เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 60

ตอนที่ 60 คืนที่สาม2

“กู้ฮอนถ้ายังกล้าแกล้งนอนตายอยู่บนพื้นฉันจะโยนเธอออกนอกหน้าต่างซะ”

ยังเป็นน้ำเสียงเย็นชาและการใช้อำนาจเช่นเคย

แต่ว่าที่นี่เป็นห้องชั้นบนของเย่หยิงอีพิน

ถ้าโยนลงไปกระดูกคงแตกเป็นเสี่ยงๆหลังจากถูกเชือดกลางอากาศพอลมพัดมาแขนขาคงพัดกระจัดกระจายกระดูกที่แตกเป็นเสี่ยงๆคงหาไม่เจอแล้ว……

ฮือฮือน่ากลัวจังเลย

“แง……”กู้ฮอนดิ้นสองครั้งย่นคิ้วแล้วลืมตาขึ้นมาอย่างไม่เต็มใจ

เธอยังคงเมาและรู้สึกเบลอๆในหัว

“ในที่สุดก็ยอมตื่นสักที”เป่หมิงโม่ตำหนิเสียงเย็นเขาก้มลงมาสบตากับดวงตาที่ยังพร่าเบลอของเธอ“ทำไมฝันว่ารวยหรือฝันถึงผู้ชายคนไหน”

ในน้ำเสียงประชดประชันมีความเจ็บปวดแฝงอยู่

กู้ฮอนถึงเริ่มได้สติขึ้นมานิดหน่อยเธอหัวเราะแหะๆสองครั้ง“……ที่แท้ก็คือท่านประผู้ยิ่งใหญ่นี่เอง……ฉันไม่ได้ฝันว่าอะไรก็แค่ฝันว่าได้กินอะไรนิดหน่อย……”

เธอเบะปากตอบแบบขอไปทีฮือถ้ายี่เฟิงเป็นเค้กนะเธอจะกลืนลงท้องอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อยเลย

ดวงตาเยือกเย็นของเป่หมิงโม่ไม่แสดงอารมณ์อะไรมากแค่เหลือบมองเธอหนึ่งครั้งแล้วพูดออกคำสั่งด้วยเสียงต่ำ——

“เข้ามาเช็ดตัวให้ฉัน”

พูดจบเขาก็เดินกะเผลกๆไปที่ห้องอาบน้ำ……

“เช็ดตัว”กู้ฮอนอดตกใจไม่ได้

หัวสมองถูกปลุกให้ตื่นด้วยสองคำนี้ทันที

ดวงตาเธอเบิกกว้างเท่าไข่ห่านมองดูแผ่นหลังสูงที่เปรียบเสมือนพระเจ้าเธอกลืนน้ำลายลงคอ

เธอพูดขึ้นด้านหลังเขา“เอ่อเช็ดตัวให้คุณไม่ทำได้ไหม……”

ประสบการณ์ครั้งก่อนที่ต้องช่วยเขาควักน้องชายออกมาปัสสาวะครั้งนี้กู้ฮอนไม่กล้ารับรองว่าจะเกิดเรื่องผิดพลาดอะไรขึ้นอีก

พอนึกถึงน้ำปัสสาวะที่กระเด็นติดมือเธอก็ตัวสั่นทันที

แงแงผู้ชายโรคจิตคนนั้นยังมี……

“กู้ฮอนห้านาทีห้านาทีถ้าเธอยังไม่เข้ามาอีกก็เก็บของแล้วลาออกไปซะ”

เสียงอันน่าสะพรึงกลัวดังขึ้นมาจากห้องอาบน้ำทันที……

*

กู้ฮอนเข้าไปในห้องครัวชงชาหนึ่งถ้วยเพื่อแก้อาการเมาค้าง

ตบแก้มสองสามครั้งสูดลมหายใจเข้าลึกพยายามทำให้ตัวเองตื่นตัว

แต่อาการเมาของเธอหนักมากเธอยังคงรู้สึกมึนๆจนถึงตอนนี้

แต่เธอรู้ดีว่าเป่หมิงโม่คนนั้นเป็นคนที่คำพูดโหดร้ายแต่การกระทำโหดร้ายยิ่งกว่า

*

ภายในห้องอาบน้ำมีละอองน้ำลอยอยู่เต็มห้อง

เป่หมิงโม่นั่งพิงอยู่ที่อ่างอาบน้ำร่างกายเปล่าเปลือยมัดกล้ามเนื้อที่แสนสมบูรณ์แบบภายใต้แสงไฟสลัวในห้องอาบน้ำมีเสน่ห์มาก……

อาบน้ำที่ฝังอยู่ใต้ดินมันเหมือนเป็นสระว่ายน้ำขนาดเล็ก

ละอองน้ำเป็นเกลียวที่ลอยตลบอบอวลเต็มห้องมีกลิ่นหอมจางๆกระจายออกมา

มันดูมีเสน่ห์มากเหมือนจะกระตุ้นอารมณ์บางอย่างออกมา……

กู้ฮอนก้าวเท้าเข้าไปในห้องอาบน้ำหัวยังรู้สึกมึนนิดหน่อยเหลือบมองชายที่หล่อเหลาเหมือนกับรูปปั้นเธออดที่จะถอนหายใจไม่ได้“แผลของคุณยังไม่ควรแช่น้ำนะ”

เป่หมิงโม่ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจจากนั้นเขาลุกขึ้นยืนเหมือนจะก้าวเท้าเข้ามาแล้วพูดอย่างเย็นชา“ถอดเสื้อผ้าออก”

“……”พฤติกรรมดื้อดึงของเขาทำให้เธออดที่จะกลอกตาขึ้นไม่ได้

ผู้ชายคนนี้รักสะอาดขนาดไหนกันนะ

ขนาดมีแผลเต็มตัวขนาดนี้ยังดื้อจะอาบน้ำอีก

เธอถอนหายใจอีกครั้งกลืนน้ำลายแล้วก้าวเข้าไปหาเขาอย่างช้าๆ

ร่างสูงสะท้อนอยู่ในดวงตากลิ่นของผู้ชายลอยเข้ามาเต็มจมูกเธอหน้าแดงเป็นลูกมะเขือหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

เธอกลั้นหายใจเธอยื่นนิ้วมือเรียวบางออกไปถอดกางเกงให้เขาอย่างตัวสั่น……