เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 218

ตอนที่218คุณเป็นผู้หญิงของผม1

เธอจะเอ่ยถึงผู้หญิงที่เธอเรียกขานว่าแม่มาตลอด20กว่าปี คนที่เธอยอมสละทุกอย่างในชีวิตเพื่อความปลอดภัยของแม่เธอ ไม่ว่าจะ5ปีก่อนหรือ5ปีหลังก็ยังคงเหมือนเดิม แต่ทว่า ทุกอย่างกลับเป็นเพียงแผนสกปรกเท่านั้น......

เธอจะพูดออกมาได้อย่างไร?

พอนึกถึงตรงนี้ หัวใจของเธอก็เริ่มเจ็บปวดอีกครั้ง น้ำตาก็ไหลลงมาเป็นทาง......

ดวงตาดำขลับมองลูบไล้แผ่นหลังนวลเนียนของเธอ ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้มงวดจริงจัง “บอกผมมา ว่าเพราะอะไร?”

เธอร้องไห้หน้าเหยเก ขบริมฝีปากและส่ายหัวไปมา อย่างไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดจากตรงไหนดี......

“ผมคิดว่า บริษัทกู้ซื่อมีความสำคัญกับคุณมากเสียอีก......” เขาถอนหายใจ ก่อนจะก้มลงจูบไปซับน้ำตาที่ไหลรินอยู่นั้น ด้วยท่าทีที่สุดแสนจะอ่อนโยน จนตัวเขาเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น และพูดไม่เป็นศัพท์อยู่ในอ้อมอกเขา “ไม่สำคัญ......ไม่เคยสำคัญเลย......”

“แล้วเพราะอะไร?” เขาขมวดคิ้วยุ่ง

“ทำไมฉันต้องยอมลดศักดิ์ศรีของตัวเอง เพื่อช่วยพวกเขา?” เธอตอบคำถามเขาด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา “นั่นก็เพราะ......เพราะฉันคิดว่าเธอคือแม่ของฉัน......แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่......เธอไม่ใช่......”

เธอพูดอย่างติดๆ ขัดๆ ไม่เต็มประโยค

“ใคร? ภรรยาของกู้เซิงเทียน?” เขาจี้ถามต่อ พยายามปะติดปะต่อคำพูดของเธอ สมองอันชาญฉลาดของเขาเริ่มร้อยเรียงต้นสายไปเหตุของเรื่องนี้ขึ้นมาได้รางๆ เธอกำลังหมายถึงแม่ของเธอ? แต่ทำไมเธอกลับบอกว่าไม่ใช่ล่ะ? “คุณไม่ใช่ลูกสาวของกู้เซิงเทียนเหรอ? ใครที่ไม่ใช่แม่ของคุณ?”

เธอหายใจสะดุดทันที

นึกขึ้นได้ทันทีทันใดว่า ไม่น่าพูดเรื่องพวกนี้กับเขาเลย......เพราะไม่ว่ายังไง เธอก็ไม่ควรให้เขารู้เรื่องที่เธอยอมอุ้มบุญอย่างจำใจ เพื่อช่วยหยูฟืนที่ป่วยหนักอยู่ในขณะนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น หยูฟืนรู้เรื่องการมีอยู่ของหยางหยาง!

อาจดูเหมือนร้อนตัว แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม เธอก็ไม่ควรให้เป่หมิงโม่รู้เรื่องหยูฟืนมากเกินไป

ข้างหูเธอเหมือนได้ยินสิ่งที่เจียงฮุ่ยซินเคยพูดวันนั้น กู้ฮอนรู้สึกจุกที่อก......

เธอเงยหน้าที่น้ำตาอาบแก้มนั้นขึ้นมา มองลึกลงไปในดวงตาดำขลับของเขาอย่างลึกซึ้ง “เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญอะไรแล้ว......เป่หมิงโม่ ตัดบริษัทกู้ซื่อออกเถอะนะ ฉันรู้ว่าโครงการ’ หยิง’ มีความสำคัญต่อคุณกับSosoมากแค่ไหน ฉันยอมรับว่าก่อนหน้านี้ ฉันใช้วิธีที่ไม่ค่อยใสสะอาดเท่าไหร่ เพื่อช่วยให้บริษัทกู้ซื่อได้โครงการนี้มาครอง ฉันทำผิดจรรยาบรรณของสายอาชีพนั้น......ตอนนี้ ฉันรู้ตัวแล้วว่ามันไม่ถูกต้อง ขอให้ความผิดพลาดทั้งหมดจบลงตรงนี้เถอะนะ......”

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกเจ็บจี๊ดที่ใจ ตอนเอ่ยถึงSoso แต่นาทีนี้เธอรู้ตัวแล้วจริงๆ

ถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดรวดร้าวเหลือทน แต่ก็กลับรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

เขาจะถือสาคำพูดเหล่านี้ทำไม?

เธอไม่กล้าถาม ไม่กล้าแม้กระทั่งจะคิดไปถึงไหนต่อไหน

เพราะกลัวว่าตัวเองจะถลำลึกลงไปจนควบคุมไม่อยู่ พอคิดได้แบบนี้น้ำตาก็เอ่อล้นออกมาอาบแก้มโดยไม่ได้นัดหมาย และไหลลงไปกองกับริมฝีปากเย็นเยือกของเขา ก่อนที่จะถูกเขากลืนลงคอไปจนหมด......

ในห้องน้ำลุกโชนไปด้วยไฟปรารถนา ที่สาดลงบนผิวกายของเขาและเธอ ที่พันเกี่ยวเข้าไว้ด้วยกัน สะท้อนให้เห็นถึงความต้องการที่มีที่มีต่อกันและกัน

เขาอ่อนโยนในทุกกระบวนท่า อาจเป็นเพราะเขายังคงตกตะลึงกับน้ำตาของเธอในค่ำคืนนี้

เธอรู้ดีว่าควรจะผลักเขาออก แต่วินาทีที่เขาไปสัมผัสกับจุดอ่อนไหวของเธอนั้น เธอกลับไม่สามารถขัดขืนอะไรได้เลย......

ผ่านไปสักพักใหญ่ เสียงครวญครางของเธอ เหมือนอยากจะถามให้แน่ใจอีกครั้ง “......เป่หมิงโม่ คุณต้องการอะไรกันแน่......”

เธอรอคำตอบจากเขาอย่างกังวล

“คุณ!” เหงื่อตรงขมับเขาแตกพลัก