ตอนที่222 ถ่ายโฆษณา1
กู้ฮอนหน้าแดงแปร๊ด ในหัวหวนนึกถึงฉากเร่าร้อนเมื่อคืนกับเป่หมิงโม่ที่【โรงแรมรัก】เธออายจนไม่กล้าสบตากับหยินปู้ฝันตรงๆ
***
เธอต่อว่าหยินปู้ฝันด้วยความโกรธ “หยินปู้ฝัน ทำไมนายรำคาญแบบนี้”
ปฏิเสธไม่ได้ว่าความอบอุ่นของเป่หมิงโม่เมื่อคืนเป็นเหมือนยาใจชั้นดี ที่ฉีดเข้าไปในก้นบึ้งหัวใจเธอ เหมือนมันค่อยๆซ่อมแซมหัวใจที่ได้รับบาดเจ็บของเธอได้…...
แต่ว่า ความสัมพันธ์ที่ระหว่างเธอกับเป่หมิงโม่ที่ไม่ชัดเจนแบบนี้ มันจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน
หยางหยางทำหน้าไม่เข้าใจ มือเล็กเกาหน้าผาก ถามขึ้นอย่างแปลกใจ “แม่ เล่นกีฬานอกบ้านหมายความว่าอะไร”
กู้ฮอนเบ้ปากไม่พอใจ ตอนที่กำลังคิดว่าควรอธิบายให้หยางหยางฟังยังไง
กลับโดนหยินปู้ฝันแย่งพูดก่อน——
“การเล่นกีฬานอกบ้าน ก็คือการออกไปเล่นกีฬานอกสถานที่ ถ้าจะพูดให้เข้าใจอีกหน่อยก็คือ……”
“หยิน ปู้ ฝัน” กู้ฮอนพูดขัดเขาด้วยความโกรธ จริงเอาเท้าเตะผู้ชายคนนี้ให้ตายจริงๆ
หยางหยางเบิกตาโต นึกได้ในทันที รีบเข้าไปดึงมือแม่ “อ๋อๆ แม่คราวหน้าพวกเราก็ออกไปเล่นกีฬานอกบ้านบ้างดีไหมครับ”
หยินปู้ฝันพูดแทรกอีกครั้งอย่างไม่กลัว “ไม่ได้น่ะสิ การเล่นกีฬานอกบ้านมีแค่ผู้ชายที่โตแล้วทำได้เท่านั้น ส่วนนายน่ะยังเด็กเกินไป——” เขายังเหลือบไปมองกางเกงตัวเล็กของหยางหยางอย่างไม่เกรงใจ “รอนกน้อยโตแล้วค่อยพูดแล้วกัน”
“โห่——” หยางหยางร้องอย่างถอดใจออกมา “นกน้อยต้องโตเหมือนกับของพ่อก่อนหรือครับ”
หยางหยางพูดประโยคที่น่าตกใจออกมา ตาของหยินปู้ฝันแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า เขาขยับเข้าไปใกล้กู้ฮอน “เห้ ฮอนฮอน ฉันรู้สึกสงสัย เป่หมิงโม่ไม่รู้ว่าเธอเก็บลูกไว้ไม่ใช่หรือ แล้วทำไมหยางหยางเคยเห็นนกน้อยของเขาด้วยล่ะ”
หัวใจกู้ฮอนบีบรัดแน่น เธอมองหยางหยางด้วยสายตาสงสัย สรุปแล้วหยินปู้ฝันรู้เรื่องแค่ไหนกันแน่
หยินปู้ฝันไม่รอให้เธอตอบ เขาก็พูดขึ้นเองอีกครั้ง “โดยปกติแล้วจะมีแค่สองกรณีที่นกน้อยของพ่อจะถูกลูกชายเห็นเข้า กรณีแรกคือ พ่อลูกอาบน้ำด้วยกัน เมื่อคืนแค่โทรศัพท์เขายังไม่กล้าโทรหาเป่หมิงโม่ ถ้างั้นก็ต้องเป็นกรณีที่สองคือ ตอนที่เป่หมิงโม่กำลังอู้ๆอ้าๆอยู่นั้น ถูกหยางหยางเห็นเข้า……”
“หยินปู้ฝัน นายหุบปากสักที” ดวงตากู้ฮอนลุกเป็นไฟ
“แหะๆ ผ่อนคลายหน่อยเถอะ ช่วยไม่ได้ คุณชายรองเป่หมิงโม่แห่งเมืองA ได้แล้วทิ้ง บังคับผู้หญิงทำแท้ง ถ้าข่าวนี้ถูกแพร่ออกไป เมืองAคงสั่นสะเทือน ฉันคิดว่ามันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่”
กู้ฮอนเงยหน้าขึ้น บังคับผู้หญิงทำแท้ง ได้แล้วทิ้ง พระเจ้า หยางหยางไปพูดเรื่องไร้สาระอะไรกับหยินปู้ฝันอีก “กู้ หยาง หยาง”
หยางหยางรีบเอามือเล็กปิดตา ท่าทางดูไม่ได้ หัวทิ่มลงบนโซฟา ยกก้นขึ้นสูง เหมือนกับนกกระจอกเทศตัวเล็กเลย เขาพึมพำ “ผมไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ไม่ได้พูดนะ…… ”
“ใช่จ้ะ แบบนี้สิถึงเป็นเด็กดีของแม่”
หยินปู้ฝันมองร่างของทั้งสองแม่ลูกเดินเข้าห้องอาบน้ำไป ตะโกนตามหลังพวกเขาไปอย่างไม่พอใจ “ใครตัวเหม็นหึ่งกัน เขาเรียกว่ากลิ่นของลูกผู้ชาย เข้าใจไหม”
ปัง~。
สิ่งที่ตอบกลับเขามา เป็นเสียงปิดประตูห้องอาบน้ำอย่างเย็นชา
สองแม่ลูกไม่ได้สนใจเขาเลย
***
กู้ฮอนยุ่งตั้งแต่เช้า หลังจากเตะคนหน้าด้านอย่างหยินปู้ฝันกลับบ้านตรงข้ามไปแล้ว
เธอก็มาป้อนข้าวหยางหยาง แต่งชุดนักเรียนให้กับหยางหยาง จัดกระเป๋านักเรียน บีบหน้าเล็กย่นของหยางหยาง “เด็กดี แม่ไปส่งหยางหยางขึ้นรถโรงเรียนนะ”
หยางหยางทำแก้มป่อง สีหน้าไม่เต็มใจ “แม่ครับ หยางหยางไม่เรียนแล้วได้ไหม วิชาที่โรงเรียนน่าเบื่อจะตาย……”
“ลูกดูสิ แต่ละวิชาเฉิงเฉิงได้คะแนนเต็มร้อย แต่ลูกไม่ผ่าน ไม่เรียนแล้วจะไล่ตามเฉิงเฉิงทันได้ยังไงล่ะจ้ะ” กู้ฮอนถอนหายใจพร้อมกับจูงมือเล็กของเขา เธอเลี้ยงหยางหยางไว้กับตัวเองอย่างเห็นแก่ตัวแล้ว จะให้ลูกขาดการศึกษาอีกไม่ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