เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1490

บทที่1489 จะทำให้ภรรยาผมผิดหวังไม่ได้

ตอนที่ทุกคนต่างก็มองมา เจียงเสี่ยวไป๋ร้อนรุ่มจนอยากขุดหลุมมุดเข้าไป

ส่วนช่างแต่งหน้าได้พุ่งมา“มาๆๆ ฉันมาเติมให้คุณค่ะ”

อืม ไม่อยากพูดจา

ต่อมาได้เข้าไปเตรียมตัวที่หลังเวที เสี่ยวเหยียนพาหานชิงมาอวยพรเธอ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้ดึงเธอพูดคุยไปสักพัก

หลังจากพวกเขาจากไป สวี่ยี่เฟยพิงอยู่ที่ข้างกายของเจียงเสี่ยวไป๋ และพูดอย่างคับแค้นใจ: “ผู้ชายคนเมื่อกี๊หล่อจังเลยอ่ะ แต่เสียดายมีภรรยาแล้ว”

เจียงเสี่ยวไป๋ฟังแล้วอึ้งไปครู่นึง:“เธอหมายถึงสามีของเสี่ยวเหยียนเหรอ?”

“ไม่งั้นล่ะ? หรือจะเป็นสามีเธอรึไง?”

“ แม่ง! ”เจียงเสี่ยวไป๋ฟังคำพูดนี้ก็ไม่พอใจเลย รีบช่วยเซียวซู่พูด “สามีฉันแย่กว่าเขาตรงไหน? สามีฉันหล่อกว่าเขาเป็นร้อยเท่า! ไม่! หล่อกว่าเป็นหมื่นเท่า”

สวี่ยี่เฟยหัวเราะเหอะๆไปสองที “ต่อไปเธอเขียนนิยายสามารถเอาผู้ชายคนนั้นมาเป็นสเปคได้ ไม่แน่สามารถขายดีจนระเบิดระเบ้อเลย”

“เหอะๆ”เจียงเสี่ยวไป๋ก็หัวเราะอย่างเย็นชา:“เธออย่าคิดว่าเธอเป็นบรรณาธิการของฉัน ฉันก็จะไม่กล้าทำอะไรเธอนะ ขืนเธอรังเกียจสามีฉันอีก ครั้งหน้าฉันจะเขียนนักเลงหัวไม้เป็นพระเอก”

“ดีๆๆ ตอนนี้ฮิตพระเอกเป็นนักเลง มาสักคนมั้ย?”

เจียงเสี่ยวไป๋ปฏิเสธที่จะคุยกับเธอ!

งานแต่งดำเนินไปได้อย่างราบรื่นมาก แต่พองานแต่งจบสิ้น เจียงเสี่ยวไป๋เหนื่อยจนไม่อยากขยับแล้ว แต่ว่าวันนี้ก็มีเรื่องนึงที่คุ้มค่ากับการดีใจมาก นั่นก็คือเซียวซู่ช่วยเธอดื่มเหล้าแทน

เพราะเซียวซู่รู้เสี่ยวไป๋ดื่มเหล้าปุ๊บก็จะคลุ้มคลั่งเหมือนคนบ้า วันนี้เป็นวันสำคัญขนาดนี้ ดังนั้นเซียวซู่จะให้เจียงเสี่ยวไป๋คลุ้มคลั่งไม่ได้เด็ดขาด ก็เลยช่วยเจียงเสี่ยวไป๋ดื่มเหล้าแทน

แต่ผลที่ช่วยเจียงเสี่ยวไป๋ดื่มเหล้าก็คือ คนที่มาชนแก้วก็ยิ่งเยอะแล้ว คงจะเพราะจงใจแกล้งเซียวซู่ ดื่มถึงสุดท้ายการเดินของฝีเท้าของเซียวซู่ก็โซซัดโซเซแล้ว

แต่ว่าขอแค่งานแต่งยังไม่จบ เขาก็ต้องดื่มเป็นเพื่อนทุกคนต่อ

เพื่อนเจ้าสาวสองคนอยู่เป็นเพื่อนกับเจียงเสี่ยวไป๋

“พูดตามตรงนะ สามีเธอดื่มจนขนาดนี้แล้ว คืนนี้เข้าหอเขายังไหวอยู่เหรอ?”

คำพูดที่สกปรกขนาดนี้ออกมาจากปากของบรรณาธิการของเธอ สวี่ยี่เฟย

ฟางถังถังอยู่ข้างๆหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์“ไม่ไหวงั้นก็ให้เสี่ยวไป๋มาเองสิ”

เจียงเสี่ยวไป๋ฟังแล้วอดกลอกตาขาวใส่ทั้งสองไม่ได้“อย่ามาพูดจาเหลวไหลนะ พวกเธอกลับไปก่อนเถอะ ฉันก็เหนื่อยมาก อยากพักผ่อนสักพัก”

วันนี้เธอตื่นเช้ามาก ทรมานจนถึงตอนนี้รู้สึกเหนื่อยแล้วจริงๆ

เห็นใบหน้าเธอเผยความเหนื่อยล้าออกมา เพื่อนสนิททั้งสองก็ไม่ได้ล้อเล่นเธออีก แต่ได้จากไปก่อน หลังเจียงเสี่ยวไป๋รอพวกเธอจากไป เธอก็ไม่สนประเพณีอะไรแล้ว ได้ทิ้งตัวลงไปที่เตียงโดยตรง

