เมื่อการแอบถ่ายของหวังเชียนถูกค้นพบ ทำให้เขาตกใจจนวิญญาณแทบออกจากร่าง เมื่อเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นสีหน้าไร้อารมณ์ของคุณชายเฉียวโทรศัพท์มือถือตกลงบนพื้นทันที
เหลิงหยุนฉีอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเขาจากด้านข้าง
เขาตกใจจนลุกลี้ลุกลน รีบเก็บโทรศัพท์มือถือ และกล่าวด้วยใบหน้าที่รู้สึกผิดว่า “ทุกคนในกลุ่มถามว่าพวกเราจะไปถึงเมื่อไหร่ และผมกำลังตอบพวกเขาอยู่”
เฉียวหยู่โม่มองท่าทางวัวสันหลังหวะของเขา และเกมบนคอมพิวเตอร์แสดงให้เห็นว่าเขาเล่นเกมติดต่อกันห้ารอบแล้ว แล้วเหลือบเหลิงหยุนฉี ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างชั้นหนังสือ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจแทนตระกูลหวัง
ถ้านับอายุแล้ว หวังเชียนนั้นแก่กว่าเหลิงหยุนฉีหลายปี ทำไมเขาถึงไม่สุขุมและหนักแน่น?
“ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็จะไปทันที” มีห้องแต่งตัวอยู่ในห้องทำงาน เฉียวหยู่โม่ถอดดเนกไทออก แล้วกล่าว
หวังเชียนไม่สนใจ ตอนนี้เขากำลังคิดเกี่ยวกับการกระทำของตนเองเมื่อสักครู่
คนโรคจิต แอบถ่ายอย่างบ้าคลั่ง ถูกจับได้ในที่เกิดเหตุ!
เมื่อคนในกลุ่มวีแชตเห็นว่าเขาไม่ได้ส่งรูปถ่ายของเหลิงหยุนฉีมาอีก ทำให้พวกเขาแต่ละคนถามด้วยความสงสัย
เป็นอะไร??
เขาเกือบจะถูกมองว่าเป็นชู้ข้างบ้านแล้ว และพี่เฉียวทำให้เขาตกใจแทบแย่! ! !
ความปรารถนาที่จะเอาชีวิตรอด ทำให้เขารู้สึกว่าเมื่อสักครู่ตอนที่ผลักประตูเข้ามานั้น เฉียวหยู่โม่อารมณ์ไม่ดี และเกรงว่าคุณชายเฉียวจะคิดว่าเขาชอบพี่สะใภ้ หวังเชียนจึงย่อตัวหลบหลังหน้าจอคอมพิวเตอร์ และไม่กล้าพูดอะไรสักคำ
มีความเงียบแปลก ๆ ไปทั่วห้อง
หลังจากผ่านไปสองวินาที เหลิงหยุนฉีเงยหน้ามองผู้ชายที่กำลังถอดเสื้อสูท
เมื่อเนกไทคลายออก เผยให้เห็นถึงลูกระเดือกที่ขยับเล็กน้อย ภายใต้พระอาทิตย์ตกดิน เหมือนนายแบบเดินออกมาจากโปสเตอร์ แตกต่างจากความเย็นชาในเวลาปกติ ซึ่งทำให้คนรู้สึกลุ่มหลง
ลักษณะใบหน้าลึกลับจนทำให้เกิดความสงสัยว่าเขามีเชื้อสายยุโรปหรือไม่ โดยเฉพาะเวลาตอนที่แสงอาทิตย์ตกกระทบเขา ซึ่งมีเสน่ห์ความร้อนแรงและน่าดึงดูด ทำให้รู้สึกเพลิดเพลินไปกับภาพที่งดงามที่อยู่ตรงหน้า!
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนองต่อสิ่งที่ตนเองพูด เฉียวหยู่โม่ก็หันไปมองเธอ
เหลิงหยุนฉีถึงได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง และตระหนักว่าประโยคเมื่อสักครู่นั้น เขาไม่ได้พูดกับหวังเชียนแต่พูดกับเธอ คิดว่าเธอรอเขานานแล้ว ทำให้เขารู้สึกกังวลเล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ และยิ้มตอบเขา “โอเค”
อาจเป็นเพราะว่าตอนบ่ายเธออ่านหนังสือนานเกินไป ไม่ได้พูดเลย และตอนที่เธอกล่าวคำพูดนั้นออกมา เสียงสะท้อนแผ่วเบา เสียงเหมือนใบไม้ร่วงหล่นบนหนังสือ
เฉียวหยู่โม่หยุดชะงักฝีเท้าเล็กน้อย วินาทีนั้น คิ้วของเขาขยับเพราะเสียงนี้
เหลิงหยุนฉีไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของเขา เธอเก็บหนังสือไว้บนชั้นหนังสือทันที
“สวยเหมือนภาพวาดเลย! ช่างสวยงามจริง ๆ! ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้มาก่อน อยู่กับประธานเฉียวแล้วช่างเหมาะสมกันจริง ๆ คนสวยคนนี้มีประวัติความเป็นมาอย่างไรกันแน่?”
“ฉันกล้าพูดว่าถ้าเมื่อสักครู่ถ้าฉันแอบถ่ายรูปเอาไว้ จะต้องกลายเป็นพาดหัวข่าววันนี้อีกแน่นอน! หลังจากรูปเมื่อวานแล้ว วันนี้ยังมีรูปต่อเนื่องอีก! จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันอยากจะชงคู่นี้มาก!!”
โรลส์-รอยซ์ แฟนธอมค่อย ๆ ขับรถออกไปจากโรงจอดรถชั้นใต้ดิน และเมื่อพนักงานที่กำลังสนทนามองไม่เห็นท้ายรถแล้ว พวกเขาจึงแบ่งปันเรื่องซุบซิบในกลุ่มวีแชตเพื่อนร่วมงานอย่างรวดเร็ว เฉียวซื่อที่เข้มงวดและมีประสิทธิภาพมาโดยตลอด เพียงแค่เวลาหนึ่งวัน เรื่องนี้ดังระเบิดในกลุ่มเพื่อนร่วมงาน
แม้ว่าเหลิงหยุนฉีจะรู้สึกไม่ปกติ และอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเฉียวหยู่โม่
บุคคลนี้เป็นไอดอลประจำเฉียวซื่อเหรอ?
เสียงสนทนาที่ร้อนแรงของพนักงานเหล่านั้นเมื่อสักครู่ รู้สึกว่าเขานั้นเป็นที่นิยมไม่น้อยไปกว่าการค้นหายอดนิยมบนโซเชียล
เฉียวหยู่โม่สังเกตเห็นดวงตาที่พินิจพิเคราะห์ของเธอ เหลือบมองเธอแวบหนึ่ง แล้วยกมุมปากขึ้น “ผมได้ยินว่าเมื่อเช้าคุณไปที่เซียวซื่อ?”
หวังเชียนที่นั่งอยู่ตำแหน่งคู่คนขับ เบิกตากว้างทันที
เซียวซื่อ?
เซียวหรานที่เชิญเหลิงหยุนฉีเต้นรำพร้อมกับพี่เฉียวในงานเลี้ยงวันเกิดเมื่อคืน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก