เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 400
ตอนที่ 400 ผ้าอนามัยที่น่าลำบากใจ2
สักพัก เขาก็ลุกขึ้น ใส่เสื้อ แล้วก็เดินออกไป....
จู่ๆห้องก็เงียบ
หล่อนถึงจะปล่อยวางตัวเอง
นึกถึงวันก่อนๆ ที่เราเคยผ่านมาด้วยกัน
เหมือนกับก้อนเมฆ
เป่หมิงโม่บอกว่า ให้หล่อนคิดทบทวนเองดีๆ
คิดอะไร?
คิดเรื่องที่เขามาห้ามหยินปู้ฝันห้ามขอหล่อนแต่งงาน?
คิดที่เขาให้หล่อนแต่งงานแทน?
หรือว่า....เพราะเขารักหล่อนหรอ?
คำตอบนี้หล่อนรู้สึกตลกมาก
เป็นไปได้หรอ?
เหอะ หล่อนเกือบลืม เขาเคยบอก เขารักเรือนร่างของหล่อนนิ.....
*
ไม่รู้ว่านานแค่ไหน กู้ฮอนที่ง่วงนอน ได้ยินเสียงประตูล็อก
ตามด้วยฝีก้าว
หล่อนรีบตื่น!
รีบถามกลับ “ใคร?”
จู่ๆไฟก็เปิดขึ้น
“ฉันเอง นอนไม่หลับหรือว่าหลับตื่น?” เป่หมิงโม่ถามขึ้น แล้วก็ยื่นถุงในมือไปให้ตรงหน้าหล่อน “อ่ะ อันนี้ให้เธอ”
“อะไร?” หล่อนขยี้ตา เอาล้วงออกมา
แล้วก็หล่อนเบิกตากว้าง จับโดนนุ่มๆนิ่มๆ——
“เธอ.... ตะกี้ออกไปซื้ออันนี้?”
ผ้าอนามัย....
เขายักไหล่ แล้วก็ถอดเสื้อคลุมออกพร้อมพูดขึ้น“รีบไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำเถอะ”
กู้ฮอนมองเขาอย่างไม่น่าเชื่อ รู้สึกพูดไม่ออก
เม้มปาก ก็เลยลุกออกจากเตียง แล้วเอาถุงนั้นเข้าไปในห้องน้ำ....
นั่งที่ชักโครก หล่อนมองค้างผ้าอนามัยนี้
นิ้วสั่นๆ
หล่อนจะเชื่อได้อย่างไร ผู้ชายที่ให้หล่อนแต่งงานแทนนี้ ดันทำเหมือนเป็นสามีจริงๆ ออกไปซื้อผ้าอนามัยเพื่อภรรยา.....
เขาเป่หมิงโม่ ผู้ชายที่อยู่สูงส่ง ทำได้อย่างไร?
ขมวดคิ้วแน่น ในใจหล่อนยุ่งเหยิงอีกแล้ว
จู่ๆก็รู้สึกว่าจริงแล้วตัวเองไม่ได้เข้าใจเขาขนาดนั้น
อีกอย่าง ประจำเดือนหล่อนไม่ได้มาอยู่ละ หล่อนควรใส่หรือไม่ใส่ดี?
กู้ฮอนจับผ้าอนามัยแล้วคิดหน้าคิดหลัง—-
จริงแล้วเรื่องแบบนี้ เขาสามารถโทรไปให้พนักงานได้
แต่เขาไม่ทำ
เขาจะไปเลือกด้วยตัวเอง
เพราะว่าเขารู้ ชีวิตเขานั้นมีแค่เดือนนี้เดือนเดียวเท่านั้นถึงจะทำเรื่องบ้าคลั่ง ไม่สนใจเรื่องเมื่อก่อนได้
เหมือนก่อนหน้านั้น เขาข้างไปร้านยาซื้อหน้ากาก ปิดหน้า แล้วเข้าไปที่ร้านสะดวกซื้ออีกครั้ง—-
ร่างสูงที่เข้าร้านไป พนักงานต่างพากันเรียกสติบริการ!
เพราะว่านี้เป็นครั้งที่สองที่เขาเข้ามาในร้าน พนักงานจึงจำเขาได้
ไม่เหมือนรอบแรกคือ พนักงานดันถามเขาเป็นภาษาอังกฤษว่า :“ คุณลูกค้าต้องการซื้ออะไรคะ?”
เป่หมิงโม่ขมวดคิ้ว ตอบเสียงเย็น :“อืม พวกเธอมีผ้าอนามัยยี่ห้อXXXมั้ย/แลบที่กันข้างๆ.... ฉันอยากได้เยอะหน่อย”
พนักงานอึ้ง เมื่อกี้ผู้ชายคนนี้ก็ซื้อไปไม่น้อยละนะ!
หรือว่า....
พนักงานพากันส่งสายตา แล้วยิ้มให้เป่หมิงโม่พยักหน้า:“ได้เลยค่ะ ตามมาเลยค่ะ”
เป่หมิงโม่เดินตามพนักงานไปถึงแผนกของใช้ส่วนตัวผู้หญิง——
“คุณลูกค้า ยี่ห้อนี้รึเปล่าคะ?”
“น่าจะ....”
จู่ๆในร้านสะดวกซื้อก็มีตำรวจของเมืองซาบาห์พุ่งออกมา เร็วมากจน เป่หมิงโม่ไม่ทันตอบสนอง แล้วโดนตำรวจล้อมรอบไว้—-
“อย่าขยับ! พวกเราเป็นตำรวจ! ตอนนี้ทางเราสงสัยว่าเธอมีอะไรกับพวกโรคจิตที่ชอบผ้าอนามัย ขอความกรุณาไปสอบสวนกับเราด้วย!”
เป่หมิงโม่อึ้ง แล้วทำท่าป้องกันตัวอย่างอัตโนมัติ!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