อนุเผยรีบเข้าไปจับมือมารดาให้ลดลง นางหันไปหาชิงหลานและชิงเว่ยเว่ย “พวกเจ้าสองคนมาด้วยเหตุใดกัน?”
“ข้าน้อยชิงหลานกับน้องสาวชิงเว่ยเว่ยไปเยี่ยมเยียนฮูหยินผู้เฒ่าที่จวนสกุลเผยจึงรับอาสามาเยี่ยมถังฮูหยินให้ฮูหยินผู้เฒ่า”
เผยลู่หลิ่งได้ยินก็นิ่งไปครู่หนึ่ง “พวกเจ้าคือบุตรีของใต้เท้าชิงเจ้ากรมกลาโหมเช่นนั้นหรือ?”
“ใช่! ครั้งที่ข้าเคยไปในฐานะศิษย์ของท่านหมอที่ช่วยดูแลฮูหยินผู้เฒ่าของจวนพวกท่านั้น ข้ายังเป็นเพียงบุตรนอกสมรส เรื่องของข้าพวกท่านก็น่าจะเคยได้ยินจากปากผู้อื่นมาบ้างแล้ว”
“อ้อ! ข้านึกออกแล้ว! เป็นเจ้านี่เอง...เรื่องของเจ้าโด่งดังไปทั่วเมือง ฐานะใหม่ของเจ้าก็ไม่ธรรมดาแล้วนี่ บุตรีฮูหยินเอกแห่งจวนสกุลชิง”
“อนุเผย ขอบคุณที่ท่านจำเรื่องของข้าได้”
เผยหนิงเอ๋อร์สายตาเจ็บแค้น “เสี่ยวหลิ่ง! เป็นนาง! นางเป็นคนขององค์ชายสิบห้าที่ส่งเข้ามาหาหลักฐานจับกุมท่านแม่ของพวกเรา”
“ท่านอย่ากล่าวหาผู้อื่นเช่นนั้นสิอนุเผย หากว่าถังฮูหยินมิได้ทำความผิดอันใดก็คงไม่ต้องถูกจับกุมใช่หรือไม่? ที่ข้ากับน้องสาวมาวันนี้ก็เพราะเห็นว่าพวกท่านสองคนพี่น้อง คนหนึ่งไปอยู่จวนสกุลจื้อ ส่วนอีกคนก็ไปอยู่จวนสกุลถัง ฮูหยินผู้เฒ่าเองก็สุขภาพไม่เหมาะที่จะมาคุกใต้ดิน ส่วนใต้เท้าเผย เฮ้อ! ท่านก็รู้ๆ อยู่ว่าคงจะไม่อยากจะเยี่ยมอดีตฮูหยินที่นี่ให้เสื่อมเกียรติแน่ ข้าจึงเป็นตัวแทนมาสอบถามสารทุกข์สุกดิบของถังฮูหยิน น่าเสียดายที่นางดูเหมือนจะเลอะเลือนเห็นพวกข้าสองคนเป็นหญิงที่ตายไปแล้ว”
“เจ้าโกหก! เจ้าบอกข้าเองว่าเจ้าคือเผยมู่ซี และเจ้าคือเยว่หยวนจุน!”
คุณหนูสกุลชิงทั้งสองแสร้งส่ายหน้าอย่างเอือมระอา เผยหนิงเอ๋อร์มองพวกนางด้วยสายตาหวาดระแวง แม้นางจะรู้ว่ามารดานั้นสติไม่อยู่กับร่องกับรอยแล้ว ทว่าชิงหลานผู้นี้ก็น่าแปลกยิ่งนัก เหตุใดต้องมาเกี่ยวข้องกับเรื่องในสกุลของนางอยู่เรื่อย!
ชิงหลานขยับเข้าไปประคองน้องสาวตัวน้อยและขอตัวกลับ เผยลู่หลิ่งแม้จะนึกสงสัยแต่ก็รู้ว่ามารดาของตนก็มิได้ปกตินัก
“หนิงเอ๋อร์! เสี่ยวหลิ่ง! พวกเจ้าต้องกำจัดมันสองคนให้ได้ พวกมัน! พวกมันยังไม่ตาย! ฮือๆ ข้าหาวิธีฆ่าเผยมู่ซีมาตั้งมากมาย เหตุใดมันจึงยังไม่ตายอีก?”
