เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 63

ผู้หญิงชั้นต่ำอย่างหลินลั่วเจียว มันก็คุ้มกับรถเบนซ์คลาสอีคันหนึ่งหรือ? 

ฮู๋ห่ายเม่ยรู้สึกไม่พอใจ!

แต่เธอก็ทำได้เพียงอดกลั้นความโกรธเอาไว้ ยิ้มให้พลางยื่นมือชี้ไปทางนั้นพลางพูด: “ได้เลยค่ะคุณผู้ชาย เพื่อนเรา เชิญมาทางนี้ได้เลยค่ะ!”

“เบนซ์คลาสอีนั้น ก็เป็นรุ่นที่ขายดีในโชว์รูมเราเช่นกัน ตัวรถของมันสง่างาม ยิ่งใหญ่……”

เดินไปถึงโซนคลาสอี ฮู๋ห่ายเม่ยจึงทำการแนะนำต่อ 

แต่ซ่งซานสี่กลับดึงมือหลินลั่วเจียวทีหนึ่ง

“ไปกันเถอะ น้องเจียว เราซื้อรุ่นเอส 600 รุ่นท็อปที่ความจุรถยนต์ 5.5 นั่นกันดีกว่า ไปดูก่อนว่าส่วนลดของพวกเขาเป็นยังไงบ้าง ถ้าส่วนลดไม่ค่อยเท่าไหร่ เราค่อยไปดูออดี้เอแปดในโชว์รูมข้าง ๆ กัน”

แค่ดึงมือทีหนึ่ง แล้วโอบหัวไหล่ของหลินลั่วเจียวเอาไว้อย่างอ่อนโยนปานสุภาพบุรุษ 

หลินลั่วเจียวยังคงมีความรู้สึกเหมือนถูกทะนุถนอมและถูกปกป้องอยู่เช่นเคย

มุ่งหน้าเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์หน้าโชว์รูมพร้อมกับซ่งซานสี่

ปล่อยให้ฮู๋ห่ายเม่ยยืนอึดอัดเก้อเขินอยู่ตรงนั้น 

เธออยากร้องไห้ น้ำเสียงสั่นคลอนเจ็บปวด “คุณผู้ชายคะ แล้วฉันยังต้องแนะนำต่อไหมคะ?”

ซ่งซานสี่หันหน้ากลับไปตอบกลับ: “ถ้าคุณอยากแนะนำต่อก็ได้อยู่ ถ้าไม่อยากแนะนำก็มาคุยราคา”

ฮู๋ห่ายเม่ยเหมือนในที่สุดก็จะเป็นอิสระสักที รีบเดินมาแจ้งราคา

ผ่านไปไม่นานนัก ฮู๋ห่ายเม่ยก็ยอมแพ้แล้ว

ซ่งซานสี่ต่อราคาเบนซ์เอส 600 รุ่นท็อปจากราคาโรงงาน 2598000 หยวน ลดลงมาถึงสองล้านถ้วน

ยังไงถ้าเกิดไม่ได้ราคานี้ กูก็จะพาน้องเจียวไปดูออดี้เอแปดฝั่งตรงข้าม 

กำไรของฮู๋ห่ายเม่ยหายไปไม่น้อย แต่ผลการทำงานเพิ่มขึ้น ยังไงโรงงานก็จ่ายเงินค่าใต้โต๊ะให้อยู่

ดังนั้นใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที เรื่องทุกอย่างก็ถูกจัดการเสร็จสิ้น

และซ่งซานสี่ก็รวดขอให้ฮู๋ห่ายเม่ยเติมน้ำมันรถใหม่เต็มถัง ขอค่าบำรุงรักษาฟรีสามปี และหลอกขอคาร์ซีทเด็กมาได้อีกสองที่นั่ง

หลังจากจัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จแล้ว ซ่งซานสี่ยังยื่นมือออกไปจับมือที่ขาวผ่องของฮู๋ห่ายเม่ยด้วย

“ขอบคุณสำหรับการให้บริการอย่างกระตือรือร้นของเพื่อนเรานะครับ ดูแลได้ทั่วถึงมาก ๆ ครั้งต่อไปถ้าผมมาบำรุงรักษามายบัคของผม ยังต้องมาหาคุณอีก!”

สุภาพบุรุษที่สง่ามีราศี!

