เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2136

อาจเป็นเพราะคำพูดของผู้ฝึกชั่วร้าย ที่มีประสิทธิภาพในการชักนำจิตใจคน อริยบุคคลน้ำแข็งเองก็ถูกทำให้หวั่นไหวแล้วเช่นกัน

อริยบุคคลน้ำแข็งยื่นมือออกไป เธอรับรากวิญญาณปีศาจมาจากผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำ สัมผัสได้ถึงพลังที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ภายใน

จากความรู้ที่เธอมี นี่คือสมุนไพรมหัศจรรย์จริง ๆ เนื่องจากภายในมีพลังเต๋าที่ควบแน่นอยู่ ทั้งดูลึกลับและทรงพลัง

อย่างน้อยหากมองในจุดนี้ ผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำก็ไม่ได้โกหกเธอ

“กลืนทั้งหมดลงไปซะ ไม่ต้องลังเล เดี๋ยวคุณก็จะสัมผัสได้ถึงพลังมากมายที่ควบรวมขึ้นภายในร่างกาย จากนั้นคุณก็จะได้เปิดประสบการณ์การเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในปฐพี”

นัยน์ตาผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำมีประกายพาดผ่าน รอยยิ้มบนใบหน้ายิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

สำหรับเขาแล้ว การได้ล่อลวงขุนพลังสุดเหนือฟ้าสักคน น่าจะเป็นสิ่งที่ผู้ฝึกชั่วร้ายเช่นเขารู้สึกภาคภูมิใจมากที่สุด

เขาคิดว่าหากครั้งนี้ทำสำเร็จ เขาคงมีเรื่องให้คุยโวไปตลอดชีวิต

อริยบุคคลน้ำแข็งค่อย ๆ นำรากวิญญาณปีศาจขึ้นจ่อปาก ดูเหมือนเธอกำลังจะกินมันเข้าไป

ความสนใจทั้งหมดของผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำตกอยู่ที่ใบหน้าของอริยบุคคลน้ำแข็ง

ทันใดนั้นประกายเย็นยะเยือกสายหนึ่งก็สว่างขึ้น

ครู่ต่อมาสีหน้าของผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำก็เปลี่ยนเป็นแข็งทื่อทันที

ไม่รู้ว่าอริยบุคคลน้ำแข็งมีกระบี่น้ำแข็งยาวอยู่ในมือตั้งแต่เมื่อไร เธอแทงกระบี่เล่มนั้นเข้าตรงหัวใจผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำพอดี

เพียงพริบตาเดียวร่างของฝึกชั่วร้ายชุดดำก็ถูกแช่แข็งทั่วทั้งร่าง

อวัยวะภายในทั้งหมด รวมถึงกระดูกและเส้นลมปราณต่างไม่สามารถหลีกหนีไอเย็นได้ ก่อนที่ทั้งหมดจะกลายเป็นเกล็ดน้ำแข็ง

“ทำไมถึงฆ่าฉัน?” ผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

อริยบุคคลน้ำแข็งตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ฉันรู้นะว่าคุณต้องการจะทำอะไร ถ้าฉันกินของสิ่งนี้เข้าไป ฉันก็จะกลายเป็นหนึ่งในผู้ฝึกชั่วร้ายแบบพวกคุณใช่ไหมล่ะ? ฮึ ผู้ฝึกชั่วร้ายจิตใจต่ำช้าอย่างคุณ ฉันควรจะฆ่าทิ้งไปตั้งนานแล้ว!”

ผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำได้ยินดังนั้นก็เผยรอยยิ้มออกมา เขามองไปที่รากวิญญาณปีศาจในมืออริยบุคคลน้ำแข็ง สุดท้ายก็อ้าปากพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนระโหย “แต่คุณก็ยังจะกินมันอยู่ดี”

พูดจบ ผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำก็กลายเป็นเกล็ดน้ำแข็งด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ก่อนจะแหลกสลายคามือของอริยบุคคลน้ำแข็ง

อริยบุคคลน้ำแข็งแอบขบกราม เธอกำรากวิญญาณปีศาจในมือไว้แน่น แต่กลับไม่มีความกล้ามากพอที่จะโยนทิ้ง

ทันใดนั้นเธอก็พึมพำออกมาเบา ๆ “ก็แค่รากวิญญาณปีศาจชิ้นหนึ่ง ต่อให้ร่างของฉันจะถูกออร่าปีศาจกลืนกิน แต่หลังจากนี้ค่อยฝึกร่างกายขับออกไปก็ได้แล้ว ขอแค่ฆ่าลู่ฝานลงได้ จะอะไรก็คุ้มค่าทั้งนั้น!”

ราวกับว่าเธอกำลังเกลี้ยกล่อมตนเอง หลังจากนั้นเธอก็เงยหน้ากลืนรากวิญญาณปีศาจลงไปในคำเดียว

พลังประหลาดก้อนหนึ่งเริ่มรวมตัวกันอย่างบ้าคลั่งในร่างของเธอ

อริยบุคคลน้ำแข็งสัมผัสได้ว่าพลังของเธอกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำไม่ได้โกหกเธอจริง ๆ พลังของรากวิญญาณปีศาจนี้มีมากกว่าที่เธอจินตนาการไว้เสียอีก

ไอพลังสีดำกลุ่มหนึ่งแผ่กระจายออกมาจากร่างเธอ ผสมปนเปไปกับพลังฟ้าดินโดยรอบ กระทั่งผืนฟ้าที่อยู่บนหัวเธอก็กลายเป็นสีดำไปด้วย

ลู่ฝานที่ยืนอยู่บนรูปปั้นในหอเทวาลัยเห็นฉากนี้แล้วเช่นกัน

ลู่ฝานหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเบา “ผู้ฝึกชั่วร้าย! ดูท่าทั้งหมดนี้จะไม่ใช่เรื่องบังเอิญสินะ!”

กลิ่นอายพลังชั่วร้ายเข้มข้นขนาดนี้ ทำให้สีหน้าของลู่ฝานเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมอย่างอดไม่ได้

ดูจากพลังที่กระจายออกมาแล้ว อย่างน้อยวิทยายุทธก็น่าจะถึงแดนอริยปราชญ์ชั้นสุดยอด หากจะบอกว่าเป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้าก็คงไม่เกินจริง

ในบรรดาผู้ฝึกชั่วร้ายมีคนที่มีวิทยายุทธเช่นนี้ได้ หากไม่ใช่ผู้ฝึกชั่วร้ายที่ฝึกมานานก็คงจะเป็นราชาปีศาจ

ลู่ฝานนึกไม่ออกจริง ๆ ว่าในจิตใจเต๋าสำนักมารจะมีใครตามมาถึงแดนตะวันออกได้รวดเร็วขนาดนี้

ต้องเข้าใจก่อนว่าในตอนนี้เขาสี่โลกได้ถูกทำลายไปแล้ว ทุกคนต้องผ่านดินแดนอากาศเวิ้งว้างก่อนจึงจะมาถึงที่นี่ได้

เมฆสีดำเคลื่อนที่เข้ามาอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ลอยมาหยุดอยู่บนหัวของลู่ฝาน

ลู่ฝานเงยหน้ามองขึ้นไป ชั่วขณะที่เขาเห็นสายฟ้าหลากสีส่องประกายอยู่ในเมฆหมอก ความรู้สึกเย็นยะเยือกแผ่ออกมาจากกระดูก ก่อนจะกระจายไปทั่วสรรพางค์กาย ราวกับกลิ่นอายจากนรกที่พัดเข้ามาจนรู้สึกสั่นไปทั้งตัว

ขณะเดียวกันเงาร่างที่คุ้นเคยก็ปรากฏตัวออกมาท่ามกลางเมฆหมอก ซึ่งคนผู้นั้นคืออริยบุคคลน้ำแข็ง

