เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1456

บทที่1455 ร่วงจากที่สูง

หลังจากวันหนึ่งผ่านไป

ข่าวที่นายน้อยของบริษัทตระกูลเห้อเห้อเหลียนจิ่งเข้าคุกนั้นพาดหัวข่าวทุกสำนัก หน้าหนังสือพิมพ์รายใหญ่ นิตยสาร พาดหัวข่าวบันเทิง พาดหัวข่าวบนAPP ก็ต่างเป็นข่าวของตระกูลเห้อ

ปกติแล้วสไตล์การทำงานของเห้อเหลียนจิ่งก็ค่อนข้างจะอวดดีและทำตามอำเภอใจ มีคนไม่พอใจเขามาตั้งนานแล้วเหมือนกัน

พอเห็นว่ามีสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้น ก็อาศัยตอนที่มีลมเติมเพลิงให้กับเปลวไฟ เปิดโปงข่าวเชิงลบต่างๆ ในสมัยก่อนของเขา เรื่องเหตุการณ์ที่โหดร้ายและรุนแรง

เป็นผลให้หุ้นของบริษัทตระกูลเห้อดิ่งลง นักธุรกิจที่ร่วมมือด้วยกันก็หยุดก่อนกำหนด

อันนี้ต้องบอกก่อนว่าสัญญาความร่วมมือนั้นถูกเซ็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ต่อให้ต้องการจะหยุดความร่วมมือก็ต้องรอให้พ้นระยะเวลาสัญญาไปก่อน แต่เพราะว่ามีบุคคลลึกลับคอยกดดันอยู่เบื้องหลัง แถมความเสียหายจากการยกเลิกสัญญาเขาจะเป็นคนชดใช้ให้เอง ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นบริษัทขนาดใหญ่หรือว่าขนาดเล็ก ก็ได้ยุติความร่วมมือทั้งหมด

และก็มีหลายบริษัทที่ได้รับผลกระทบไปด้วย บางบริษัทถึงแม้ว่าปกติแล้วจะค่อนข้างสนิทกับบริษัทตระกูลเห้อ แต่พอเห็นว่าบริษัทขนาดใหญ่ขนาดนี้เปลี่ยนไปกลายเป็นแบบนี้ภายในคืนเดียว ก็อยากจะถอยออกมาเพื่อปกป้องตัวเองก่อน กลัวว่าจะทำให้บริษัทของตัวเองเข้าไปได้รับผลกระทบด้วย

ยังไงบริษัทขนาดใหญ่อย่างบริษัทตระกูลเห้อยังถูกถอนรากถอนโคนได้ชั่วข้ามคืน แล้วคนที่อยู่เบื้องหลังนี้จะทรงพลังขนาดไหนกัน? ขยับนิดเดียวก็กระทบอย่างรุนแรง หุ้นของบริษัทตระกูลเห้อก็ร่วงจนถึงจุดที่ต่ำสุดเท่าที่เคยมีมา

พอคุณพ่อเห้อรู้ข่าวนี้ล่ะก็ ก็โกรธจนภาพตรงหน้ามืดดำทันที

“เกิดอะไรขึ้น? เรื่องนี้ฉันให้คนไปกดมันไว้แล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมมันถึงถูกปล่อยออกมาเอง? เงินของฉันที่จ่ายไปก่อนหน้านี้คือสูญเปล่ายังงั้นเหรอ? ”

“ได้ยินมาว่ามีคนใช้เงินก้อนใหญ่มากเพื่อทำลายบริษัทตระกูลเห้อ”

“ใคร? ”

“ประธานเห้อ คนที่คุณชายเห้อไปวางเพลิงไม่ใช่ใครอื่น แต่ว่าเป็นภรรยาของหานชิง บริษัทตระกูลหาน”

“เรื่องนี้ฉันรู้ ถึงแม้ว่าบริษัทตระกูลหานจะเก่งกาจมาก แต่ว่าก็ไม่น่าจะมีวิธีการที่แข็งกร้าวขนาดนี้”

“ประธานเห้อยังไม่รู้ครับว่า ภรรยาของเย่โม่เซินแห่งบริษัทตระกูลเย่ คือน้องสาวของหานชิง……”

พอได้ยินข่าวนี้ ภาพตรงหน้าของคุณพ่อเห้อก็มืดลงกว่าเดิม เกือบจะเสียชีวิตคาที่

นี่ลูกชายของเขาทำให้สองบริษัทยักษ์ใหญ่ขุ่นเคืองใจในครั้งเดียวยังงั้นเหรอ? ตระกูลเย่กับตระกูลหาน? มิน่าล่ะ มิน่าล่ะถึงได้รวดเร็วขนาดนี้ ภายใต้การรวมกันที่แข็งแกร่งของสองบริษัทนี้ บริษัทตระกูลเห้อของพวกเขาจะอยู่รอดได้ที่ไหนกันล่ะ?