“ได้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะคุณผู้ชาย ร้านสเตลล่าเบนซ์4Sแห่งจงไห่ ยินดีต้อนรับท่านเสมอค่ะ! ฮู๋ห่ายเม่ยจะให้การดูแลท่านอย่างกระตือรือร้นทุกเมื่อ”เมื่อฮู๋ห่ายเม่ยได้สัมผัสกับมือใหญ่นั่น ทำให้สภาพจิตใจเธอสั่นคลอน

แม้จะรู้สึกน้อยใจ แต่เธอก็ดูรู้สึกพึงพอใจเล็กน้อย 

เธอเป็นผู้หญิงที่มีความทะเยอทะยานอันแรงกล้า

ยิ่งกว่านั้นคือเธอยังคิดอีกว่า ต้องงัดผู้ชายคนนี้มาจากมือหลินลั่วเจียวให้ได้

แม่หม้ายที่มีลูกติดสองคน ยังมีราคาสองล้านต่อเขา

แล้วเจ๊ล่ะ?

เจ๊ยังไม่เคยแต่งงาน ยังไม่เคยมีลูก ยิ่งกว่านั้นคือยังไม่มีแฟนด้วย 

ยุคสมัยนี้ผู้หญิงบริสุทธิ์นั้นล่ำค่ามากแค่ไหน?

ไม่นานนัก หลินลั่วเจียวก็ได้ขับรถใหม่ที่มีน้ำมันเต็มถัง ขับจากไปโดยขับตามอยู่ด้านหลังรถมายบัคของซ่งซานสี่

ฮู๋ห่ายเม่ยกัดฟันแน่น พอละ ต้องตรวจสอบเจ้าของรถมายบัคคันนั้นหน่อยแล้วล่ะ

ชื่อ เบอร์โทรและที่อยู่

จากเส้นสายของเธอ การที่อยากตรวจสอบนั้น ถือว่าทำได้ง่ายมาก ๆ

หลินลั่วเจียวขับรถหรูราคาสองล้านหยวน

รู้สึกสบายไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว

เมื่อเปรียบเทียบกับเบนซ์คลาสอี สัมผัสของเครื่องยนต์และระดับความสบายเหนือกว่าหนึ่งระดับเลย

ยิ่งกว่านั้นคือเธอกำลังเพ้อฝันอยู่ว่า

ในวันหยุดสุดสัปดาห์ เธอขับรถ

ลูกสาวหมิงหมิงและหงหงนั่งอยู่บนคาร์ซีททั้งสองตำแหน่งที่อยู่ด้านหลัง 

หนึ่งแม่ สองลูกสาว และรถเบนซ์ที่แล่นอยู่กลางทุ่งกว้างในชนบท 

ซ่งซานสี่ขับมายบัค พาภรรยาของเขาและลูกสาวเถียนเถียนขับตามอยู่ด้านหลัง

ทั้งสองครอบครัวท่องเที่ยวด้วยกัน 

ซึ่งนี่ก็คือความสุข 

เนื่องจากคุณซ่งบอกว่าเขาชอบชีวิตที่มีภูเขาและแม่น้ำในชนบท ป่าไม้ที่เขียวชอุ่ม ลมที่เย็นสบาย อิสระและสบายอกสบายใจ

พลางขอบคุณคุณซ่งในใจ อ้อ พี่ซ่ง พี่สี่

ฮู๋ห่ายเม่ยจะมีค่าอะไร?

เมื่ออยู่ต่อหน้าพี่สี่แล้ว เธอก็มีแต่จะถูกหยาม 

“พี่สี่คือแสงสว่างในชีวิต……”

ซึ่งนี่คือใจความที่หลินลั่วเจียวสัมผัสมากที่สุด

ร่างกายของซูโหย่วหรงสั่นไปทั้งตัว ใบหน้าขาวซีดจนเกือบเป็นลมหมดสติไป

กอดพี่สาวเอาไว้แล้วร้องไห้หนักมาก

เธอตายใจต่อสามีคนนี้โดยสิ้นเชิงแล้ว

บ้านตัวเองยังเป็นบ้านเก่าหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องรับแขกอยู่

เถียนเถียนไม่มีแม้แต่ห้องนอนของตัวเอง

เธอ ซูโหย่วหรง ก็ยังไม่มีรถด้วย

ไอ้เศษสวะนั่นเพิ่งกลับตัวเป็นคนดีได้แค่ไม่กี่วัน ก็ไปเล่นพนันอีกแล้ว

ในที่สุดก็ชนะรถมายบัคกลับมาได้ และมีเงินแล้ว แต่กลับแอบรับเลี้ยงผู้หญิงคนอื่นอย่างอดใจรอไม่ไหว

รถมูลค่าสองล้านเลยนะ!

