เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 137

ขบวนเสด็จขององค์ชายสิบห้าออกจากจวนสกุลเผย ชิงหลานควบม้าอยู่เยื้องด้านหลังองค์ชายเล็กน้อย เสี่ยวลิ่งนั่งม้าตัวเดียวกันกับจงเหยียนอย่างหวานชื่นเช่นเดียวกับตอนที่ไปส่งชิงหลานที่บ้านหมอจวง เมื่อถึงตำหนักที่พักชิงหลานก็รีบสอบถามถึงเรื่องยาที่นางให้เสี่ยวลิ่งหลอกล่อไคฉีให้ซื้อไป

“ข้าทำอย่างที่คุณหนูต้องการแล้วเจ้าค่ะ!” เสี่ยวลิ่งเล่าเรื่องที่ไคฉียอมควักเงินสองตำลึงซื้อยาห่อนั้นทั้งยังต้มดื่มในทันทีที่ห้องต้มยา

สีหน้าของชิงหลานฉายแววพอใจ “ไคฉีผู้นี้อำมหิตยิ่งนัก นางคือผู้ที่วางยาคุณหนูใหญ่เผยกับสาวใช้เยว่ก่อนจะทำให้รถม้าตกเขาจนหญิงทั้งสองต้องตายอย่างน่าอนาถ”

จังเสี่ยวลิ่งผงะ “คุณหนูทราบได้อย่างไรเจ้าคะ?”

“ข้ารู้อย่างชัดเจนจึงได้กล้าลงมือ ข้าทำให้นางตายไม่ได้เพราะผิดกฎหมายบ้านเมือง แต่ข้ามีวิธีทำให้อยู่ไม่สู้ตาย ทำเช่นนี้จึงจะสาสมกับความโหดร้ายของนาง” ชิงหลานที่มีจิตภายในเป็นเผยมู่ซียิ้มมุมปาก แม้แต่ท่านย่าที่สอนให้เมตตาต่อพวกนาง พวกนางก็ยังมิได้ละเว้น...แล้วเผยมู่ซีจะละเว้นพวกนางไปทำไมกัน?

เสี่ยวลิ่งมองคุณหนูของตนที่เปลี่ยนไปอย่างมาก จากคนอ่อนแอที่นอนป่วยอยู่บนเตียง กลายมาเป็นจิตรกรที่เก่งกาจ จากนั้นก็ฝึกวรยุทธ์และยามนี้ยังวางแผนจัดการคนชั่วได้อย่างตาต่อตาฟันต่อฟัน เสี่ยวลิ่งได้รู้เห็นเหตุการณ์ในวันนี้รู้สึกได้ว่าไคฉีกับถังฮูหยินดูเหมือนจะเคยทำเรื่องเลวร้ายมาแล้วหลายครั้ง แต่ยามนี้กลับพลาดท่าเสียทีให้กับการวางแผนตลบหลังขององค์ชายสิบห้ากับคุณหนู

“จะว่าไป ข้าไม่เห็นคนทั้งสองดูสลดกับความผิดที่ถูกคนจับได้เลยนะเจ้าคะ”

“พวกเขาคงมิใช่ทำมาเพียงครั้งสองครั้งน่ะสิ!”

“เจ้าค่ะ พวกนางทั้งลงมือเหี้ยมโหดและเด็ดขาดนัก”

“ไคฉีที่ดื่มยาไปจนหมดถ้วยคงไม่เกินเที่ยงคืนนางจะได้รู้ว่าฤทธิ์ของดอกกักวิญญาณที่แท้จริงเป็นเช่นไร?” ชิงหลานแสยะยิ้ม นางก้มลงนอนเอาผ้าห่มปิดถึงหน้าอกก่อนจะหงายร่างลงบนเตียงด้วยความสาสมใจ...

‘ไคฉี...ครั้งนี้เจ้าจะได้ประจักษ์แจ้งด้วยตนเองว่าการถูกวางยาพิษเป็นเช่นไร?’

ในความฝันอันเลือนรางของเผยมู่ซี ก่อนวันอภิเษกสมรสของนางกับองค์ชายสิบห้าจะเริ่มขึ้นสามวัน ถังฮูหยินให้พ่อบ้านเหวินพานางออกไปพบกับเจียงมามาหลี่ที่วังพักผ่อนนอกเมืองหลวงโดยอ้างว่านางต้องได้รับการอบรมสั่งสอนกริยามารยาทก่อนเข้าไปพบพระฮองไทเฮา นางขึ้นรถม้าไปกับเยว่หยวนจุนสาวใช้คนสนิทที่เติบโตมาด้วยกัน หนึ่งวันหนึ่งคืนที่นางต้องถูกเจียงมามาหลี่ผู้นั้นเคี่ยวกรำจนปวดเนื้อเมื่อยตัวไปหมด พอเช้าตรู่วันที่สองก็ถูกจับให้ลองชุดเจ้าสาวโดยที่ไม่ต้องคลุมหน้า

ครั้นถึงเที่ยงวันไคฉีก็พาสาวใช้สองคนมาตรวจตราความเรียบร้อย ถ้วยยาที่ไคฉีมอบให้นางกำนัลนำมาให้นางดื่มอ้างว่าเป็นยาช่วยคลายอาการอ่อนล้า นางมิได้คิดให้ถี่ถ้วนจึงดื่มแต่โดยดี บ่ายนั้นมีคำสั่งให้นางเดินทางเข้าวังหลวง แม้ฝนจะตกปรอยๆ ถนนเริ่มเฉอะแฉะแต่นางกับเยว่หยวนจุนก็ถูกดันขึ้นรถม้า เจียงมามาหลี่ไม่มีเวลาเปลี่ยนชุดเจ้าสาวออกก่อนจึงบอกให้นางไปเปลี่ยนก่อนเข้าเฝ้าในวัง เผยมู่ซีจึงขึ้นรถม้าด้วยชุดแต่งงานสีแดงเฉิดฉาย ส่วนเยว่หยวนจุนเองก็สวมชุดสีแดงเช่นกัน