แต่ว่าสิ่งที่คุณพ่อเห้อดีใจที่ยังบังเอิญโชคดีก็คือ โชคดีที่รากเหง้าของบริษัทตระกูลเห้อไม่ได้อยู่ที่ประเทศจีน ถ้าบริษัทในประเทศถูกถอนออก ยังมีที่อยู่ต่างประเทศอีก อย่างมากก็แค่ไม่ต้องมาพัฒนาที่จีนอีกก็พอแล้ว

อย่างไรก็ตามในคืนนั้นคุณพ่อเห้อก็ได้รู้ว่าแม้แต่บริษัทในต่างประเทศก็ได้รับผลกระทบด้วย ท้ายที่สุดบริษัทที่ประจำการที่ต่างประเทศ มันไม่ใช่แค่ของตระกูลเห้อ

ต้องการจะจัดการเขา ก็แค่พูดเพียงประโยคเดียวเท่านั้น

ความเร็วของการที่บริษัทตระกูลเห้อตกลงมาจากฟ้านั้นเร็วจนทำให้คนอ้าปากค้าง คนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวข้างในก็ถกเถียงกัน ส่วนคนที่รู้เรื่องนั้นไม่กล้าเขียนแม้แต่คำเดียว กลัวว่าจะลากตัวเองเข้าไปด้วย ยังไงวิธีการที่แข็งกร้าวแบบนี้ก็ทำให้คนอื่นรู้สึกสยดสยองจริงๆ

และเสี่ยวเหยียนก็ไม่รู้เรื่องรู้ราวพวกนี้เลย ช่วงนี้เธอไม่ได้จับโทรศัพท์เลย วันๆ เอาแต่ตั้งใจพักผ่อนดูแลลูกในท้อง หลังจากผ่านไปสองวันหานชิงก็ได้พักผ่อนเยอะขึ้น เสี่ยวเหยียนถึงได้พูดเรื่องนี้กับเขาขึ้นมาก่อน

“ฉันมีเรื่องอยากคุยกับคุณหน่อย”

สวี่เย็นหวั่นรู้สึกเครียดมากกว่าเดิม เพราะว่าเห้อเหลียนจิ่งทำเรื่องนี้ก็เพื่อเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เห็นด้วย แต่ว่าในใจเธอก็ยังคงรู้สึกผิด

ตอนนี้ตระกูลเห้อไม่มีแล้ว เห้อเหลียนจิ่งจะคิดยังไง?

เธอควรไปหาเขาในคุกหน่อยไหม แล้วเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง แต่ว่าแบบนี้มันจะไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอ? แต่ว่าเห้อเหลียนจิ่งก็มีสิทธิที่จะรู้ความจริงเหมือนกัน

คิดไปคิดมา สวี่เย็นหวั่นก็เหมือนสมองจะระเบิด ทำไมกัน?

ทำไมต้องเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้น? แต่ไหนแต่ไรมาเธอไม่เคยคิดจะทำร้ายใครทั้งนั้น เธอก็แค่อยากกลับมาหาคนที่ตัวเองชอบเท่านั้นเอง แต่ไม่นึกเลยว่าข้างกายเขาจะมีคนอื่นแล้ว แต่ว่ามีช่วงหนึ่งที่ไม่ได้ควบคุมปีศาจในใจของตัวเองให้ดี แต่ว่าแต่ไหนแต่ไรมาเธอก็ไม่เคยคิดจะทำร้ายชีวิตของคนอื่น เสี่ยวเหยียน เห้อเหลียนจิ่ง ต่างก็ต้องเปลี่ยนไปจนกลายเป็นสภาพแบบตอนนี้เพราะว่าความสัมพันธ์ของตัวเธอเอง

หลังจากผ่านไปสองวัน สวี่เย็นหวั่นก็นัดหานชิงออกมา ตอนแรกหานชิงบอกว่าตัวเองมีธุระต้องจัดการ มีเรื่องอะไรก็ให้พูดกับซูจิ่ว

แต่ว่าคำพูดเพียงประโยคเดียวของสวี่เย็นหวั่นก็เปลี่ยนความคิดของเขา

“นายไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมเห้อเหลียนจิ่งถึงทำแบบนี้? ”

พอได้ยินดังนั้น หานชิงก็หรี่สายตาที่อันตรายของตัวเอง “เรื่องนี้มันเกี่ยวกับเธอยังงั้นเหรอ? ”

สวี่เย็นหวั่นกุมโทรศัพท์แน่น แล้วก็พยักหน้าอย่างหมดหวังและไม่มีทางเลี่ยง “อืม ถือว่าเกี่ยว ดังนั้นฉันก็เลยอยากจะคุยกับนายหน่อย ถ้าเกิดว่านายไม่มีเวลา งั้นนายก็หาเวลาหน่อยแล้วกัน ถ้าเกิดว่ามีเวลาเมื่อไหร่พวกเราค่อยเจอกันก็ได้”

ดังนั้นหานชิงก็เลยนัดเวลากับเธอ แต่ว่าสถานที่นัดเจอก็คือที่บริษัท

สวี่เย็นหวั่นมาถึงก่อนเวลา ในมือถือเอกสาร คิดในใจว่าอีกเดี๋ยวจะเริ่มพูดกับหานชิงยังไงดี