ความฟุ้งเฟ้อของผู้หญิงทำให้เธอโกรธเกรี้ยว สิ้นหวัง ตายใจ

ร้องไห้เหมือนเป็นสาวเจ้าน้ำตา  

หลังจากที่ซูโหย่วชิงปลอบใจอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายเธอก็พูดว่า: “โหย่วหรง เลิกเสียใจได้แล้ว ทำตามที่พี่บอกเถอะ ถือโอกาสที่นิสัยอารมณ์มันยังถือว่าดีอยู่ หย่ากับมันซะ เรามีมือมีเท้า มีหน้าที่การงาน สามารถเลี้ยงดูครอบครัวได้อยู่ ถ้าหย่าแล้วแกก็ย้ายมาอยู่กับพี่ จะได้เห็นหน้าเถียนเถียนทุกวันด้วย เราเอาจิตใจโฟกัสไปที่ตัวเถียนเถียนดีกว่า เด็กมันไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ”

ซูโหย่วหรงพยักหน้า ดวงตาทั้งสองข้างบวมแดง สีหน้าดูเฉื่อยชา

“พี่ พี่ให้พี่เขยไปสืบถามที่โชว์รูมเบนซ์หน่อยว่านังผู้หญิงชั้นต่ำนั่นคือใครกันแน่? ฉันอยากรู้ว่ามันคือใคร!”

“แก……”ซูโหย่วหรงรู้สึกสงสัยเล็กน้อย “โหย่วหรง แกคิดจะทำอะไรน่ะ? อย่าบอกนะว่า……แกจะไปแก้แค้นมัน”

หลังจากพูดจบ ซูโหย่วชิงก็ถึงกับตกใจกลัวไปด้วย

“โหย่วหรง อย่าเลยนะ! พี่รู้อยู่ว่าแกเป็นคนไม่ยอมคน ถ้าเกิดแกทำร้ายมัน แล้วซ่ง……เศษสวะนั่นรู้เรื่อง มันอาจจะ……”

“พี่ เหอะ ๆ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ความเจ็บปวดและความทรมานที่ฉันได้รับนั้น มันมีมากพอแล้ว ทุกครั้งที่ไอ้เศษสวะซ่งซานสี่นั่นเปลี่ยนไป มันก็จะทำร้ายคนอื่นอย่างลึกซึ้งทุกครั้ง ต่อให้หย่ากันแล้ว เหอะ ๆ ฉันก็ไม่ให้มันได้อยู่อย่างมีความสุขหรอก มันอ่อยหลี่รุ่ยหยางไปด้วยและเอารถหรูเลี้ยงผู้หญิงคนอื่นไปด้วยไม่ใช่เหรอ? ฉันรุกรานหลี่รุ่ยหยางไม่ได้ ซ่งซานสี่มันรุกรานได้เหรอ? ได้! ฉันจะให้หลี่รุ่ยหยางไปจัดการผู้หญิงคนนั้นเอง! ให้ตระกูลหลี่จัดการไอ้เศษสวะนั่นเถอะ! เถียนเถียน หนูไม่มีพ่อคนนี้แล้ว!”

เมื่อได้ยินแบบนี้ ซูโหย่วชิงจึงพยักหน้า รู้สึกว่าวิธีนี้ของน้องสาวดีมาก 

ดังนั้นเธอจึงโทรหาตู้ไห่ผิง เพื่อให้เขาไปตรวจสอบสถานการณ์ที่โชว์รูมเบนซ์ 

ไอ้ตู้ไห่ผิงนั่นก็เป็นคนฉลาดคนหนึ่งเช่นกัน

เมื่อได้ยินว่าให้ตรวจสอบซ่งซานสี่ เขาก็ตอบตกลงอย่างตื่นเต้นดีใจ

หลังจากวางแผนในใจเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็ออกจากร้านค้า

แต่งกายสุภาพเรียบร้อย รูปร่างสูงใหญ่แข็งแรง ใบหน้าเปี่ยมล้นไปด้วยความมั่นใจ 

เขาเหมือนดั่งบุคคลที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ก้าวเท้าเดินเข้าไปในโชว์รูมใหญ่ร้านเบนซ์4S……