เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 366
ตอนที่ 366 ฉันตอบตกลงแต่งงานกับคุณ2
ทันใดนั้น กู้ฮอนก็ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่สวยงาม แล้วพยักหน้าให้กับหยินปู้ฝัน......
“อื้ม ปู้ฝัน ขอบคุณคำมั่นสัญญาของคุณนะ......ฉันขอตกลงแต่งงานกับคุณ”
บูม......
เหมือนเสียงระเบิดดังขึ้นในใจของเป่หมิงโม่
เมื่อเฟยเอ๋อเห็นฉากนี้แล้ว เธอถึงรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย
ซูยิ่งหวั่นดูตั้งแต่ต้นจนจบอยู่ข้าง ๆ ด้วยท่าทีที่เย้ยหยัน
“ว้าว ว้าวววว......”
หยางหยางตะโกนด้วยความตื่นเต้น แล้วทิ้งรูปที่ถืออยู่นั้นลงพื้น
ค่อย ๆ ร่วงลงจากอากาศสู่พื้น ราวกับว่าทิ้งเศษขยะ
เป่หมิงโม่จ้องภาพถ่ายขาวดำที่ร่วงลงพื้นนั้น
เฉิงเฉิงก็รีบลุกยืนขึ้น
หนุ่มน้อยสองคนที่สวมชุดผ้าดิบ ต่อหน้าสายตาของแขกที่มาเยือน เขาสองคนรีบถอดเสื้องานศพที่น่าเบื่อนั้นออกจากตัว
ไม่มีใครคาดคิด เบื้องหลังชุดงานศพของเจ้าตัวแสบสองคนนี้ คือชุด......
ชุดจีนสีแดงสิริมงคล
เหมือนเด็กน้อยในภาพวาดตรุษจีน
หยางหยางดึงหมวกแตงโมคล้ายหมวกฮ่องเต้ออกมาจากเอว แล้วสวมขึ้นไปบนหัว บนหมวกแตงโมนั้นยังถักเปียตัวหนังสือเครื่องหมายราชวงศ์ชิงด้วย......
เฉิงเฉิงค่อย ๆ สวมหมวกแตงโมนั้นไว้บนหัว
ต้องยอมรับว่า ชุดที่หยางหยางใส่อยู่นี้ มันไม่ได้เตรียมง่ายเหมือนที่คิดเลย
สองพี่น้องรีบเข้าไปล้อมรอบของหยินปู้ฝันและกู้ฮอนอย่างมีความสุข แสดงรอยยิ้มที่ชื่นชมยินดี
หยางหยางหันไปหาแขกที่มาร่วมงาน ตะโกนไปยิ้มไป......
“ผมขอประกาศครับ งานศพของไอ่ผีพ่อผมจบลงแล้ว และตอนนี้ งานแต่งของคุณแม่และคุณพ่อคนใหม่ผม เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ......”
ในขณะที่หยางหยางพูดไป เขาเต้นไปด้วยแล้วฮัมเพลงแต่งงานไปด้วย......
แต่ง แตง แตง แตง......แต่ง แต๊ง แต่ง แตง...... （เพลงงานแต่งชาวตะวันตก）
เฉิงเฉิงทนไม่ได้กับเพลงของหยางหยาง แล้วพูดด้วยเสียงเบา ๆ “นายดูชุดที่เราใส่กันหน่อย เราควรร้องเพลงงานแต่งคนจีนมากกว่านะ”
“อ่อ ๆ ๆ” หยางหยางตอบสนองอย่างมีไหวพริบ แล้วรีบหยิบปี่ไม้ไผ้เล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา......
จากนั้น ท่ามกลางสายตาของผู้คน
หยางหยางเงยหน้าขึ้นอย่างมั่นใจ แล้วเริ่มเป่าปี่เล็ก ๆ นั้น......
บี๊บ ๆ ติ๊ด ๆ ......
โอ๊ย นั้นเสียงเหมือนผีหอนหมาเห่ามากกว่า
เฉิงเฉิงเริ่มทนไม่ได้ รีบใช้มือสองข้างปิดหูตัวเองไว้ เขารู้ดี ว่าหยางหยางลืมทำนองเพลงนั้นอีกแล้ว......
กู้ฮอนมองไปที่สองพี่น้องที่แต่งชุดสีแดงเว่อวังนั้น เธออดไม่ได้ที่จะ ‘ยิ้ม’ ออกมา
ลูกสุดที่รักทั้งสอง
หนึ่งนาทีก่อนหน้านี้ยังร้องไห้โศกเศร้าอยู่ และวินาทีนี้เขากลับเป่าปี่เฉลิมฉลองอย่างมีความสุข......
เขาสองคนจงใจจะเปรียบเทียบกับงานหมั้นสไตล์ตะวันตกของเป่หมิงโม่เหรอ
“ฮ้า ๆ ๆ ...... ฮอนฮอน คุณตอบตกลงแล้วจริง ๆ นะ ...... ผมดีใจมาก ......คุณนายหยิน......”
หยินปู้ฝันตะโกนดีใจอย่างมีความสุข ในท่ามกลางเสียงปี่ของหยางหยาง เขาโอบที่เอวกู้ฮอนไว้ แล้วหมุน 360 องศา ......
แขกที่มาเยือนเหล่านั้นถึงกับหน้าอึ้ง......
พั๊วะ!
คล้ายกับว่าได้ยินเสียงเนื้อหนังและกระดูกปะทะกัน
“โอ้ย......” เสียงปฏิกิริยาความเจ็บของหยินปู้ฝันดังขึ้น
“อ้า…...” เฉิงเฉิงตะโกน
“ว้า......” หยางหยางตะโกนร้อง
“วู้......” เสียงตกใจจากหมู่คน
ทุกเสียงแทบจะดังขึ้นพร้อม ๆ กัน......
เกิดอะไรขึ้น
กู้ฮอนรีบลืมตามอง แล้วภาพสีหน้าที่เยือกเย็นรวมกับความน่ากลัวนั้นได้เข้าไปในดวงตาของเธอ
เป่หมิงโม่ ?!
ภาพการหอมแก้มของหยินปู้ฝัน ยังไม่ทันได้หอมกู้ฮอน ก็ถูกชนวนในร่างกายของเป่หมิงโม่ระเบิดมันออกไปหายอย่างสิ้นเชิง......
และหมัดกำปั้นที่เหมือนสายฟ้าแลบก่อนได้ยินเสียงฟ้าของคุณชายเป่หมิงเอ้อได้ชกไปที่หยินปู้ฝันจนล้มลงไป
เขาเพ่งมองไปที่หยินปู้ฝัน “นอกจากตัวผมคนเดียวในโลกนี้ ห้ามใครแตะต้องเธออีก”
กู้ฮอนตกใจมาก “ปู้ฝัน…...”
เธอตะโกนตกใจอย่างไม่รู้ตัว ได้แต่จ้องมองหน้าของหยินปู้ฝันที่กำลังหลั่งเลือดอยู่
เมื่อเป่หมิงโม่เห็นเธอพยายามเข้าไปหาหยินปู้ฝัน ก็ยิ่งโมโหมากขึ้น
ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขน แล้วตะโกนพูดด้วยเสียงต่ำ “ห้ามไป”
“เป่หมิงโม่ คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันนะ......”
เธอพยายามใช้แรงสะบัดแขนของเขาออก แต่กลับถูกล็อกตัวไว้ในอ้อมแขนของเขา......
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