เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1100

พอได้ปะทะกับแยนนี่อย่างจริงจังมาเรียรู้สึกว่าเธอได้เป็นศัตรูกับผู้หญิงคนนี้แล้วอย่างชัดเจน "คุณเป็นแค่ของเล่นที่เชนน์เจอในช่วงเวลาสั้นๆ คุณจอย ถ้าคนเราคิดว่าตัวเองสูงส่งเกินไปพวกเขามักจบลงด้วยการสูญเสียทุกอย่าง"

แยนนี่หัวเราะเบา ๆ "คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉันหรอกค่ะ ตราบใดที่ฉันใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอย่างอื่นก็ไม่สำคัญ ดูเหมือนว่าตอนนี้คุณจะต้องการความช่วยเหลือจากฉันนะคุณแซนเดอร์ส การที่ฉันปฏิเสธคุณได้นั้นก็เพราะฉันมีสิทธิ์ทุกอย่างที่จะทำ ไม่ว่าคุณจะคิดอย่างไรหรือวางแผนจะแก้ไขความสัมพันธ์ของคุณกับเชนน์อย่างไร นั่นเป็นเรื่องระหว่างคุณกับเขามันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย ชีวิตและความสัมพันธ์ของฉันกับเชนน์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับคุณเลยสักนิดค่ะ คุณแซนเดอร์ส"

นี่เป็นครั้งแรกที่มาเรียถูกปฏิเสธถึงขนาดนี้เพราะไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็มักจะได้รับการปฏิบัติราวกับเจ้าหญิง น้อยคนนักที่จะปฏิเสธความต้องการของเธอและแม้ว่าจะปฏิเสธพวกเขาก็จะไม่ทำมันในแบบที่แยนนี่กำลังทำกับเธอ

แยนนี่ไม่สามารถทำให้เธอรักษารอยยิ้มตามมารยาทนี้ไว้ได้อีกต่อไปเพราะขณะนี้ใบหน้าสวยดูเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ มาเรียกล่าวต่อว่า "ไม่ว่าตอนนี้เชนน์จะโปรดปราณคุณมากเพียงใด คุณก็ไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าของเล่นที่สวยงาม ในเมื่อคุณปฏิเสธที่จะยอมรับข้อเสนอของฉันไปคุณก็รอให้เชนน์ทิ้งคุณไปเสียเถอะ แต่ถ้าคุณยินดีที่จะช่วยฉันแก้ไขความสัมพันธ์ของฉันกับเชนน์บางทีนี่อาจเป็นโอกาสเดียวของคุณที่จะได้แต่งงานกับตระกูลจินน์รู้หรือเปล่า?”

คำพูดของมาเรียฟังดูถากถางและไม่น่าฟังนักถ้านี่คือผู้หญิงธรรมดาคนอื่นๆ พวกเขาคงโกรธและอับอายขายขี้หน้าไปแล้ว

แต่ไม่ใช่กับแยนนี่เธอดูนิ่งสงบจนไม่น่าเชื่อ แยนนี่เพียงแค่ฉีกยิ้มหวานและตอบกลับไปว่า "คุณแซนเดอร์ส นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับแม่ที่น่ากลัวอย่างคุณ คุณไม่ได้กำลังสาปแช่งฉันแต่คุณกำลังสาปแช่งความสุขของลูกชายคุณในอนาคต ความจริงก็คือคุณไม่เคยสนใจว่า เชนน์ ลูกชายของคุณจะอยู่ดีกินดีมีความสุขอยู่หรือเปล่า คุณไม่ได้ตั้งใจจะชดเชยความผิดในอดีตของคุณต่อเขา สิ่งที่คุณต้องการไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการบรรเทาความรู้สึกผิดและความว่างเปล่าภายในใจของตัวเอง”

ในตอนแรกแยนนี่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงมีความประทับใจที่ไม่ดีต่อมาเรียนักในระหว่างการพบกันครั้งแรก แต่ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วความจริงก็คือทั้งมาเรียและวินสันคล้ายกัน พวกเขาทั้งคู่ล้มเหลวในการเป็นพ่อคนแม่คน แต่มาเรียก็ยังดีกว่าวินสันนิดหน่อยเพราะอย่างน้อยเธอก็รู้วิธีสร้างฉากหน้าทำให้ตัวเองดูดี ยิ่งใหญ่ และสูงส่ง

