เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 59

ตอนที่ 59 คืนที่สาม1

ค่ำคืนยามราตรี

ในที่สุดรถก็ขับมาถึงเย่หยิงอีพิน

เป่หมิงโม่รู้สึกเหมือนอดหลับอดนอนยาวนานเป็นศตวรรษ

ฉิงฮัวไปเอาวีลแชร์จากท้ายรถออกมา

เขามองผู้หญิงที่ทับอยู่บนขาของเจ้านาย นั่นคือกู้ฮอนที่ยังหลับไม่รู้เรื่อง

คุณกู้เมาแล้ววุ่นวายจริงๆ ทั้งแทะทั้งกัด เธอคงจะเมาไม่น้อย

ขาเจ้านายคงปวดน่าดู เอ่อ คิดว่าขาที่สามของเจ้านายคงจะชาหมดแล้วมั้ง

ฉิงฮัวเหลือบมองใบหน้าเย็นชาของเป่หมิงโม่

เขากลืนน้ำลาย ตัวสั่นเล็กน้อย แล้วถามขึ้นอย่างระวัง “เจ้านาย ให้ผมแบกคุณกู้ขึ้นไปข้างบนไหมครับ”

เป่หมิงโม่ขมวดคิ้วแน่น เหลือบตามองผู้หญิงที่นอนหลับลึกอยู่บนขาของเขา มือที่บาดเจ็บโยนร่างเธอไปพิงกับพนักเก้าอี้ เหมือนโยนตุ๊กตาเน่าๆ น้ำเสียงของเขาเย็นชามาก——

“ลากเธอขึ้นไปนั่งวีลแชร์”

ฉิงฮัวเหงื่อหยดติ๋งๆ

คำพูดของเจ้านายคือ ลาก——คุณกู้ขึ้นวีลแชร์

“ครับ เจ้านาย” ฉิงฮัวเข็นวีลแชร์ไปอีกด้านของรถอย่างระมัดระวัง

เปิดประตูรถ มองกู้ฮอนที่เมาอยู่ เขาเขย่าไหล่เธอเบาๆด้วยความลำบากใจ “คุณกู้ครับ คุณกู้ครับ”

“อืม……อืม……” กู้ฮอนพึมพำออกมาสองคำ เธอล้มตัวไปอีกด้านแล้วนอนต่อ

ฉิงฮัวถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ขอโทษนะครับคุณกู้ ฉิงฮัวผิดไปแล้ว”

พูดจบ เขาจับไหล่ของกู้ฮอน และทำตามคำสั่งของเจ้านายด้วยการ ลากกู้ฮอนออกมาจากรถจริงๆ

ระหว่างที่ลาก เขาทำหัวของกู้ฮอนชนเข้ากับประตูรถอย่างไม่ตั้งใจ “โอ๊ย……”เธอขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว แล้วละเมอพูดออกมา

“ฉิงฮัว”

เสียงเย็นชาดังตามมา ทำให้ฉิงฮัวตกใจจนเผลอปล่อยมือ ร่างกายท่อนบนของกู้ฮอนหล่นอยู่นอกรถทันที

“ให้ตายสิ” เขาตำหนิเสียงต่ำ แขนยาวของเป่หมิงโม่คว้าร่างของผู้หญิงที่ลอยอยู่กลางอากาศอย่างรวดเร็ว “ฉิงฮัว แค่ให้ย้ายเธอยังทำไม่ได้หรือ”

ฉิงฮัวเหงื่อแตกพลั่ก “ขอ ขอโทษครับเจ้านาย……”

เขารู้สึกน้อยใจ เจ้านายไม่ยุติธรรมเลย ก็ลากคุณกู้นั่งวีลแชร์ตามที่เจ้านายสั่ง……

เป่หมิงโม่ขมวดคิ้วแน่น จ้องฉิงฮัวด้วยสายตาดู สุดท้ายเขาก็ถอนหายใจเสียงต่ำ

ยี่เฟิงมองพระอาทิตย์ตกอย่างเงียบๆบนเนินเขา เด็กผู้ชายน่ารักใต้ดวงอาทิตย์สีแดง ตอนนี้ได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

แต่เธอ กำลังปีนขึ้นไปบนเนินเขาในความฝัน มองเห็นยี่เฟิงที่ใกล้จะหันหน้ามาอยู่แล้ว……

ยังไม่ทันจะได้ดีใจ

ห้าปีที่แยกจากกัน เธออยากจะเห็นหนุ่มน้อยรูปหล่อคนนั้นอีกครั้งจริงๆ ตอนนี้เขาคงจะหล่อขึ้นมากจนวัวตายความล้มเลยมั้ง

คลื่นความเจ็บปวดค่อยๆโถมเข้ามา ยี่เฟิงหายไปกลางอากาศ

เธอกลิ้งตกจสกหน้าผา เจ็บจนหน้าบิดหน้าเบี้ยว แล้วฝันหวานก็สลายไป……

“ฮือฮือ……” ในใจของเธอกำลังเศร้า ยี่เฟิงของเธอ

ดวงตาสีเข้มของเป่หมิงโม่หดลงทันที

คนดีอย่างกู้ฮอน ทั้งคนใจแคบ เจ้าคิดเจ้าแค้น เย็นชา คนเลว ลามก วันนี้ขนาดไอ้หลานชั่ว ต่างเคยด่าเขามาหมดแล้ว……

เขาหรี่ตาสีเข้มลงเล็กน้อย สายตาอันตรายมองผ่าน คำพวกนี้ เขาบันทึกลงสมองหมดแล้ว

เขายืนขึ้นจากวีลแชร์ทันที

ค่อยๆลากขาข้างหนึ่งที่ขยับไม่สะดวก เขายังเหมือนราชาเช่นเคย เขาค่อยๆเดินเงียบๆเข้าไปใกล้เธอทีละก้าวๆ

กู้ฮอนที่ยังคงโศกเศร้าในความฝันอยู่ ยังไม่รู้ตัวว่าความเย็นยะเยือกกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้เธอขึ้นเรื่อยๆ——