เสียงดังกึกๆ ภายนอกทำให้รู้ว่ารถม้าเกิดความผิดปกติ

“หยวนจุนเกิดอะไรขึ้น?” เผยมู่ซีที่มีวรยุทธ์กลับร่างกายชาไปแทบทุกส่วน แขนขาของนางไม่อาจขยับได้ดังใจต้องร้องถามสาวใช้

เยว่หยวนจุนแหวกม่านมองเห็นสายฝนและลมแรงด้านนอกหันกลับมาด้วยสายตาตื่นตะลึง “คุณหนู! ม้าหลุดออกไปแล้วเจ้าค่ะ”

พวกนางทั้งสองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกาสงคนขับรถม้านั้นหายไปที่ใด? ตั้งแต่เมื่อไหร่? และเหตุใดม้าที่ถูกผูกไว้กับรถม้าจึงวิ่งเตลิดหนีหายเหลือเพียงรถม้าของพวกนางกำลังวิ่งไปต่อ

“พวกเราถึงไหนกันแล้ว?”

“แถวป่าสนเจ้าค่ะ”

ชิงหลานเห็นว่าหากตนเองยิ่งตอบหลีกเลี่ยงก็จะยิ่งทำให้องค์ชายทรงสงสัย

“ขอให้พระองค์เสวยพระกระยาหารเสร็จก่อนเถิดเพคะ หม่อมฉันจะกราบทูลทั้งหมดให้ทรงทราบ”

“ดี! เช่นนั้นเริ่มลงมือกินกันเถอะ ข้าอยากรู้เรื่องนี้มากเหลือเกิน”

องค์ชายสิบห้าทรงคีบอาหารให้กับสาวน้อยตระกูลชิงจนเจียงมามาหลี่รู้สึกถึงความผิดปกติ นางลอบสังเกตชิงหลานอย่างละเอียด สตรีที่องค์ชายทรงพอพระทัยเป็นสาวน้อยที่ยังไม่ปักปิ่น ร่างกายก็ยังไม่เบ่งบานเต็มที่ มีเพียงท่าทางที่งามสง่าและดวงตาที่ฉายแววเฉลียวฉลาด จากนี้นางคงต้องส่งข่าวเข้าวังให้กับฮองไทเฮาเพื่อให้ทรงตรวจสอบชาติกำเนิดของสาวน้อยผู้นี้ให้ดี

ชิงหลานรู้ตัวว่าถูกเจียงมามาหลี่จับตาจึงไม่ค่อยเงยหน้าขึ้นสบตาองค์ชายบ่อยนัก นางเกรงว่าจะกลายเป็นเป้าหมายให้ถูกโจมตีในวันหน้า...กำแพงมีหู ประตูมีช่อง...คำกล่าวนี้ไม่เกินเลยสำหรับคนในราชวงศ์ แน่นอนว่าในวังสามพยัคฆ์ของ องค์ชายสิบห้าเองก็คงมีทั้งคนของฮองไทเฮา ฮ่องเต้และพระสนมจูพระมารดาขององค์ชายหมิงเฉิงอวี่คอยสอดส่องความเป็นไปอยู่ด้วย

ฮองไทเฮาทรงถูกลิดรอนพระราชอำนาจโดยหมิงฮ่องเต้เพราะมิได้ทรงเป็นมารดาที่แท้จริง แต่เพื่อถ่วงดุลอำนาจเรื่องราวในวังหลังหมิงฮ่องเต้จึงยังทรงให้เกียรติ ฮองไทเฮาเป็นผู้ดูแล แม้อำนาจที่แท้จริงในวังหลังยามนี้เป็นของหลวนฮองเฮาที่มีเบื้องหลังเป็นบุตรีเจ้าของสำนักคุ้มภัยหงส์ไฟที่มีสาขาอยู่ทั้งห้าแคว้น ทว่าเรื่องการหาคู่ครองขององค์ชายทั้งหลายฮองไทเฮายังคงมีส่วนสำคัญอยู่เช่นเดิม

เรื่องซุบซิบจากวังหลังทั้งหลายท่านย่าของเผยมู่ซีได้รับฟังมาจากมิตรสหายที่พบปะกันในภัตตาคารบึงหงส์ ในยามที่เผยมู่ซีกับเผยสือถงติดตามออกมาจากจวนนั้นแท้จริงท่านย่ามิได้จะออกมาเที่ยวเล่นแต่อย่างใด? นางยังคงเป็นหญิงชราที่รู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลงในเมืองหลวงอยู่เสมอ...เพียงแต่ไม่พูดออกมาเท่านั้น!

“ซีซี เรื่องของราชวงศ์เราต้องรับรู้เอาไว้แต่อย่าเอ่ยปากวิพากษ์วิจารณ์ คน ชั้นนำเหล่านั้นไม่ว่าจะทำสิ่งใดสุดท้ายก็ต้องกระทบอาณาประชาราษฎร์ทั้งสิ้น หากเรารู้ความเคลื่อนไหวของพวกเขา...ยิ่งลึกก็ยิ่งจะได้เตรียมพร้อมรับมือกับความเปลี่ยนแปลงได้ทันท่วงที”

************************