เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 130

“เต็มใจอะไรล่ะ! เพื่อนรัก เธอเดาผิดแล้ว เจ้าพ่อภาพยนตร์เหลียงไม่เคยเปิดประตูเลยสักครั้ง” ทันทีที่พูดถึงเรื่องนี้ โจวหยุนก็หายโกรธทันที ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคำว่า “ไอดอลของฉันเก่งมาก” “อยู่ในนั้น

 “เป็นสุภาพบุรุษขนาดนั้นเชียว?” เหลิงหยุนฉีรู้สึกประหลาดใจจริงๆ อุตส่าห์มาเสนอถึงหน้าประตูแต่กลับไม่สนใจเนี่ยนะ?

 “จะโกหกได้ยังไงกัน! ฉันเห็นมากับตา!” โจวหยุนยกยิ้มกว้าง: “นอกจากนี้ พอได้ยินว่าฉันจะกลับมาเซี่ยงไฮ้ เขายังฝากให้ฉันเอาบางอย่างมาให้เธอด้วย”

 “หือ?” เหลียงลั่วหลินจะให้อะไรเธอ? เหลิงหยุนฉีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

 โจวหยุนหยิบหนังสือเล่มหนาออกมาจากกระเป๋าของเธอ แล้วยื่นให้กับเธอเพื่อนรัก “นี่ไง! บทละครและสคริปต์ ถูกคัดแยกไว้เรียบร้อยแล้ว เล่มนี้ส่วนใหญ่จะเป็นบทพูดของเธอกับเจ้าพ่อภาพยนตร์เหลียงเป็นหลัก”

เหลิงหยุนฉีเปิดออกมาดู

นี่มันจริงๆ เลย

แต่ว่า ยิ่งเธอพลิกอ่าน ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติไป

 เธอจำได้ว่าเธอเป็นแค่นักแสดงรับเชิญ แต่บทพูดนี้...

 “ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเรื่องราวของเรื่อง ในส่วนหลังถึงดูหวานแหววขึ้นเรื่อย ๆ ตัวละครนี้ไม่ได้เป็นหญิงสาวที่ตัวพระเอกไม่สามารถเอื้อมมือไปคว้ามาได้เหรอ แต่ทำไมตรงส่วนหลังถึงได้มีฉากรักหวานใส่กันได้?ครั้งที่แล้วตอนที่ไปลองบทตัวละคร ทั้งที่เป็นแค่รักแท้ที่พระเอกยังคงเอาแต่คิดถึง แต่สุดท้าย กลับพลาดจากรักแท้ไป แต่บทละครที่อยู่ในมือตอนนี้ ยิ่งถ่ายทำไปเรื่อยๆ บทสนทนาระหว่างคนทั้งสองก็ยิ่งวาบหวิว...

 “เอ่อ ฉันเองไม่รู้ เรื่องนี้ถูกตัดสินใจไว้ตั้งแต่ตอนแรกแล้ว ตอนที่เราไปออดิชั่น เธอน่าจะไม่ได้อ่านบทละครทั้งหมด” โจวหยุนหันหน้าไปทางอื่นอย่างร้อนรน

 เธอจะบอกไม่ได้ว่านี่เป็นการเพิ่มบทหลังจากได้รับการยืนยันว่าเหลิงหยุนฉีจะได้แสดงตัวละครตัวนี้ ผู้กำกับเคอถึงได้ตัดสินใจเพิ่มเข้าไป! !

ถ้าพูดตามที่ผู้กำกับเคอพูดมาก็คือ เพิ่มบทเพื่อให้ละครได้อรรถรสมากขึ้นยิ่ง

เป็นเพราะเคยสนิทกันมาก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ทำให้ตัวพระเอกรู้สึกผิดมาก จนลืมไม่ได้ไปตลอดชีวิต! ! !

 ผู้กำกับเคอยังบอกกับเธอเป็นพิเศษว่า อย่าบอกหยุนฉีเกี่ยวกับเรื่องนี้

แต่ว่า เธอติดหนี้บุญคุณหยุนฉีไปแล้ว บทจะเยอะหรือจะน้อยมันก็ไม่ต่างกันมาก!

 เธออิจฉาเหลิงหยุนฉีที่มีทั้งพ่อ แม่ รวมถึงตาและยาย ที่เอ็นดูเธอมากขนาดนี้ ของอันไหนแพงที่สุดซื้ออันนั้น อันไหนดีที่สุดซื้ออันนั้น ที่สำคัญคือไม่กีดกันหยุนฉี เธออยากจะไปไหน หรือทำอะไรก็ได้ตามที่เธอต้องการ!

แต่พ่อของเธอ อยู่ต่อหน้าเธอก็เอาแต่เอ่ยชมหยุนฉี อิจฉาคนอื่นที่มีลูกสาวอย่างเหลิงหยุนฉีที่ทั้ง ฉลาด มีเหตุผล และสุขุมรอบคอบมาก!

 อยากเปลี่ยน! !

ขอเปลี่ยนได้ไหม! ! !

 “เธอเป็นลูกคนเดียวในบ้าน พ่อของเธอแค่ทนเห็นเธอทำตัวเสียงดังมุทะลุไม่ได้ จะน้อยใจไปทำไมกัน” เหลิงหยุนฉีกลอกตามองบน ทนกับการแสดงของเพื่อนไม่ไหว เธอเดินกลับไปที่ห้อง แล้วหยิบจานผลไม้ออกมา

 คนสองคนนั่งอยู่ในสวนลอยฟ้า ชมวิว และกินผลไม้ไปด้วย

 ชีวิตแบบนี้ มันช่างดีจริงๆ