แยนนี่ไม่สนใจว่ามาเรียจะรู้สึกอย่างไรหลังจากพูดไปแบบนั้นเธอเพียงแค่คว้ากระเป๋าและเตรียมจากไป

มาเรียโกรธจัดจนเธอต้องจิกเล็บยาวๆ ลงที่ฝ่ามือเพื่อระบายมัน ความกดดันในบรรยากาศรอบตัวเธอปกคลุมมากขึ้น

เมื่อแยนนี่เปิดประตูและลงจากรถเธอก็หันกลับมาและพูดอย่างใจเย็นว่า "คุณทิ้งลูกของคุณไปแล้วในตอนนั้นแล้วทำไมคุณยังพยายามเสแสร้งทำเป็นใกล้ชิดสนิทสนมกับเขาจริงๆ?"

ร่างกายทุกตารางนิ้วของมาเรียแข็งทื่อ

เชนน์รีบกลับมาจากยุโรปสองวันก่อนเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ เขาบินกลับมาในตอนกลางคืน

ต้นอาเคเชียที่ปลูกไว้ในลานกว้างถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและกิ่งก้านบางกิ่งก็เริ่มหักงอ

โพสต์ที่ทำให้ชื่อเสียงของแยนนี่แปดเปื้อนถูกเผยแพร่ไปทั่วบนโลกออนไลน์ โพสต์ดังกล่าวล้อเลียนและหยามเหยียดว่าแยนนี่แค่กำลังใช้เต้าไต่ไปสู่ครอบครัวที่ร่ำรวย

สปริงโทรหาแยนนี่และบอกกับเธอว่าต้องการติดต่อกับท่านประธานจินน์เพื่อระงับโพสต์ดังกล่าวแต่ แยนนี่ห้ามไว้

"แยนนี่ ตอนนี้เธอเป็นคนดังที่มักอยู่ในที่ลับและมีผลงานเชิงศิลปะถ้าชื่อเสียงของเธอยังคงแปดเปื้อนอยู่แบบนี้เธอจะสูญเสียแฟนๆ จำนวนมากนะ เราจำเป็นต้องแจ้งให้ประธานจินน์ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้และให้เขาเข้ามาจัดการระงับบัญชีนิรนามไม่มีมูลพวกนั้นให้หมด นี่เท่านั้นที่จะกู้ชื่อเสียงเธอกลับมาได้"

แยนนี่ห่อตัวอยู่ในผ้าห่มนั่งอยู่บนโซฟาเธอพูดอย่างมีเหตุผลขึ้นมาว่า "แม้ว่าจะระงับบัญชีพวกนั้นแต่ตราบใดที่ยังมีผู้ไม่หวังดีข่าวนี้ก็จะยังถูกกุขึ้นมาอีกครั้ง"

"แต่การงานของเธอกำลังเฟื่องฟูและการโจมตีครั้งนี้ก็ดูเหมือนจะเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน ยิ่งเรื่องงานเธออาจจะไม่ถูกป้อนงานใดๆ เลยในช่วงนี้แต่สื่อบันเทิงพวกนั้นจะรวมพลังกันแล้วรุมทึ้งเธอ ฉันต้องมีคนตรวจสอบว่าใครกันแน่ที่เป็นคนติดสินบนสื่อพวกนั้นให้กุข่าวไร้สาระขึ้นมาแบบนี้ ถ้านี่เป็นคู่แข่งเราก็ต้องให้ประธานจินน์เข้ามาช่วยด้วยรู้ไหม”

แยนนี่ถามขึ้นอีก "นี่ สปริง ความจริงก็คือสื่อพวกนั้นจะสามารถเขียนอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ เพราะสำหรับคนอื่นแล้วพวกเขาคิดว่าฉันไม่คู่ควรกับเชนน์ใช่ไหม?"

สปริงได้ยินแบบนั้นก็ตาโตก่อนจะพูดว่า "โอ้ แยนนี่ เธอจะคิดมากไปเพื่ออะไรเธอควรจะภูมิใจไว้สิที่ได้เดทกับท่านประธานจินน์ ฟังนะ แม้ว่าเธอจะแต่งงานกับประธานจินน์ไปแล้วแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะกลายเป็นใครอื่น นอกจากนี้หากคนอื่นคิดว่าเธอคบหากับท่านประธานเพียงเพื่อผลประโยชน์เธอก็ยังเป็นคนเดียวที่รู้และใช้ชีวิตหลังการแต่งงานนั่น ความสัมพันธ์ไม่ใช่การแสดงความรักเพื่อให้ใครต่อใครมารอชมรู้ไหม”

