เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 367

ตอนที่ 367 ยกเลิกงานหมั้น1

“ใครอนุญาตให้คุณรับปากแต่งงานกับมัน” สายตาที่เย็นชาและเหมือนรูม่านตาในแก้วตาของเขามีลมพายุอยู่

สายตาเขากวาดไปที่สองพี่น้องฝาแฝดนั้น แล้วกัดฟันพูดด้วยความโกรธ “เป่หมิงซิเฉิง เป่หมิงซีหยาง ถ้าพวกเองสองคนแน่จริงมาข้ามศพพ่อไปก่อน ไม่เช่นนั้นห้ามเรียกคนอื่นว่าพ่อเด็ดขาด”

ตัวของหยางหยางสั่นเทาด้วยสายตาที่ดุของพ่อเขา มุ้ยปากแล้วพูด “เฮอะ คุณก็อย่าหวังว่าพวกผมจะเรียกผู้หญิงคนอื่นว่าแม่เหมือนกัน”

เฟยเอ๋อที่ถูกเป่หมิงโม่ทิ้งไว้ ร่างกายจิตใจเริ่มอ่อนล้าลง......

หยางหยางเงยหน้าใบเล็ก ๆ นั้นขึ้นมา แล้วมองไปที่พ่อ เขาปราศจากความกลัวใด ๆ แต่กลับแสดงความโล่งใจออกมา......

โชคดีที่คุณพ่อของเขาออกมาหยุดสถานการณ์ไว้ทันเวลา......

ความจริงหยินปู้ฝันได้คาดคิดถึงผลลัพธ์นี้ไว้แล้ว เขาไม่ได้ต่อสู้กลับแต่อย่างใดเลย เขาลุกขึ้นจัดเสื้อของเขาด้วยความสุภาพบุรุษ เช็ดคราบเลือดที่มุมปากออก จากนั้นยิ้มแล้วพูด “แฮะ ๆ ช่างเป็นครอบครัวที่ดราม่าอย่างน่าประทับใจจริง ๆ เลย คุณชายเป่หมิงเอ้อ อย่าลืมนะว่าคู่หมั้นของคุณยังคงยืนรออยู่ตรงนั้น”

มือของหยินปู้ฝันชี้ไปหาเฟยเอ๋อที่กำลังหน้าซีดอยู่ท่ามกลางผู้คนนั้น แล้วเตือนเขาด้วยความใจเย็น

ม่านตาเป่หมิงโม่เล็กลง

ในเวลานั้น เขาเครียดจนแทบจะเป็นบ้า

เขาไม่เคยส่งสายตาไปที่เฟยเอ๋อเลยสักครั้ง แต่สายตาอันหลงใหลของเขากลับล็อกอยู่ที่ตัวของกู้ฮอนตลอด

แขนที่แข็งแรง โอบกอดเธอเอาไว้แน่น ๆ แทบจะทำให้เธอหายใจไม่ออกอยู่แล้ว......

เขาหรี่ตามองเธอ เหมือนเสือดาวที่ดุร้ายกำลังคาบเหยื่อของตัวเองไว้ แล้วพูดทีละคำอย่างชัดเจน ต่อหน้าผู้คนอย่างไม่ลังเลใจ......

“ไม่ว่าผมจะแต่งงานกับใคร ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็เป็นของผมเพียงคนเดียว และจะเป็นแม่ของลูกผมตลอดไป ผมจะไม่ยอมให้คุณไปแต่งงานกับคนอื่น และใครที่กล้าแต่งงานกับเธอคนนี้ คุณต้องข้ามศพผมไปก่อน มิฉะนั้น ชาตินี้อย่าหวังจะได้เธอไปครอง”

เป็นคำพูดที่คมชัดมาก

คมเหมือนใบมีด ที่กำลังบาดลึกเข้าไปในจิตใจของกู้ฮอน

และทำให้ทุกคนที่อยู่ในงานนั้นได้ยินอย่างชัดเจน

ที่แท้แล้ว คุณชายเป่หมิงเอ้อในวันนี้ หมั้นกับสาวคนหนึ่ง แต่กลับซ่อนอีกคนไว้......

