เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 308

เธอถือปิ่นโตไปที่ห้องทำงานแจ็คสันและถามว่า “นี่คุณคิดจะเอาอาหารมาให้ฉันทุกวันจริง ๆ หรอ?”

แจ็คสันที่กำลังตั้งใจทำงานอยู่มองมาที่เธอเมื่อได้ยินเสียงของเธอแล้วถามว่า “ทำไมหรอ? ไม่อร่อยหรอ?”

เธอวางปิ่นโตลงบนโต๊ะและพูดว่า “ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณทำแบบนี้ทำไม ไม่ต้องมาหลอกฉันว่าคุณแค่เป็นห่วงฉันในฐานะหัวหน้าที่เป็นห่วงลูกน้อง ที่ออฟฟิศเรามีผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ตั้งเยอะ ฉันยังไม่เคยเห็นคุณทำแบบนี้ให้พวกเขาเลย แล้วไม่ต้องอ้างว่าคุณทำแบบนี้เพราะฉันเป็นเพื่อนแอริหรือคุณทำเพื่อมาร์คหรอก ใคร ๆ ก็รู้ว่านั่นมันคือคำโกหก”

แจ็คสันวางมือจากงานและจ้องมาที่เธอพร้อมถามอย่างติดตลกว่า “ไม่เอาน่า เราเคย ‘นอน’ ด้วยกันแล้วนะ จริงไหม? เพราะฉะนั้นไม่เห็นจะต้องคิดมากเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้เลย ถูกไหม?”

ทิฟฟานี่ไม่มีอารมณ์ขำขันด้วยจึงพูดต่อ “คุณไม่ได้ชอบฉัน ใช่ไหม?”

แจ็คสันอึ้ง เขาหลบสายตาเธอและดึงเน็คไทอย่างงุ่มง่าม “คุณคิดมากไปน้า”

เธอขมวดคิ้ว “ฉันบอกแล้วไงว่าคุณไม่รู้จักเธอ เพราะฉะนั้นจะเป็นแอเรียนได้ไง ทีนี่คุณจะเลิกเดามั่วซั่วได้หรือยัง?”

แจ็คสันพูดต่ออย่างใจเย็นและให้เหตุผลของเขาว่า “ดูจากการที่คุณโกหกผมเมื่อวานแล้ว นั้นหมายความว่าคุณตั้งใจที่จะปกปิดมัน คุณถึงอ้างว่าคุณท้อง ถ้าเป็นคนที่ฉันไม่รู้จักคุณจะโกหกผมทำไม? คุณจะปกปิดการตั้งครรภ์ของเพียงคนเดียว นั่นก็คือแอเรียน ไม่ต้องตกใจหรอก ผมเรียนจิตวิทยามา”

ทิฟฟานี่ยอมแพ้และตัดสินใจที่จะถามว่า “ถ้าอย่างนั้น… คุณช่วยไม่บอกมาร์คได้ไหม? แอเรียนไม่ต้องการให้เขารู้ คู่นั้นเขามีปัญหามากพออยู่แล้ว เราไม่ควรเข้าไม่ยุ่งเกี่ยว”