เพราะเธอได้เปลี่ยนชุดแต่งงาน ดังนั้นตอนนี้บนตัวยังใส่ชุดแต่งงานไว้

ตอนที่นอนหลับ ไม่สะดวกเลย

แต่เจียงเสี่ยวไป๋เหนื่อยมาก ดังนั้นแค่หลับตาก็นอนหลับทันทีเลย

ก็ไม่รู้นอนไปนานเท่าไหร่ เธอเหมือนได้ยินคนเปิดประตู จากนั้นเสียงฝีเท้าได้มาที่ทิศทางเตียงของเธอ

จากนั้นตำแหน่งข้างๆก็ยุบตัวลงมา กลิ่นเหล้าเข้มข้นเตะจมูกมา กลิ่นแรงจนไม่อาจละเลยได้ เจียงเสี่ยวไป๋ลืมตาก็เห็นเซียวซู่ที่นอนอยู่ข้างๆ

เขาหลับตาไว้ หน้ากับหูล้วนแดงก่ำ นาทีนี้สีหน้าเหมือนค่อนข้างทรมาน

“ค่ะ”เจียงเสี่ยวไป๋นอนลงที่ข้างกายเขา และกระพริบตามองเขา: “นี่คุณดื่มไปเท่าไหร่คะเนี่ย?”

เซียวซู่ฟังแล้วได้แต่หัวเราะขมขื่นอยู่ในใจ คนพวกนั้นมอมเหล้าไม่มีขอบเขตจริงๆ คนละสองแก้ว ดูเหมือนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ แต่พอจำนวนคนเพิ่มขึ้นปุ๊บ เขาก็รับมือไม่ไหวจริงๆ

“ถ้ารู้ตั้งแต่แรกฉันก็ไม่ให้คุณช่วยฉันดื่มเหล้าแล้ว”

“พูดโง่ๆอะไร? ผมไม่ช่วยคุณดื่ม หรือจะให้คุณเมาแล้วคลุ้มคลั่งที่งานแต่งรึไง?”

เจียงเสี่ยวไป๋ยื่นมือหยิกเขาทีนึง และพูดอย่างไม่พอใจ:“เมาแล้วคลุ้มคลั่งสิถึงจะดี ถ้าฉันคลุ้มคลั่ง คนพวกนั้นก็ไม่กล้ามาชนเหล้าแล้ว ฉันคลุ้มคลั่งไม่ทรมาน แต่คุณในตอนนี้ทรมานมากนี่นา”

เซียวซู่ยื่นมือ เอาเธอมาโอบไว้ในอ้อมกอด และพูดเสียงแหบแห้ง:“ยังโอเคอยู่ ไม่ถือว่าทรมานมาก”

ถึงแม้เขาบอกว่าไม่ทรมาน แต่ตั้งแต่เมื่อกี๊จนถึงตอนนี้เขานอนอยู่ที่นั่นตลอด ไม่มีท่าทางอย่างอื่นเลย อ๋อ นอกจากโอบเธอไว้ในอ้อมกอด

เซียวซู่ที่เป็นแบบนี้ เจียงเสี่ยวไป๋ค่อนข้างหดหู่ รู้สึกคืนแรกที่ส่งตัวเข้าหอคงจะไม่มีแล้ว

เธอเดาะลิ้นด้วยความหดหู่ ถึงแม้เธอไม่ถือว่าเฝ้ารอคืนส่งตัวเข้าเรือนหอของคืนนี้เท่าไหร่ แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะไม่มี ดังนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ก็ยังรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยอยู่

แต่ผิดหวังส่วนผิดหวัง เซียวซู่ทรมานจนเป็นสภาพแบบนี้ เธอก็ไม่มีความคิดเห็นอะไรหรอก

ทั้งสองนอนอย่างเงียบสงบ เมื่อเทียบกับเสียงดังเอะอะเมื่อตอนกลางวัน ค่ำคืนแรกของการแต่งงานนี้เงียบสงบเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเซียวซู่ที่นอนอยู่ข้างๆ แม้แต่เสียงหัวใจเต้นของเขาเจียงเสี่ยวไป๋ก็ยังได้ยินอย่างชัดเจนสุดๆ

ในเรือนหอติดคำว่ามงคลตัวใหญ่ๆ แสงไฟมืดสลัว

นอนไปนอนมา เจียงเสี่ยวไป๋ก็เริ่มง่วงอีกแล้ว ในขณะที่เธอใกล้จะหลับ จู่ๆมือของเซียวซู่กลับไม่มีขอบเขตขึ้นมา

พริบตาเดียวความง่วงของเจียงเสี่ยวไป๋ถูกขับไล่ไปจนหมด เธอเงยหน้ามองเขา “คุณทำอะไรน่ะ?”

นัยน์ตาของเซียวซู่ทั้งดำทั้งลึก เห็นได้ชัดว่าต่างกับก่อนหน้านี้ ถึงแม้เสียงของเขาแหบแห้ง แต่ได้กลายมาเป็นชัดเจน:“คืนนี้ เป็นคืนส่งตัวเข้าหอ จะทำให้ภรรยาผมผิดหวังไม่ได้”