เหมือนดั่งที่บอกกัน เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาในสังคมชนชั้นสูงอยู่แล้ว ผู้ชายที่เพอร์เฟคแบบนี้คงหนีไม่พ้นที่จะมีสาว ๆ รายรอบมากมายแน่นอน

แต่สถานการณ์ของเป่หมิงโม่นั้นค่อนข้างจะแปลกใช่ไหม

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ผู้ชายปกตินั้นจะเลือกแม่ของลูกเป็นหลัก......

แต่ทำไมคุณชายเป่หมิงเอ้อในที่นี้ กลับเลือกมือที่สามอย่างไม่ใส่ใจในชื่อเสียงเรียงนามของตนเลย

แต่ยังดี ไม่ว่าเขาจะแต่งงานกับใคร กู้ฮอนก็ยังคงเป็นผู้หญิงของเขาเสมอ

การครอบครองแบบนี้ มันแสดงออกถึงความเห็นแต่ตัวของเป่หมิงโม่มากไปไหม

ตามนิสัยเย็นชาไร้ความรู้สึกของผู้ชายแบบนี้ ถ้าไม่เอาก็คือไม่เอา

แต่ถ้าคิดจะเอาแล้ว คงไม่ยอมปล่อยมือไปง่าย ๆ

“เพี๊ยะ......”

ไม่ทันตั้งตัว กู้ฮอนตบไปที่หน้าของเป่หมิงโม่อย่างจัง

เสียงดังสนั่นจนทำให้ทุกคนต้องตกใจ

เฉิงเฉิงก็ตกใจเล็กน้อย

แต่หยางหยางกลับรู้สึกสะใจมาก

เสียงดังขึ้น

ร่างบอบบางคนหนึ่งท่ามกลางฝูงชนได้ล้มลงกับพื้นโดยไม่มีใครรู้ล่วงหน้า

ทำให้เกิดความแตกตื่นในทันที

“เฮ้ย เจ้าสาวเป็นลมไปแล้ว......” มีเสียงบางคนตะโกนออกมาจากท่ามกลางผู้คน

สายตาของทุก ๆ คนมองไปยังตัวของเฟยเอ๋อ

เป็นเรื่องจริง ร่างผอมบางของเฟยเอ๋อ ทรุดตัวลงกับพื้นโดยไร้สติแล้ว......

เป่หมิงโม่สงสัย แล้วหันไปมองเฟยเอ๋อที่ล้มอยู่กับพื้นโดยสัญชาตญาณ ทันใดนั้นก็รู้สึกประหม่ามาก

แต่เขายังคงหันกลับมาจ้องมองหยินปู้ฝันไว้ ด้วยสีหน้าที่บ่งบอกถึงการเตือนภัย ว่าถ้าหากเขายังกล้าแตะต้องกู้ฮอน เขาจะไม่ได้ตายดี ๆ แน่นอน

กู้ฮอนไม่คิดเหมือนกันว่าเฟยเอ๋อจะสลบไป

เธอเกาะแขนของหยินปู้ฝันไว้แน่น ๆ และเพิ่งรู้ว่า เฟยเอ๋อที่อ่อนแอคนนี้ เธอคาดเป่หมิงโม่ไปไม่ได้จริง ๆ ......

“เป่หมิงเอ้อ นายมัวทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่รีบพาเฟยเอ๋อไปโรงพยาบาล” ป่ายมู่ซีตะโกนพูด

เป่หมิงโม่ถึงจะขยับตัว เขาจึงรีบเข้าหาเฟยเอ๋อที่สลบอยู่ แล้วอุ้มเธอขึ้นมา ด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง

และในตอนนั้น เขาพูดกับแขกที่มาร่วมงานคำหนึ่ง

“ขอประทานอภัยทุก ๆ ท่าน วันนี้เกิดเหตุไม่คาดคิด ผมต้องขอยกเลิกงานหมั้นนี้ไปก่อนครับ”

จากนั้น เขาจึงรีบอุ้มเฟยเอ๋อลงไปทางลิฟต์......

เมื่อเดินผ่านหยินปู้ฝัน เป่หมิงโม่ได้หยุดชั่วคราว แล้วมองหน้าเขาอย่างไม่พอใจ