เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 309

แจ็คสันถอนหายใจอย่างโล่งอก “ไม่เป็นไร ไหน ๆ ผมก็เอามาให้แล้วก็กิน ๆ มันไปเถอะ คราวหน้าถ้าผมตื่นเช้าและมีเวลาเหลือผมจะทำอาหารมาให้อีก ผมแค่อยากช่วยให้คุณสะดวกขึ้นเพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องลำบากใจหรอก”

ทิฟฟานี่ถอนหายใจอย่างโล่งอกเช่นกันก่อนที่เธอจะหยิบปิ่นโตแล้วเดินจากไป

เทรมอนต์ ทาวเวอร์

ลิเลียนใช้ใบปลิวพัดลมใส่ตนเองพร้อมกับเงยหน้ามองตึกที่ใหญ่โต หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เดินเข้าไปที่แผนกต้อนรับ “คุณคะ รบกวนเรียกผู้บริหารให้ฉันหน่อยได้ไหม? บอกเขาว่าฉันเป็นแม่ของ ทิฟฟานี่ เลน และฉันมีเรื่องจะบอกเขา คือ ภรรยาของผู้บริหารของคุณอยู่ที่บ้านฉัน”

พนักงานต้อนรับยิบโทรศัพธ์ขึ้นมาเมื่อได้ยินเช่นนั้น “รอสักครู่นะคะ”

การโทรถูกเชื่อมต่อสำเร็จ พนักกงานต้อนรับพูดอย่างระมัดระวังว่า “คุณเทรมอนต์ มีคนอยากพบคุณ เธอบอกว่าเธอเป็นแม่ของ ทิฟฟานี่ เลน”

“ส่งเธอขึ้นมา” มาร์คตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแส

เมื่อสิ้นสุดการโทร พนักงานต้อนรับเดินไปส่งลิเลียนที่ประตูลิฟต์ด้วยตนเอง “ขึ้นไปที่ชั้น 46 นะคะ อย่าลืมเปลี่ยนเป็นรองเท้าเป็นรองเท้าแตะเมื่อคุณออกจากลิฟต์และกรุณาเดินอย่างเบา ๆ "

“คุณเลน ได้โปรดข้ามไปที่ประเด็นเลยครับ” มาร์คไม่สนใจที่จะฟังคำเยินยอของเธอ

“คือ… แอริอาศัยอยู่กับเรา ถูกไหม? ฉันมีบ้างอย่างจะบอกคุณ แต่ทิฟฟ์กับแอริไม่ยอมให้ฉันบอก แต่อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าคุณควรจะรู้ ที่อยู่อาศัยของเราตอนนี้แย่มาก ไม่เหมาะกับแอริเลย เธอใช้ชีวิตที่ดีตอนอยู่ที่คฤหาสน์ เทรมอนต์ เธอคงจะไม่ชินกับการต้องอยู่แบบคนรากหญ้า…” ลิเลียนคร่ำครวญอย่างต่อเนื่องเรื่อย ๆ โดยไม่ยอมพูดถึงจุดประเด็นหลักสักที

“เข้าประเด็นเถอะ” มาร์คเย็นชาและห่างเหินมาก เขาไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับแอเรียนเลย เขาแค่ตกลงที่จะพบลิเลียนเพื่อไม่ให้เสียมารยาทเท่านั้น อีกอย่างแอเรียนยังคงเป็นภรรยาเขาอยู่และก็อาศัยอยู่ที่บ้านของลิเลียนด้วย