สองพี่น้องสงสารมารดาจับใจ วันพรุ่งนี้นางก็จะถูกนำตัวไปยังลานประหารแล้ว ท่านตาก็ล้มป่วยจนลุกไม่ได้ ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถทัดทานโทษนี้เพื่อช่วยชีวิตถังหนิงหวงได้อีก เผยหนิงเอ๋อร์กับเผยลู่หลิ่งได้แต่จับมือมารดาผ่านกรงขังน้ำตาไหลพราก
“ท่านแม่วางใจเถอะ ต่อให้ท่านไม่อยู่แล้วข้าจะต้องอยู่ต่อไปให้ดีได้แน่ๆ น่าเสียดายข้าอุตส่าห์เอาเงินไปฝังไว้ตั้งมากมายเพื่อคิดจะหนีไปเสวยสุขกับท่าน”
สามแม่ลูกยืนเฝ้ากันอยู่ครู่ใหญ่ เผยหนิงเอ๋อร์จึงหันกลับไปบอกสาวใช้ประจำตัวหยิบเอาตั๋วเงินสองหมื่นตำลึงยื่นให้เผยลู่หลิ่ง
“เจ้าเอาเงินนี้ไปซ่อนไว้! ยามนี้ข้าพบขุมทรัพย์ในตระกูลจื้อที่พวกเราควรจะผ่องถ่ายออกมาให้เร็วที่สุด พวกเขาทำการค้าผิดกฎหมายหลายอย่าง หากว่าเราไม่รีบเอาออกมาล่ะก็ ไม่นานก็คงถูกทางการยึดไปเป็นแน่!”
เผยลู่หลิ่งหน้าตาตื่นที่พี่สาวของคนพกเงินจำนวนมากเช่นนี้ “ท่านหมายถึงใต้เท้าจื้อน่ะหรือ? ทำการค้าผิดกฎหมาย”
“ใช่! ยามนี้ข้าจึงได้พยายามโกยเอาทรัพย์สินเงินทองของเขาออกมาจากจวนให้เร็วที่สุด”
เผยลู่หลิ่งได้ฟังสิ่งที่พี่สาวเล่าแล้วก็รู้สึกหวาดกลัวแต่เมื่อนึกถึงทรัพย์สินที่พี่สาวกล่าวก็พลอยพยักหน้า “ต่อไปเราเอาไปฝังไว้ในจวนสกุลถังบ้างก็ได้นะ”
ชิงหลานจึงบอกท่านย่าให้คอยเตือนสติเผยลู่หลิ่งให้ดี แต่สำหรับเผยหนิงเอ๋อร์นั้นกลายเป็นไม้แก่ที่ยากจะดัดได้แล้ว
“ย่าเองก็รู้สึกผิดที่มิได้คอยอยู่ใกล้ชิดอบรมสั่งสอนหนิงเอ๋อร์มากนัก คนอย่างนางคงยากจะดึงให้กลับมาอยู่ในเส้นทางชีวิตสงบสุข ยังดีที่เสี่ยวหลิ่งดูเหมือนจะคิดได้ ย่ากับพ่อของเจ้าพูดคุยกันเรื่องนี้อยู่แต่ก็อย่างที่เจ้าเห็นพวกเราล้วนจนปัญญาจะแก้ไข”
ชิงหลานกับชิงเว่ยเว่ยออกจากเรือนสกุลเผยด้วยจิตใจไม่ค่อยเบิกบานนัก แม้จะรู้ว่าถังหนิงหวงสมควรจะได้รับโทษประหาร แต่จิตใจของฮูหยินผู้เฒ่าก็คงบอบช้ำจากการที่หลานสาวและหลานชายล้วนกลายเป็นคนไร้หลักยึดเหนี่ยวจิตใจ ยามนี้คงเหลือเพียงความหวังอยู่ที่เผยเฝิ่นลู่และเผยสือถงหลานชายที่กำลังจะโตทั้งสองแล้ว
เช้าวันประหารชีวิตของถังฮูหยินผู้คนในเมืองหลวงกลุ่มใหญ่มาคอยเกาะดูการตัดคออดีตสตรีชั้นสูงที่กลายเป็นนักโทษคดีลอบวางยาพิษฆ่าว่าที่พระชายา แม้จะโชคดีไปแล้วครั้งหนึ่งได้รับการลดโทษเหลือเพียงเนรเทศแต่กลับไปมาจนกลายเป็นการฝ่าฝืนพระบรมราชโองการ มีผลให้ต้องโทษประหารในทันที
ชิงหลานประคองชิงเว่ยเว่ยมาหลบดูอยู่ที่มุมหนึ่ง ทั้งสองต่างนึกถึงวันที่ตนเองตกลงมาจากหน้าผานอกเมือง ในยามที่วิญญาณลอยไปดูร่างแหลกเหลวของตน...เผยมู่ซีในร่างชิงหลานยกยิ้มน้อยๆ มุมปาก
“หยวนจุน! แค้นที่สองของเราถูกชำระแล้ว!”
ก่อนขึ้นลานประหาร ถังหนิงหวงท่าทางสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวบอก เผยหนิงเอ๋อร์ว่าให้ฆ่าชิงหลานกับชิงเว่ยเว่ย
“พวกมันคือเผยมู่ซีกับเยว่หยวนจุน! เจ้าอย่าลืมนะ! ฆ่าพวกมันให้แม่ด้วย!”
***********************
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook)