เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 162

บรรยากาศในโถงจัดงานตกลงไปที่จุดเยือกแข็งอย่างกะทันหัน ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง

“เหลือเชื่อไอ้หนุ่มนี่ยอมรับโต้งๆเลยว่าเขาฆ่าอดีตผู้นำตระกูลซือคง! ”

“ไม่น่าเชื่อว่าเขาต้องการให้คนตระกูลซือคงใส่ชุดกระสอบไว้ทุกข์ให้สหายของเขา?! ”

ยโสโอหัง!

มีเสียงกระซิบประหลาดใจดังขึ้นจากฝูงชน

ส่วนสหายของเขา ไม่มีใครสนใจว่าเป็นใคร อาจเป็นแค่คนไร้ตัวตนแค่นั้น

ทุกคนในตระกูลซือคงตกตะลึงไปไม่กี่วินาที จากนั้นสายตาจับจ้องไปที่ซือคงเจี๋ย

“คุณพ่อเสียเพราะเลือดออกในสมองไม่ใช่หรือ? ” ซือคงอานหมิงถามอย่างไม่เข้าใจ

“นั่นสิ คุณลุงใหญ่ ไหนคุณลุงบอกว่าคุณปู่......”

ซือคงเจี๋ยยกมือกล่าวตัดบท : “แท้จริงแล้วไอ้เดรัจฉานนั่นเป็นคนฆ่าคุณพ่อ ฉันไม่สะดวกใจจะพูด”

จากนั้นเขามองไปที่เซียวชุ่น พูดเสียงเหี้ยมว่า : “ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ความตายอบู่ตรงหน้ายังกล้ายโสเช่นนี้ วันนี้ถ้าแกเดินออกไปจากประตูตระกูลซือคงได้ ตระกูลซือคงของเราจะถอยออกไปจากดินแดนเจียงไห่ จากนี้จะไม่เหยียบกลับมาอีกเลย”

เซียวชุ่นฆ่าซือคงเฉินหลานชายของเขา ฆ่าซือคงซินหรงบิดาของเขา

ตอนนี้ยังสร้างความอับอายและดูหมิ่นผู้ล่วงลับในโถงไว้ทุกข์ ทำให้บิดาเขาจากไปอย่างไม่สงบ

วันนี้ถ้าปล่อยเขาไป ตระกูลซือคงก็ไม่มีหน้าจะยืนหยัดอยู่ในเจียงไห่อีกต่อไป

เป๊าะ!

เซียวชุ่นยกมือขึ้นอย่างสงบนิ่ง ดีดนิ้วเบาๆ

บู้ม!

โลงศพไม้จันทน์สีแดงที่อยู่ข้างหลังเขาลุกเป็นไฟในชั่วพริบตา เปลวไฟสูงหลายเมตรพวยพุ่งออกมา!

เปลวเพลิงลุกลามไปทั่วทั้งโลงศพทันที และคลื่นความร้อนก็แผ่กระจายไปทั่วโถงไว้ทุกข์ขนาดใหญ่!

ผู้คนในโถงไว้ทุกข์ อดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงร้องด้วยความตื่นตระหนก แล้วค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆประตู

“นี่เขาต้องการทำให้ผู้นำตระกูลซือคงไม่สงบสุข!”

“ไม่มีความเคารพผู้อาวุโสกว่าเอาเสียเลย!”

“นี่มันเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน ทำไมอยู่ๆไฟลุกขึ้นมาได้!”

“เร้วเร็ว! รีบดับไฟเร็ว!” พ่อบ้านจางเรียกพวกคนรับใช้ ทุกคนรีบเร่งกันขึ้นไป แต่กลับไม่รู้จะเริ่มลงมือจากตรงไหน ตบเท้ากันอย่างรีบเร่ง

ทุกคนในตระกูลซือคงตื่นตระหนก และรีบเร่งขึ้นไปช่วยกันดับไฟ

เป๊าะ!

เสียงดีดนิ้วอีกแล้ว!

ทันใดนั้นเปลวไฟก็ทวีความรุนแรงขึ้น เกิดเสียงปัง! โลงศพทั้งโลงก็แตกเป็นเสี่ยงๆทันที และเปลวไฟก็สาดไปทั่วทุกที่ สมาชิกตระกูลซือคงหลายคนที่กำลังจะดับไฟพลันกลายเป็นมนุษย์เพลิง!

ชั่วพริบตา โถงไว้ทุกข์แทบจะกลายเป็นนรกบนดิน มีแต่เสียงโอดครวญโหยหวนดังระงม

มาถึงตอนนี้ทุกคนถึงได้เข้าใจ ว่าคนตรงหน้านี้ ไม่ได้จะมาแสดงความเสียใจตั้งแต่แรก แล้วก็ไม่ได้จะมาประณามใคร

เขามาเพื่อฆ่าคน!

เมื่อสักครู่นี้การดีดนิ้วสองครั้งของเซียวชุ่นราวกับเวทมนตร์ ทั้งยังทำให้ทุกคนตกตะลึงไม่หยุด!

ในเวลานี้ เขาเป็นเหมือนรูปปั้นหิน หยัดยืนอย่างภาคภูมิ ไม่ขยับขเยื่อนแม้แต่น้อย ราวกับว่าเขาไม่แม้แต่กะพริบตา

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมีคำถามในใจว่า สรุปคนคนนี้เป็นใคร?