เนื่องจากสปริงมีประสบการณ์ต่างๆ มามากมายเธอจึงเข้าใจอะไรหลายๆ สิ่งอย่างทะลุปรุโปร่ง อย่างไรก็ตามแยนนี่ก็ยังเป็นคนที่ดื้อรั้นและเย่อหยิ่ง

เธอเม้มริมฝีปากก่อนจะหัวเราะเบา ๆ หญิงสาวโต้กลับไปอย่างช่วยไม่ได้ "นี่ สปริง ถ้าเธอคิดว่าการออกเดทกับเชนน์เป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจแล้วทำไมเธอไม่สามารถทำให้คนอื่นภาคภูมิใจที่เชนน์ได้คบกับฉันบ้างล่ะ ใช่ ฉันดีใจที่เชนน์รักฉัน เพราะฉันรู้สึกโชคดีมากที่เราทั้งคู่รักกันแต่ฉันเริ่มโลภในความสัมพันธ์ของเรา โอ้ สปริง นอกจากเราจะมีความรักต่อกันแล้วเรายังเท่าเทียมกันด้วยการยืนหยัดสู้กับศัตรูคนเดียวกันอีกด้วย”

ทั้งแยนนี่และเจคมาถึงก่อนเวลาเพื่อรับเชนน์ที่สนามบิน

ขณะที่พวกเขาออกจากคฤหาสน์ลูน่าหิมะก็ตกหนักและบางส่วนตกลงมาจากต้นอาเคเชียจนปกคลุมอยู่บนหลังคารถ

หิมะทำให้ถนนลื่นเช่นกัน

เครื่องทำความร้อนในรถกำลังทำงานเต็มสูบ เจคพ่นลมหายใจอุ่นๆ ออกมาขณะขับรถเขาบอกว่า "ฤดูหนาวครั้งนี้หนาวจริงๆ"

แยนนี่จ้องมองทิวทัศน์ที่เต็มไปด้วยหิมะผ่านหน้าต่างขณะที่รถเคลื่อนตัวไป เธอตอบว่า "ใช่ค่ะ มันหนาวมากจริงๆ"

จากนั้นแยนนี่ก็หันไปมองเจคที่กำลังขับรถและถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า "นี่ คุณผู้ช่วยเจค คุณทำงานให้กับเชนน์มานานแล้วใช่ไหม?"

“อืม… ผทคิดว่า… น่าจะประมาณ 7-8 ปีได้แล้ว ผมอยู่เคียงข้างประธานจินน์ตั้งแต่เขาเข้ามาบริหาร จินน์กรุ๊ป ก่อนหน้านี้ผมทำงานให้กับประธานคนก่อนได้สองสามปีแต่หลังจากที่ท่านเกษียณไปและประธานจินน์ก็เข้ามารับตำแหน่งผมก็อยู่เป็นผู้ช่วยเขานับแต่นั้นมา”

แยนนี่กำลังตั้งใจฟังเขา

เจคเริ่มหัวเราะขณะที่นึกถึงเรื่องราว "ผมแก่กว่าประธานจินน์แค่สองสามปี และแม้ว่าเขาจะเป็นเจ้านายและหัวหน้าของผมแต่เขาก็ค่อนข้างไม่เป็นผู้ใหญ่ในบางครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องของความสัมพันธ์เพราะบางครั้งเขาหุนหันพลันแล่นได้ง่ายจริงๆ แถมยังดื้อเหมือนเด็กๆ ดังนั้นคุณจอยถ้าประธานจินน์ทำให้คุณรำคาญใจหรือทำให้คุณโกรธ สิ่งที่คุณต้องทำคือให้กำลังใจเขาและอย่าโต้เถียงกับเขา"

แยนนี่พยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่สงบในขณะที่เจคยังคงพูดต่อ "อย่าเพิ่งตัดสินท่านประธานจินน์เพราะเขามักจะดูหยิ่งยโสตลอดเวลาแต่ความจริงก็คือมันง่ายมากที่จะทำให้เขาพอใจเพียงพูดคำไม่กี่คำที่จะทำให้เขามีความสุข แล้วเขาจะมีความสุขอย่างมากเลยจริงๆ เขาเป็นคนที่เอาใจง่ายกว่าคนธรรมดาทั่วไป”

แยนนี่ได้รับรู้ว่าหัวใจของเชนน์นั้นอ่อนโยนและเปิดกว้างอย่างแท้จริง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน