เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 320
ตอนที่320 การออกเดตที่น่าเศร้า2
มุมปากกู้ฮอนยิ้มตั้งแต่ต้นจนจบ “หยุนเฟิง ตอนจบน่าพอใจมากเลยนะ นายเห็นไหมตอนสุดท้ายที่พระเอกร้องไห้และคุกเข่าต่อหน้านางเอก อ้อนวอนไม่ให้นางเอกจากไป……ฮาๆๆ น่าเศร้าสุดๆ โชคดีที่ตอนสุดท้ายนางเอกไม่ยอมอยู่กับพระเอกต่อไปแล้ว……”
ชูหยุนเฟิงเดินออกมาด้วยท่าทางเหมือนศพ เขาเงียบไม่พูดไม่จา
กู้ฮอนหันกลับไปมอง เธอเป็นต้องตกใจ “เห้หยุนเฟิง ปากนายมีเลือดออก”
พอเดินมาอยู่ตรงแสง เธอถึงรู้ว่าชูหยุนเฟิงมีแผลบนใบหน้าตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
ชูหยุนเฟิงเม้มปาก พูดอย่างแมนๆว่า “ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก ไม่ระวังเลยหกล้มน่ะ”
สีหน้ากู้ฮอนพูดไม่ออก “ล้มในห้องน้ำหรือ”
ผู้ชายคนนี้น่าขายหน้าชะมัด……
ใบหน้าชูหยุนเฟิงแข็งทื่อ
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงพาชูหยุนเฟิงไปที่ร้านขายยาแถวนั้น เพื่อซื้อยาน้ำแก้การอักเสบและปลาสเตอร์
ตอนที่เธอกำลังจะช่วยเขาทำแผลนั้น “ฉัน ฉันทำเอง……”
ชูเอ้อตัวแข็งทื่อ เขาคว้ายาที่อยู่ในมือกู้ฮอน
แล้วแกะกล่องออกมาอย่างลวกๆ แล้วทาบนแผลไปสองสามครั้ง
ให้เธอช่วยเขาทำ เขาจะยังมีชีวิตต่อไปหรือ
กู้ฮอนส่ายหน้าพร้อมถอนหายใจ เธอหัวเราะ “ไปห้องน้ำจะล้มแล้วเป็นแบบนี้ได้หรือ ชูเอ้อ รบกวนนายต่อไปไม่ต้องพูดว่าตัวเองเป็นคุณชายจากตระกูลนู้นตระกูลนี้ได้แล้ว โอเคไหม คุณชายรองก็พอกัน”
“ฮอนฮอน……” ชูหยุนเฟิงรู้สึกอัดอั้นใจ เขาเกือบอดใจไม่ไหวแล้วเล่าเรื่องจริงออกมาหมดเปลือกแล้ว แต่เขาก็เหลือบไปเห็นบอดี้การ์ดในชุดทหารสองคนที่ยืนอยู่ไกลๆ จึงทำได้แค่ลบความคิดนั้นออกไป “ให้ฉันไปส่งเธอกลับบ้านดีกว่าไหม……”
“กลับบ้าน ตอนนี้ยังไม่ทันสามทุ่มเลย ไปเดินตลาดกลางคืนเป็นเพื่อนฉันหน่อย”
ตลาดกลางคืน
ชูหยุนเฟิงเบิกตาโต ท่าทางตกอกตกใจมาก “ตลาดกลางคืนมีอะไรน่าไป”
“นายไม่รู้เรื่องเลย ตลาดกลางคืนที่เป็นสัญลักษณ์ของทุกๆเมือง แสดงถึงวัฒนธรรมและการดำรงชีวิตของคนในเมืองนั้นๆ ในขณะเดียวกันยังเป็นสถานที่ที่เหมาะกับชาวบ้านแบบเราๆด้วย นายไม่ไปฉันหาคนอื่นไปแล้วกัน……”
“ไป ฉันไป” ชูหยุนเฟิงรีบเด้งตัวขึ้นทันที เขาคิดในใจ เหมือนโดนมัดมือชกเลย……
*
ตลาดกลางคืนเมืองอิมพีเรียล เป็นตลาดกลางคืนที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองA
ตั้งแต่ของกินไปจนถึงสินค้าเบ็ดเตล็ดของที่นี่ จะเรียงร้านยาวไปจนสุดถนน
พอใกล้ตกกลางคืน ก็เป็นเวลาที่เหล่าพ่อค้าริมทางเริ่มต้นวันที่ขยันที่สุด
“หอยทอดไต้หวัน เป็นหอยทอดที่อร่อยนะ……”
“ลูกชิ้นปลาทอด อร่อยและหอมกรอบมาก……”
……
เสียงของพ่อค้าแม่ค้าตะโกนขายของอย่างกระตือรือร้นอย่างต่อเนื่อง
กู้ฮอนเพิ่งเข้าใจ ที่แท้เจ้าโง่ชูเอ้อก็ไม่ได้ปัญญาอ่อนเหมือนใบหน้าเขาจริงๆ มีอำนาจมืดอยู่เล็กน้อย……
ชูหยุนเฟิงรู้สึกว่าตัวเองขายหน้ามาก เขาเร่งกู้ฮอน: “ไปๆๆ เธอจะซื้ออะไรเร็วๆหน่อย ฉันเอาเงินให้……”
ในตลาดกลางคืนแห่งนี้ ยังมีผู้ชายที่ร้ายกาจเหมือนกันอยู่อีกคน
เขาถือผ้าเช็ดหน้าสีขาว แอบเดินตามหลังกู้ฮอนอย่างไม่พอใจตั้งแต่ต้นจนจบ
คิ้วขมวดแน่น……
“ประธานเป่หมิง ชูเอ้อกับคุณกู้ฮอนเดินไปไกลแล้วครับ……” บอดี้การ์ดในชุดทหารพูดขึ้น
“ยังไม่รีบตามไปอีก” เป่หมิงโม่คำรามเสียงต่ำ
ผู้หญิงคนนี้ออกเดตผู้ชาย เธอไม่ไปโรงแรมหรูห้าดาว แต่กลับมาที่ตลาดกลางคืนสกปรกๆแห่งนี้
เธอจะทำให้เขาคลั่งหรือไง
เธอก็รู้ดีว่าเขามีนิสัยรักสะอาดแค่ไหน
แต่คุณชายรองเป่หมิงที่มักจะมองว่าตัวเองสูงส่งมาตลอด ไม่เคยคิดเลยว่า นี่เป็นทั้งหมดที่เขาตามหา
*
กู้ฮอนที่ถูกชูหยุนเฟิงเร่ง เธอจึงรีบเดินอย่างรวดเร็ว
“ไม่สนุกเลย” เธอเบ้ปาก มาตลาดกลางคืนก็ต้องค่อยๆมองดูของสิ เดินเร็วแบบนี้จะไปน่าสนุกตรงไหนกัน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