เหนือดาวยังมีเรา นิยาย บท 3

ผู้ชายเมื่อตะกี้นี้คือทิศเหนืออย่างนั้นเหรอ?!

ว่าแล้วทำไมถึงให้เธอแจ้งตำรวจ จะขู่ขวัญยังไงก็ขู่ไม่ได้

ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ลึกลับ หน้าตาหล่อเหลา ฉลาดหลักแหลมเกินคน ถูกคนนอกเลื่องลือว่าดุจดั่งเทพ

ต่อให้หล่อแค่ไหน ก็เป็นแค่สัตว์เดรัจฉานในคราบของมนุษย์เท่านั้น ฉวยโอกาสกดขี่รังแกคนที่อยู่ต่ำกว่า

พันดาวลงมาจากเตียง มองรอยสีแดงสะดุดตาที่อยู่บนเตียงสีขาว หัวใจและสมองก็ยิ่งกระวนกระวายมากขึ้น

ที่เธอบอกว่าเธอมีสามีแล้วเป็นความจริง เธอแต่งงานมาสองปีแล้วจริงๆ แต่ว่าตั้งแต่แต่งงานมาจนถึงปัจจุบันนี้ เธอก็ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยว่าสามีของตัวเองหน้าตาเป็นยังไง

คุณนายรองของตระกูลวงค์วันดี แต่ทว่าคนทั้งเมืองต่างก็รู้ว่า คุณชายรองของตระกูลวงค์วันดีไม่ใช่คนปกติ

บางคนบอกว่าเขาพิการแต่กำเนิด บางคนบอกหน้าตาของเขาน่าเกลียดน่ากลัว ตอนที่เธอแต่งงานไปในตอนแรกก็จินตนาการถึงภาพของโฉมงามกับเจ้าชายอสูร แต่สิ่งที่น่าแปลกคือ เธอไม่เคยเจอสามีของตัวเองเลยจนถึงตอนนี้

บางครั้งเธอก็แอบคิดว่า คนคนนี้มีอยู่จริงไหม

แต่ไม่ว่ายังไง ในตอนนั้นตระกูลวงค์วันดีก็อุตส่าห์จ่ายเงินช่วยเหลือบริษัทของพ่อเธอจากสถานการณ์ที่ยากลำบาก ไม่ว่าสามีของเธอจะเป็นยังไง ในเมื่อเธอแต่งงานไปแล้ว ก็ควรจะซื่อสัตย์กับการแต่งงานในครั้งนี้

แต่ตอนนี้กลับเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา

เธอรู้สึกผิด ตำหนิตัวเอง เสียใจภายหลังแล้วก็เกลียดชัง……

ชุดเดรสมีรอยฉีกกระชาก แต่ก็ฝืนพยายามจนใส่ได้ ก่อนจะไปก็เก็บเงินที่กระจัดกระจายบนพื้นขึ้นมา จะไปโมโหกระฟัดกระเฟียดกับใครก็ได้ แต่จะไปรู้สึกเกรงอกเกรงใจกับเงินไม่ได้เด็ดขาด

อดกลั้นความเจ็บปวดที่ตัวเอาไว้ก่อนจะเดินออกไปจากโรงแรม เรียกรถกลับไปยังที่พักอาศัยทันที

พอกลับมาถึงบ้านก็อาบน้ำ ออกแรงถูร่างกายของตัวเอง เหมือนกับทำแบบนี้แล้วจะสามารถชำระล้างมลทินตามตัวออกไปได้อย่างไรอย่างนั้น

พันดาวมองนีราด้วยรอยยิ้มที่ลึกซึ้ง“โชคดีนะที่ได้ความปรารถนาดีเมื่อคืนของพี่สะใภ้”

นีรายกริมฝีปากสีแดง เข้าไปพูดใกล้หูของพันดาว“ถือว่าเธอโชคดีนะที่ให้เธอหนีไป ไม่อย่างนั้นเธอนึกว่าวันนี้เธอจะยังมีสิทธิ์มายืนพูดคุยอยู่กับฉันตรงนี้ไหม?”

พันดาวนิ่งเงียบไป คิดในใจ หรือว่าทิศเหนือไม่ได้อยู่ในแผนการของนีราอย่างนั้นเหรอ? นีราไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

แต่ว่าก็ถูกเหมือนกัน ถ้านีราคิดที่จะทำลายเธอ ก็ไม่น่าจะถึงหาผู้ชายที่ยอดเยี่ยมขนาดนั้นมาให้กับเธอหรอก

“น่าเสียดายจริงๆ ตอนนี้หางจิ้งจอกของพี่สะใภ้โผล่ออกมาสะบัดอยู่ข้างนอกซะแล้ว ต่อไปถ้ายังคิดที่จะแอบวางกลอุบายลับหลังอีก เกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้วนะคะ”

“เหอะ เธอมาเล่นลูกไม้แบบนี้กับฉันยังเด็กไปหน่อยนะ การที่จะให้เธอไสหัวออกไปจากตระกูลวงค์วันดีมันเป็นเรื่องที่ยังไงก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว”

“ยังไม่ทันได้เข้ามาในตระกูล พี่สะใภ้ก็หยิ่งทะนงขนาดนี้แล้ว จะว่าไปแล้ววันนี้เป็นวันไหว้บรรพบุรุษของตระกูลวงค์วันดี ดูเหมือนว่าคุณจะไม่มีสิทธิ์มาโผล่ที่นี่นะคะ” พันดาวพูดจบ ก็ไม่สนใจใบหน้าที่บูดบึ้งของนีรา เธอสับรองเท้าส้นสูงเดินออกจากตรงหน้าของเธอไปทันที