เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 136

“เจ้า....หยุดเถอะ.....” เสียงแผ่วเบาดังออกมาจากริมฝีปากเหี่ยวย่น

ถังหนิงหวงผงะ “ท่านแม่...ท่านพูดได้แล้วหรือ?...เอ๊ะ! ไม่สิ ข้าคงต้องรีบลงมือ ท่านจำเอาไว้เถอะว่าเรื่องใดที่ข้าทำล้วนเป็นเพราะท่านบีบบังคับข้า”

ถังฮูหยินโน้มตัวข้ามร่างของฮูหยินผู้เฒ่าไปคว้าเอาหมอนที่วางอยู่ด้านในเตียง แล้วลงมือกดบนใบหน้าของหญิงชราอย่างแรง ร่างนั้นดิ้นเล็กน้อยแล้วหยุดไปถังฮูหยินจึงยกหมอนขึ้นดู

“หยุดนะ!” เสียงตวาดดังลั่นของเจ้าของจวนสกุลเผยทำเอาถังหนิงหวงสะดุ้ง!

ร่างของบุรุษสามคนโผล่ออกมาจากด้านหลังผ้าม่านที่ขึงบังหลังเตียง

“ท่านพี่! องค์ชาย!”

องครักษ์จงชักกระบี่ออกมาทาบบนคอของถังฮูหยิน “คุกเข่า!”

ใต้เท้าเผยหันกลับไปมองร่างที่นอนอยู่บนเตียง “ท่านแม่! ท่านแม่! เป็นอย่างไรบ้างขอรับ?”

ฮูหยินผู้เฒ่าไอโขลกๆ ออกมาสองสามครั้ง “ข้าก็เกือบตายเพราะมือนางน่ะสิ!” หญิงชราถูกบุตรชายประคองให้ลุกขึ้นนั่งหย่อนขาลงจากเตียง นางมองมายังถังฮูหยินและไคฉีที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าร่างขององค์ชายสิบห้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองบุรุษสูงศักดิ์ “ขอบพระทัยองค์ชายที่มาช่วยชีวิตหม่อมฉันไว้ทันเวลาเพคะ”

“มิได้ฮูหยิน! เปิ่นหวางเพียงร่วมมือกับผู้อื่นด้วยเท่านั้น”

“ท่านแม่! ท่านมิได้ป่วยหนักหรอกหรือนี่?” ถังฮูหยินร้องเสียงหลง

ไคฉีมือไม้อ่อนเมื่อเห็นบุรุษทั้งสาม องค์ชายเองก็ทรงถือกระบี่อยู่ในมือด้วยเช่นกัน ชิงหลานที่ฟุบอยู่ค่อยลุกขึ้นแล้วหันไปเขย่าร่างของเผยสือถง เด็กชายงัวเงียเงยหน้าขึ้นมาเห็นในห้องมีคนมากมาย ประตูถูกเปิดออก พ่อบ้านเหวินเดินนำอนุหมิว อนุฉิว และคุณชายรองเผยเฝิ่นลู่เข้ามา

“ขะ ข้ามิได้ทำอันใดทั้งสิ้น เหตุใดองครักษ์ผู้นี้จึงเอากระบี่มาขู่ข้า?” สีหน้าของนางแม้จะซีดเผือดแต่ปากก็ยังคงปฏิเสธเสียงแข็ง

ใต้เท้าเผยโกรธสุดขีด เดินตรงเข้ามาคว้าข้อมือของจงเหยียนให้ลดกระบี่ลงก่อนจะตวัดฝ่ามือตบถังหนิงหวงสองฉาดติด เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

เสียงนั้นดังก้องในทั้งห้อง ใบหน้าก็นางหันขวับไปตามแรงมือหนา ร่างก็เซถลาจนล้มฟุบลงกับพื้น “สารเลวนัก! เจ้าถึงกับคิดจะฆ่าท่านแม่ของข้า! ท่านแม่ของข้าดีกับเจ้ายิ่งนัก มิเคยพูดจาดูหมิ่นน้ำใจหรือกระทั่งกดขี่เจ้า เรื่องของซีซีที่แท้ก็เป็นฝีมือของเจ้าด้วย...ที่เจ้าพร่ำบอกข้าว่านางตายด้วยอุบัติเหตุที่แท้ก็เป็นฝีมือเจ้า!”

คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาทีหลังต่างตกใจไปตามๆ กัน เผยหนิงเอ๋อร์กับเผย ลู่หลิ่งสองพี่น้องที่ตามเข้ามาทีหลังสุดถลาลงไปช่วยกันประคองท่านแม่ของตน

“อย่าประคองนางขึ้นมา...นางคนชั่วคนนี้คิดจะฆ่ามารดาของข้า ข้าจะเขียนจดหมายหย่าให้นางคืนนี้แล้วส่งนางไปเข้าคุกเสีย”

เผยหนิงเอ๋อร์แม้จะยังไม่รู้ความเป็นมาของเรื่องราวทั้งหมดแต่เมื่อเห็นท่าทางโกรธจัดของบิดาก็รู้ได้ทันทีว่ามารดาตนก็สร้างใหญ่โตขึ้นมาแล้ว นางได้ยินประโยคท้ายของบิดาที่ตะโกนก้องว่าการตายของเผยมู่ซีเป็นฝีมือของท่านแม่ เผยหนิงเอ๋อร์ ก็รู้ได้ในทันทีว่าเรื่องนี้ต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่ที่ไม่อาจตกลงกันเองในครอบครัว ซ้ำผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้ายังมีองค์ชายสิบห้าและองครักษ์ส่วนพระองค์ยืนถือกระบี่จังก้าอยู่ด้วย

“ในเมื่อเปิ่นหวางกับองครักษ์จงได้ยินนางสารภาพด้วยตนเองแล้วก็ต้องนำ ตัวนางและผู้ที่ร่วมมือกับนางไปคุมขังไว้ที่สำนักกองปราบทั้งหมด”

กังเฉินนำขบวนองครักษ์นับสิบคนเข้ามาลากตัวถังหนิงหวง ไคฉี และพ่อบ้านเหวินออกไป ส่วนข้างนอกก็มีสาวใช้และบ่าวที่รู้เห็นกับฮูหยินใหญ่อีกสี่คนถูกจับกุม ตัวเอาไว้

“จริงพะยะค่ะ กระหม่อมจึงต้องขอบพระทัยที่ทำให้กระหม่อมตาสว่าง”

“ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามที่ท่านหมอจวงตั้งข้อสงสัย ส่วนผู้ที่คิดอยากมาช่วยฮูหยินจริงๆ แล้วคือชิงหลานต่างหาก” องค์ชายทรงชี้พระดรรชนีไปทางสาวน้อยที่ยืนอยู่ข้างฮูหยินผู้เฒ่า

ใต้เท้าเผยทำสีหน้าแปลกใจ ชิงหลานก็รีบอธิบายว่านางเป็นคนของสำนักข่าวนกกระจิบได้รับการร้องทุกข์จากคนผู้หนึ่งจึงได้มาทำการสืบเรื่องราวเพื่อหาทางช่วยเหลือฮูหยินห่วงเยวียน เผยหมิงเฮ่าจึงหันไปขอบคุณท่านหมอจวงและขอบใจ ชิงหลาน

“คดีของซีซีเป็นกระหม่อมเองที่หูเบาเชื่อนางที่พร่ำบอกว่าเป็นเพียงอุบัติเหตุจึงได้ไม่อยากรื้อฟื้นเพราะเห็นแก่ชื่อเสียง อีกอย่างเป็นเพราะกระหม่อมกับนางต่างต้องการให้หนิงเอ๋อร์ไปแทนที่ซีซี”

“สิ่งที่เราเห็นในคืนนี้ยังไม่แน่ว่าจะเป็นความจริงทั้งหมด เอาไว้สอบสวนให้กระจ่างก่อนค่อยว่ากันเถอะ เปิ่นหวางคงต้องขอตัวลากลับก่อน" องค์ชายสิบห้าหันไปหาชิงหลาน “หลานเอ๋อร์ไปกันเถอะ ข้าให้คนเตรียมเจ้าสายลมมาให้เจ้าแล้ว”

ชิงหลานทำหน้าเหวอ! นางยังมิได้บอกสักคำว่าจะตามองค์ชายกลับไปวังพยัคฆ์ขาว แต่เมื่อเป็นคำสั่งย่อมไม่อาจปฏิเสธให้พระองค์ต้องเสียหาย

“เอาไว้เจ้าว่างก็เข้ามาเยี่ยมข้านะหลานเอ๋อร์ เจ้านับว่าเป็นผู้ช่วยชีวิตข้าอีกผู้หนึ่งที่จวนเผยนี้ยินดีต้อนรับเจ้าเสมอ” ฮูหยินผู้เฒ่าเห็นท่าทีห่วงใยที่องค์ชายสิบห้ามีต่อสาวน้อยก็ยิ้มน้อยๆ

เผยมู่ซีที่อยู่ในร่างชิงหลานยิ้มกว้างตอบรับด้วยความยินดี “เจ้าค่ะ ข้าน้อยมาเยี่ยมฮูหยินผู้เฒ่าอีกแน่นอน”

******************************