นัยน์ตาทั้งสองของเธอแดงก่ำ กระบี่ผลึกน้ำแข็งยาวในมือเดิมทีเป็นสีฟ้าน้ำแข็ง ตอนนี้กลับกลายเป็นน้ำแข็งสีดำ

วินาทีที่ลู่ฝานเห็นอริยบุคคลน้ำแข็ง เขาก็พูดท้วงขึ้นด้วยรอยยิ้มหยันทันที “ผู้ฝึกชั่วร้าย! คาดไม่ถึงว่าอริยบุคคลน้ำแข็งผู้สง่างาม ประมุขหอเทวาลัยแห่งประเทศเป่ยเสิน จะเป็นผู้ฝึกชั่วร้าย ช่างน่าละอายจริง ๆ!”

เบื้องล่าง เหล่าศิษย์หอเทวาลัยต่างตกตะลึงไปตาม ๆ กัน พวกเขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อเช่นกันว่าประมุขของตนเองจะเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายไปได้!

อริยบุคคลน้ำแข็งกัดฟันตอบกลับ “ผู้ฝึกชั่วร้ายอะไรกัน ก็แค่ยืมพลังพิเศษมาใช้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ลู่ฝาน เป็นนายที่บีบให้ฉันต้องทำแบบนี้ นายกล้าทำลายเจดีย์เชื่อมฟ้าของฉัน เหยียบย่ำรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์ของหอเทวาลัย วันนี้นายจะต้องได้รับโทษจากขุมนรก ต่อให้นายตายเป็นหมื่นครั้งก็ยังชดใช้ไม่พอ!”

ลู่ฝานยกกระบี่หนักไร้คมชี้ไปที่หน้าของอริยบุคคลน้ำแข็ง พร้อมกับเอ่ยต่อ “งั้นก็ต้องรอให้คุณเอาชนะฉันได้ก่อนค่อยว่ากัน อริยบุคคลน้ำแข็ง ครั้งนี้คุณคงไม่หนีอีกแล้วใช่ไหม!”

อริยบุคคลน้ำแข็งตะคอกกลับเสียงดัง “ลู่ฝาน วันนี้ถ้าไม่ใช่นายตาย ก็คือฉันตาย! น้ำแข็งผนึกใต้หล้า!”

สิ้นเสียงตะโกนอันกึกก้อง เกล็ดน้ำแข็งสีดำก็แผ่ขยายออกไปทันที

ทั้งพลังฟ้าดินและพลังต้าเต๋า ทั้งหมดถูกแช่แข็งในเวลาเพียงเสี้ยววิ ทั่วทั้งผืนฟ้าเกิดเป็นก้อนน้ำแข็งอันน่าสะพรึงกลัว!

สีหน้าของลู่ฝานเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดูเหมือนตอนนี้อริยบุคคลน้ำแข็งจะแข็งแกร่งกว่าแต่ก่อนมาก

การเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวก็สามารถทำให้ลู่ฝานสัมผัสได้ถึงไอพลังคุกคามแล้ว แม้เขาจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่ยามอยู่ใต้พลังน้ำแข็ง ดูเหมือนจะสัมผัสความผิดปกติบางอย่างได้เช่นกัน

เขตวิถีใต้เท้าลู่ฝานแผ่กระจาย ก่อนจะพุ่งเข้าสังหารอริยบุคคลน้ำแข็ง

“ยอมรับชะตากรรมตนเองเสียเถอะ! กงล้อแห่งชีวิตหมุนวน ทำลายพลังหยินและหยางทั้งหก!”

อริยบุคคลน้ำแข็งยกมือพร้อมกับแทงกระบี่ไปทางลู่ฝาน แท่งน้ำแข็งพุ่งออกไป พร้อมกับอริยบุคคลน้ำแข็งที่ตะโกนขึ้นว่า “กระบี่เสี้ยวผลึก!”