เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 118

หลังจากที่ทีมสไตลิสต์ออกไป เหลิงหยุนฉีให้ผู้ช่วยเหมยเอาอาหารกลางวันมาที่ห้องทำงานของเธอหนึ่งชุด และในขณะที่เธอกินอาหารกลางวัน เธอก็ดูข้อมูลวัสดุไปด้วย

หลังกินเสร็จ ก็เกือบจะเที่ยงครึ่งแล้ว

ตอนแรกตั้งใจจะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนออกไป แต่หลังจากส่องกระจก ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันผิดปกติ ในทางตรงกันข้าม ชุดสูทสีน้ำเงินนี้มันทำให้ผิวของเธอดูขาวเป็นพิเศษ

เธอจึงไม่ทำให้เสียเวลาอีกต่อไป เธอเดินออกจากอาคารนี้ด้วยลุคนี้ และตรงไปที่อสังหาริมทรัพย์

ธุรกิจหลักที่ทำกำไรได้มากที่สุดของบริษัทจางซื่อ ก็คือธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ในท้องถิ่น

ราคาอสังหาริมทรัพย์ในเซี่ยงไฮ้ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาได้เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ตามการพัฒนาของประเทศ

เส้นทางหลักที่ทางบริษัทของพวกเขาเลือกคือเส้นทางระดับไฮเอนด์เสมอมา และสถานที่ตั้งของอสังหาริมทรัพย์ ก็คือทำเลทองในเซี่ยงไฮ้

ดังนั้นทุกครั้งที่เปิดการขาย ก็จะสามารถสร้างสถิติการขายใหม่ๆ ได้เสมอ และก็จะเป็นข่าวตลอด

มีหลายคนที่รู้สึกภูมิใจหลังจากสามารถซื้ออสังหาริมทรัพย์ของบริษัทจางซื่อได้

สำหรับคนธรรมดาที่ไม่มีฐานะทางสังคม ทุกครั้งที่เห็นราคาแบบนี้ ก็ทำได้แค่มองและถอนหายใจออก

ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทคิดอย่างไรกับการบริหารของทีมงาน?

นั่งฟังรายงานอยู่ในออฟฟิศ?

ตัวเลขที่นำมารายงานมาจากไหน จริงเท็จแค่ไหน ถ้าแค่ได้ยินก็คงจะไม่พอ วิธีที่ง่ายและสะดวกที่สุดคือการเห็นเองกับตา

ชาติที่แล้วเธอทำงานตั้งแต่ระดับต่ำสุด เธอจึงชัดเจนกับสิ่งเหล่านี้ดี

ในเมื่อตั้งใจจะปรับเปลี่ยนการวางแผนของทั้งบริษัทจางซื่อแล้ว เธอจะไม่หลอกใช้คนอื่น เพราะเธอเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของบริษัทดี

“ประธานเหลิง จะดูอสังหาริมทรัพย์อันไหนก่อนคะ” ผู้ช่วยเหมยคลิกไปที่iPadก่อนจะทำเครื่องหมายที่ตั้งของอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดของบริษัท และขอคำแนะนำจากเหลิงหยุนฉี

อันที่จริง ในระหว่างการตรวจสอบวันนี้ เหลิงหยุนฉีไม่ได้แจ้งให้ใครทราบนอกจากเธอเลย วัตถุประสงค์ก็เพื่อดูสถานการณ์จริงของแต่ละที่เป็นยังไงบ้าง

“ที่อาคารหัวตงมีอสังหาริมทรัพย์อีกสองที่ ที่จะเปิดในสัปดาห์หน้าใช่ไหม” เหลิงหยุนฉีนึกถึงเอกสารที่เธออ่านในตอนเช้า

ทางตรงกันข้าม กลับมีคนจำนวนมากแย่งกันมาจ่ายเงิน การตรวจสอบเงินทุนของธนาคารคือการพยายามขจัดลูกค้าบางรายที่มีเงื่อนไขทางเงินทุนไม่ตรงตามข้อกำหนด

“ปัจจุบันอัตราส่วนของลูกค้าที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมและจำนวนอาคารที่เหลือคือเท่าไหร่?” เหลิงหยุนฉีใช้มือข้างหนึ่งจับคางของเธอไว้ ก่อนจะมองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่าง

ผู้ช่วยเหมยกดเข้าระบบของบริษัทและตอบว่า “5:1”

นั่นก็คือ เฉลี่ยลูกค้าห้ารายกำลังแข่งขันกันเพื่อบ้านหนึ่งหลัง

เหลิงหยุนฉียิ้ม “งั้นเราไปดูโครงการนี้ก่อน” อยู่ในช่วงเวลาสุดท้ายแล้ว ไม่ขาดลูกค้า ราคาบ้านก็สูง มีอะไรเหมาะสำหรับการตรวจสอบมากกว่าโครงการนี้อีกเหรอ?

ผู้ช่วยเหมยชะงักไป

ไม่รู้ว่าทำไม อยู่ดีๆ เธอก็รู้สึกว่ารอยยิ้มของเหลิงหยุนฉีนั้น ดูไม่ปกติ

“มีอะไรเหรอ?” เหลิงหยุนฉีเหลือบมอง ทรงผมที่ช่างทำผมทำให้เธอนั้นดูธรรมดา และไม่ได้ใช้ที่ม้วนผมด้วยซ้ำ แต่องศาของผมที่โค้งมนนั้น เต็มไปด้วยรายละเอียด ทำให้คางที่เล็กและบอบบางของเธอนั้นดูโดดเด่น

“ค่ะ” ผู้ช่วยเหมยได้สติอย่างรวดเร็ว เธอรู้สึกประหลาดใจ คนอะไรในขณะที่มีเสน่ห์และน่าดึงดูดใจได้ขนาดนี้ แต่ก็ทำให้คนกลัวจนตัวสั่นงันงก?