ไม่เพียงแต่คนธรรมดาจะงุนงงสงสัยกับสิ่งนี้ แต่โจ๋วจือหยวนและฉู่จิ่งถงสองผู้รอบรู้ต่างก็เกิดความสงสัยอยู่ในใจลึกๆ

มือของเซียวชุ่นเมื่อครู่ไม่ใช่สายบู๊ และดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คาถาในตำนาน แต่กลับเหมือนเวทมนตร์อยู่เล็กน้อย

“แกไอ้สารเลว! แกทำให้คุณพ่อฉันแม้จะตายไปแล้วก็ไม่ได้สงบสุข ฉันจะฆ่าแก!”

ซือคงอานหมิงเหลืออดมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้เธอเสียสติไปแล้ว สองตาแดงก่ำ พุ่งตัวเข้าใส่เซียวชุ่นด้วยความโกรธเกรี้ยว

กริก!

ปากกระบอกปืนเย็นเฉียบจ่ออยู่บนหน้าผากของเขา ดวงตาของซือคงอานหมิงเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัวในทันที กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาสั่นหลายครั้ง กลืนน้ำลายอย่างเงียบ ๆ

ดวงตาของหงส์แดงที่เย็นเยียบยิ่งกว่าปากกระบอกปืนไม่สังเกตเห็นอารมณ์ที่วูบไหวเล็กน้อยนั้น

“หยุด!” โจ๋วจือหยวนตะโกนเสียงดังทันที

ปัง!

เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว ละอองโลหิตพ่นฟุ้งออกมาจากด้านหลังศีรษะของซือคงอานหมิง

แขนข้างหนึ่งของเขาหักทันใด คนทั้งคนลอยไปราวกับใบไม้ที่กำลังร่วงหล่น เสียงร่างกระแทกเข้ากับกำแพงด้านหลังพังครืน ทันใดฝุ่นลอยฟุ้งไปทั่ว

ฝุ่นหล่นลงพื้น ถังจ่านเผิง ตายแล้ว!

บรรยากาศเปลี่ยนไปหมด

ในเวลาสั้นๆเพียงไม่กี่นาทีที่ตรงนี้มีคนตายถึงสองคน ทำให้ผู้คนหวาดกลัวสุดขีด

โจ๋วจือหยวนรูม่านตาหดลง ในใจก็ตกตะลึง

ถังจ่านเผิง หนึ่งในสามผู้อาวุโสแห่งสมาคมบู๊โบราณ ไม่น่าเชื่อว่าเพียงฝ่ามือเดียวของเซียวชุ่นยังรับไม่ไหว!

ในที่นี้คนที่ไม่ได้เรียนสายบู๊อาจจะไม่รู้จักพลังของถังจ่านเผิง แต่โจ๋วจือหยวนไม่มีทางไม่รู้

คนหนุ่มตรงหน้านี้ คนหนุ่มที่บนร่างกายกลับไม่มีร่องรอยของการฝึกวรยุทธเลย ทำไมถึงมีพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้

ไม่เพียงแต่โจ๋วจือหยวนเท่านั้นที่มีความเคลือบแคลงไม่แน่ใจ ยังมีฉู่จิ่งถงที่อยู่ข้างๆเขาด้วย

ถึงแม้ในใจเขาจะดูหมิ่นสมาคมบู๊โบราณที่ชอบทำตัวเป็นจุดสนใจ แต่คนที่เรียนสายบู๊ย่อมเข้าใจนักบู๊มากกว่าคนธรรมดา แล้วเขาก็ดูออก ถังจ่านเผิงนั้นฝีมือโดดเด่นเลยทีเดียว

ดูแล้วคงประเมินคนหนุ่มตรงหน้านี้ต่ำเกินไป ตอนที่ฉู่เหอชานลูกชายโดนโจมตีเขาก็สงสัย ในเจียงไห่มีคนเช่นนี้จริงหรือ? ตอนนี้ดูๆแล้ว ไม่ใช่แค่มี ยิ่งไปกว่านั้นคือแข็งแกร่งเหนือความคาดหมายมาก

“คุณพ่อ!’

ตอนนี้ในใจซ่งชิงโจทั้งตกใจทั้งดีใจ

ตกใจที่ไม่น่าเชื่อว่าพ่อหนุ่มคนนี้กล้าทำเช่นนี้อย่างโจ่งแจ้ง ฆ่าคนต่อหน้าผู้สูงศักดิ์และคนรวยเกือบทั้งเจียงไห่

ดีใจที่พลังของพ่อหนุ่มคนนี้แข็งแกร่งกว่าที่เธอคาดไว้ทีแรก และยิ่งไปกว่านั้นเขากล้าหาญ กว่าใคร เข่นฆ่าคนอย่างแน่วแน่ ตระกูลเฟิงต้องการคนเช่นนี้แหละ แล้วก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องเขา

“ที่นี่เกรงว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ ฉันจะไปแจ้งข่าวให้เถ้าแก่ทราบสถานการณ์ที่นี่สักหน่อย”

ซ่งเจิ้นไห่หันมองเขาอย่างมีความหมายลึกซึ้ง พยักหน้าเบาๆ

“ดูแลคุณปู่ดีๆล่ะ”

ซ่งชิงโจพูดกับซ่งหลิงเอ๋อร์ เขารู้ว่าเจ้าเด็กสาวนี่มีวรยุทธอยู่บ้าง ยิ่งกว่านั้นพลังก็แข็งแกร่ง ในวันนั้นเขาอยู่ที่นั่นตอนที่เธอเอาชนะซู่ยิ่น

ซ่งหลิงเอ๋อร์พยักหน้าหงึกหงัก

ตอนนี้ประตูหลักถูกคนของสมาคมบู๊โบราณและตระกูลซือคงรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา ซ่งชิงโจทำได้เพียงออกไปทางด้านหลัง