เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 193

ก๊อก ก๊อก...

ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

แอเรียนเปิดประตูออก พบว่ามีเพียงนีน่าที่ยิ้มให้เธอ เธอเข้าไปภายในห้องโดยที่ไม่รอคำอนุญาตจากแอเรียน

“มาร์คยุ่งและฉันก็เบื่อ เพราะอย่างนั้นฉันจึงหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจที่ฉันมาที่นี่เพื่อคุยกับคุณ!”

แอเรียนสามารถบอกได้ไหมว่าเธอรังเกียจ?

“ไม่ ฉันไม่รังเกียจ เชิญนั่งก่อน ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายดังนั้นฉันจึงนอนก่อน”

นีน่าเฝ้าดูแอเรียนกลับไปที่เตียง จากนั้นก็หาเก้าอี้สำหรับนั่งลง “เกิดการแท้งลูกได้อย่างไร?”

แอเรียนกำมือแน่นโดยไม่ได้ตั้งใจขณะที่เธอฝืนยิ้ม “เป็นอุบัติเหตุ”

นีน่าเม้มริมฝีปากด้วยความเห็นใจ “อุบัติเหตุ? ยังไง...ไม่ระมัดระวัง มันคือชีวิต ตระกูลเทรมอนต์ขาดอะไรไป ยกเว้นการที่มาร์คจะมีลูกเมื่ออายุมาก น่าเสียดายอะไรแบบนี้ที่ต้องสูญเสียลูกไป”

แอเรียนหมดความต้องการที่จะสนทนาต่อไป “ตอนนี้ฉันอยากพักผ่อน”

น้ำเสียงของเขาฟังดูใจเย็น ราวกับว่าพวกเขากำลังสนทนากันอย่างปกติ เธอไม่เคยชินกับการที่ไม่มีท่าทางเฉยเมยเช่นปกติของเขา

“ที่นี่ไม่มีใครแล้วค่ะ คุณไม่จำเป็นต้อง... ทำตัวแบบนี้” สิ่งที่เธอหมายถึงคือมาร์คไม่จำเป็นต้องแสดงท่าทีใด ๆ และทำให้ทุกคนอึดอัด

มาร์คคิดว่าเป็นแผนของแอเรียนในการทำให้เขาอารมณ์เสียทุกครั้งไป ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกโกรธ ทว่ากลับยิ้มให้เธอ “เอาล่ะ ไปนอน”

หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง แอเรียนก็พูดขึ้น “เอ่อ... ขอการ์ดให้ฉันได้ไหม? ฉันต้องการจะซื้อของบางอย่าง แต่ฉันไม่มีเงินเพราะไม่ได้ทำงาน...”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ มาร์คก็โยนกระเป๋าสตางค์ให้เธอ “การ์ดทั้งหมดอยู่ข้างใน ทั้งหมดนี้ใช้รหัสเดียวกันคือหกศูนย์”