้เขายังพบกับเป้าหมายใหม่ที่จะบ่มเพาะขึ้นมาอีกด้วย

“จรณ์ อย่าคิดจะใช้งานเธอ เธอไม่เหมาะสม ”หลุยส์มองความคิดของเขาออก รีบพูดห้ามทันที

ภวินท์ที่นิ่งเงียบมานานได้ยินเข้า ก็ค่อยๆใช้สองแขนกอดอก ถามติดตลกว่า “ทำไม ผู้หญิงของฉันสามารถลากเข้ามายุ่งได้ แต่ผู้หญิงของนายทำไม่ได้ใช่ไหม”

หลุยส์สีหน้าขรึมลง ยังไม่ทันได้พูดอะไร อลิสาก็กระทืบเท้าพูดว่า “จะบ้าหรือไง คุณภวินท์คุณอย่าพูดจาเหลวไหลนะ”

คนไม่เอาไหนอย่างหลุยส์ เพิ่มเงินให้เธอมากเท่าไหร่ เธอก็ไม่เอา

ญาธิดาค่อยๆเขยิบเข้าไปใกล้ภวินท์ บนใบหน้าเต็มไปด้วยความอยากรู้ “คุณว่า คุณหมอกับหลุยส์จะอยู่ด้วยกันได้จริงเหรอ”

ภวินท์เห็นท่าทีอย่างนั้นของเธอ ก็ลูบผมของเธออย่างระอาใจ เมียเขาดีทุกอย่าง แต่ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรู้สึกสักเท่าไหร่

แม้ว่าหลุยส์ดูแล้วจะไม่ใช่คนดีอะไร เขานั้นเป็นจำพวกคนเจ้าชู้จีบไปทั่ว แต่ก็รักเดียวใจเดียวเท่านั้น

อลิสาท้าทายความอดทนของเขาหลายครั้ง ยังสามารถมีชีวิตอยู่ข้างกายเขาได้ กระทั่งยังพาเข้ามาที่ozoneอย่างเปิดเผย เห็นได้ชัดว่าหลุยส์นั้นให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนนี้มาก

อลิสาไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย ตอนนี้กำลังจ้องมองหลุยส์ด้วยความขุ่นเคือง ส่งสายตาให้เขาเป็นสัญญาณว่าอธิบายให้ทุกคนเข้าใจเดี๋ยวนี้

หลุยส์เองก็มีสิ่งที่อยู่ในใจยากจะอธิบายออกมาได้ วันนี้เขายั่วให้อลิสาโมโหอีกแล้ว คำป่าวประกาศของเจ้าเพื่อนคนนี้ต้องการจะทำลายRambler Clubhouseของเขาหรือยังไง

เมื่อนึงถึงนิสัยไม่เกรงกลัวใครของอลิสาแล้ว ก็อดที่จะแอบปาดเหงื่อไม่ได้ เพื่อเป็นการรักษากระเป๋าเงินของตนเอง ยอมที่จะผูกมัดเธอเอาไว้ข้างกาย จึงได้พามาที่ozoneด้วย

“ขอร้องล่ะ พวกคุณสองคนอย่าขยายเรื่องให้มันใหญ่โตได้หรือเปล่า”สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ

อลิสาค้อนให้เขาอย่างรังเกียจ อดไม่ได้ที่จะหยิกเอวเขาแรงๆหนึ่งที ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของหลุยส์ดังขึ้น เธอค่อยรู้สึกพอใจขึ้นมา

จรณ์มองกวาดหน้าทุกคน สุดท้ายก็หยุดอยู่ที่ร่างของภวินท์ “นายคิดทบทวนดีแล้วเหรอ”

เพิ่งจะพูดจบลง บรรยากาศในห้องโถงที่เดิมทียังครึกครื้นอยู่ก็ตกสู่ความเงียบงันทันที

ภวินท์เลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย มองเขาและพูดเสียงขรึมว่า “การที่ฉันปรากฏตัวขึ้นที่นี่เป็นการบอกอย่างชัดเจนแล้ว”

จรณ์พยักหน้า จากนั้นก็กางแผนที่ของเมืองJไว้บนโต๊ะ นิ้วมือชี้ไปยังตำแหน่งที่ไม่ค่อยจะสะดุดตาเท่าไหร่นัก “นี่เป็นจุดสุดท้ายที่สิงโตปรากฏตัวขึ้น”

“ที่นี่เป็นเขตเมืองที่มีผู้คนพลุกพล่าน สิงโตคงไม่โง่มาเปิดเผยตัวอยู่ภายใต้สายตาของพวกเรา คาดว่าตำแหน่งนี้เป็นจุดหลอกตาเท่านั้น ฉะนั้นเป็นไปได้ว่าที่นี่คือจุดโอนเปลี่ยนของเขา ”ญาธิดาเม้มริมฝีปาก ในน้ำเสียงมีแววสงสัยแฝงอยู่

