เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 194

เธอหยิบกระเป๋าสตางค์ของเขาขึ้นมาและเปิดมันออก มีการ์ดหลายสิบใบอยู่ด้านใน เมื่อครั้งที่แล้วเธอจำได้ว่าเขาพูดถึงแบล็คการ์ด เธอมองลงไปที่ตัวหนังสือสีทองที่ประทับอยู่

ทันใดนั้นเองเธอก็เหลือบไปเห็นรูปถ่ายในกระเป๋าสตางค์ มาร์คเก็บรูปของใครไว้ในกระเป๋าสตางค์และพกติดตัวไปด้วย?

ก่อนที่เธอจะทันได้เห็นคนที่อยู่ในรูปนั้น จู่ ๆ มาร์คก็กระชากกระเป๋าสตางค์ออกไปและหยิบแบล็คการ์ดออกมาให้เธอ “ไปนอน”

แอเรียนหยิบการ์ดขึ้นมาและถามขึ้น “คนในรูปคือใครเหรอคะ? รักแรกของคุณเหรอ? ฉันคิดว่าเป็นผู้หญิง... แต่ฉันมองไม่ชัด...” ภาพนี้ถ่ายจากระยะไกลจึงยากที่จะบอกว่าเป็นใครเว้นเสียแต่เธอจะมองใกล้ ๆ

เขามองเธออย่างขบขับและเลิกคิ้วของเขาขึ้น “ใช่ มันเป็นรักแรกของฉัน”

แอเรียนหยุดพูดแต่แอบรู้สึกรำคาญเล็กน้อย รักแรกของเขาเป็นอิสระและสามารถรักใครก็ได้ที่เขาต้องการ ไม่เหมือนเธอ วิลเป็นคนเดียวที่เธอเคยชอบ แต่มาร์คก็ทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขาลงและทำให้เรื่องต้องลงเอยแบบนี้...

เช้าวันต่อมา มาร์คและนีน่าไม่อยู่บ้าน แอเรียนได้รับข้อความจากทิฟฟานี่: ‘แอริ แม่ของฉันจัดการนัดบอดให้กับฉัน ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าเธอไปทำแบบนั้นทั้ง ๆ ที่สถานการณ์ที่บ้านของเรา ฉันไม่อยากไปแต่เพราะแม่ของฉันสัญญากับคนอื่นเอาไว้แล้วฉันจึงไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ ฉันกำลังจะไปพบเขาในช่วงเที่ยงตอนพักกลางวัน ฉันหวังว่าเขาจะไม่เป็นผู้ชายแปลก ๆ ฉันจะแอบถ่ายรูปเขาเมื่อฉันเจอเขา ตอบฉันกลับด้วยนะ’

การนัดบอดเป็นเรื่องดี ถ้าทิฟฟานี่ได้เจอคนที่ใช่ เธอก็จะลืมเรื่องราวในอดีตไปได้ ดังนั้นแอเรียนจึงสนับสนุนเป็นอย่างมาก ‘อย่ากังวลไปเลย แค่ไปพบกับเขา ฉันจะช่วยดูเมื่อเธอส่งรูปของเขามาให้ฉัน ใครจะไปรู้เธออาจจะเจอคนที่ใช่ก็ได้’

ในเวลาเที่ยง แอเรียนเฝ้ามองโทรศัพท์ แต่เธอไม่ได้รับรูปใด ๆ จากทิฟฟานี่เลย

ในตอนนั้น ในร้านอาหารชั้นเลิศ

ทิฟฟานี่รู้สึกเหมือนม้าหนึ่งหมื่นตัวควบผ่านเธอไป เธอไม่ต้องเดาด้วยซ้ำว่า ‘ผู้หญิงคนนั้น’ คือคนที่เล่นพนันกับแม่ของเธอ พวกเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญ

เธอเพิ่งจะเริ่มทำงานแล้วจะเอาเงินมาจากที่ไหน? ตาแก่นี่เป็นคนเลือกร้านอาหารแห่งนี้และสั่งอาหาร แต่เขากล้าที่จะให้เธอจ่ายเงิน ตอนนี้เธอโกรธมาก “ตาลุง ฉันคิดว่ามันจะยุติธรรมกว่าที่เราจะแยกบิลกันจ่าย คุณจะให้ฉันจ่ายให้คุณด้วยได้อย่างไร? เพราะว่าคุณไม่เคยใช้เงินกับผู้หญิงที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ ฉันก็ไม่สามารถใช้เงินกับผู้ชายที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉันได้เหมือนกัน ใช่ไหม? ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะพูดอะไรกับคุณ คุณก็มาพบเธอด้วยตัวคุณเอง ฉันจะจ่ายแค่ในส่วนของฉันเท่านั้น”

ชายหัวล้านไม่พอใจที่ได้ยินเช่นนั้น “ฉันสั่งอาหารไปตั้งหลายจานเพราะคิดว่าพวกเราจะได้กินด้วยกัน ทั้งหมดนี้เพื่อคุณดังนั้นมันยุติธรรมแล้วที่คุณจะจ่ายแค่คนเดียว! หรือว่าคุณจะลองรับความเมตตาของฉันดี? ฉันเห็นมาเยอะแล้วเหมือนกันผู้หญิงสาว ๆ เหมือนกับคุณที่มักจะคิดหาวิธีกินอาหารฟรี ๆ แทนการทำงานสุจริต คุณจะกางขาออกถ้าฉันเสนอเงินใช่ไหม? ทำไมคุณไม่เสนอราคาให้ฉันล่ะ? ฉันมีเงินมากมาย ถ้าคุณค้างคืนกับฉัน คุณก็ไม่ต้องจ่ายค่าอาหารมื้อนี้”

ทิฟฟานี่ไม่คิดว่าเจ้านายหัวล้านที่เป็นเข้าของบริษัทเล็ก ๆ ที่มีรายได้ 150,000 ดอลล่าร์ ต่อปี และเคยผ่านการแต่งงานมาแล้วหนึ่งครั้งจะเป็นคนขี้เหนียวและน่ารังเกียจพอ ๆ กับคางคกเน่าที่ขอร้องผู้หญิงที่เพิ่งเคยพบกัน

ทิฟฟานี่ตะลึง ชายหัวล้านที่คิดว่าตัวเองมีรายได้ 150,000 ดอลล่าร์ต่อปี ไม่ได้อยู่ในสายตาของเธอเลย แต่เขากลับกล้าที่จะขอร้องอะไรไร้สาระแบบนั้น