จรณ์ส่งสายตาชื่นชมให้กับเธอ “ถูกต้อง สายของพวกเราได้ทำการค้นหาโดยรอบบริเวณนี้แล้ว ไม่พบเบาะแสอะไรเลย”

“แม้แต่จุดซ่อนตัวยังไม่รู้ ที่พวกเราสามารถทำได้ก็เหลือแค่การป้องกันเท่านั้น รอให้เขาติดต่อพวกเรามาเอง”เธอกำหมัดขึ้นเงียบๆ ทุบไปที่ขาของภวินท์ “ทำอย่างนี้ไม่ได้ จะเป็นการนิ่งเฉยเกินไป”

คิ้วของภวินท์ขมวดขึ้น แอบกุมมือของเธอเอาไว้

“ฉะนั้นพวกเราต้องหาวิธีล่อให้เสือออกจากถ้ำ”น้ำเสียงของจรณ์หนักแน่น “พวกนายสองผัวเมียเป็นเหยื่อล่อที่ดีที่สุด ”

เธอค่อยๆอ้าปากขึ้น กระแอมในลำคอ จากนั้นก็ถามอย่างขี้เล่นว่า “เห็นทีพวกคุณคงเห็นฉันเป็นแค่เฟอร์นิเจอร์เท่านั้นจริงๆ”

ทุกคนที่ได้ยินต่างก็เงยหน้าขึ้นมา ทันใดนั้นญาธิดาก็เข้าในความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดนั้น“คุณหมอถนัดการอ่านใจคนที่สุด ต้องสามารถคาดเดาได้แน่ว่าชยินกำลังคิดจะทำอะไร”

อลิสาส่งสายตาชื่นชมให้เธอแวบหนึ่งอลิสาการตายของคุณนิวคนนั้นทำให้ชยินต้องลงมือช่วยเหลือสิงโต แสดงว่าชยินมีใจให้กับคุณนิว ตัวเลือกที่เขาคิดเอาไว้คือสิงโต แสดงว่าพวกเขาสองคนมีเป้าหมายเดียวกัน ”

เธอใช้นิ้วชี้ไปยังญาธิดาและภวินท์ “แน่นอนว่าเป็นพวกคุณสองคน ”

หลุยส์คว้าแขนของเธอกลับมาทันที ตำหนิเสียงต่ำว่า “นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ อย่าพูดมาก”

เขาไม่อยากให้อลิสาเข้าไปอยู่ในโลกของจรณ์ ในขณะที่เธอไม่รู้จักทั้งนิวรา ชยินและสิงโต ก็สามารถพูดถึงความสัมพันธ์ของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย เป็นการเปิดเผยความสามารถที่เกินขอบเขตแล้ว ไม่ช้าจรณ์ต้องสนใจตัวเธอแน่

“จำเป็นต้องพูด ”เขาจ้องหลุยส์ตรงๆ “เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงชีวิตของธิดากับคุณภวินท์เชียวนะ”

หลุยส์เม้มปากเบาๆ ในที่สุดก็ปล่อยแขนของเธออย่างไร้เรี่ยวแรง

นิ้วมือของเธอชี้ไปยังสัญญาลักษณ์บนแผนที่ สีหน้าและน้ำเสียงจริงจังมาก “ที่นี่เป็นจุดที่สิงโตหายตัวไป ถ้าหากพวกคุณเป็นเขา หลังจากออกมาแล้วจะคิดถึงเรื่องอะไรเป็นอันดับแรก”

“ความปลอดภัย”ภวินท์ไขว้ขาขึ้นอย่างสง่า ดวงตาที่นิ่งสนิทราวกับน้ำไร้คลื่นวาววับขึ้นมา “มีเพียงการหนีให้พ้นการไล่ล่าในทุกๆทางเท่านั้น จึงจะปลอดภัยอย่างแท้จริง”

“ถูกต้อง”เสียงของอลิสาดังขึ้นอย่างมีพลัง “เขาอยากจะหลุดพ้นจากสายตาของพวกคุณ ต้องทำเรื่องง่ายๆแค่เรื่องเดียว นั่นก็คือหายตัวไป ตัวเขาอยู่ที่ไหนไม่สำคัญ ที่สำคัญคือพวกคุณหาเขาไม่เจอก็พอ ”

“แต่……”ญาธิดาลังเลอยู่ชั่วครู่ ใบหน้าก็มีแววยินดีผุดขึ้นมาในพริบตา “ฉันเข้าใจแล้ว พวกไม่เจอเขาที่นี่ ก็ต้องทุ่มเทความสนใจทั้งหมดไปยังเส้นทางที่เขาอาจจะให้หลบหนี เขาก็สามารถหายตัวไปได้อย่างแท้จริงแล้ว”