วันรุ่งขึ้น ในช่วงบ่ายโทรศัพท์ของ เวอเรียน ดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังใกล้จะเลิกงาน มีสายเรียกเข้าจาก ฮีลตัน
ถึงแม้ว่าเธอจะแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้กดรับในทันที
เพราะว่าทั้งเดือนนี้พวกเขาไม่ได้ติดต่อกันเลย ฮีลตัน เขาจะไม่โทรหาเธอโดยที่ไม่มีเหตุผล เธอกดรับสายของเขาเพราะกังวลว่าอาจจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับ เจลลี่ บีน
เขาเริ่มพูดขึ้นมาทันทีที่เธอรับโทรศัพท์ วันนี้ฉันมีประชุมเกี่ยวกับธุรกิจหลังเลิกงาน ช่วยไปรับ เจลลี่ บีน แล้วส่งเธอกลับไปที่ บ้านของครอบครัวฟัดด์ ให้ฉันหน่อย
น้ำเสียงของ ฮีลตัน นั้นเย็นชาตามปกติ และไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ในน้ำเสียงของเขา เหมือนกับเป็นผู้บังคับบัญชาการที่กำลังสั่งสอน
ทันใดนั้น เวอเรียน รู้สึกสูญเสียเล็กน้อย แต่เธอตอบอย่างเย็นชาว่า “เข้าใจแล้ว ฉันจะ"
ก่อนที่เธอจะวางสาย ฮีลตัน ได้ทำไปก่อนหน้านั้นแล้ว
เมื่อมองไปที่หน้าจอแสดงผลมืดลงเธอก็ขมวดคิ้ว เขาอาจจะยุ่งกับ ซันนี่ เชีย และลูกในครรภ์ของเธอดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดถึงเธอเลย
เวอเรียน ไม่มีอารมณ์ที่จะครุ่นคิดถึงเรื่องแบบนั้น เธอเก็บข้าวของและออกเดินทางไปหา เจลลี่ บีน
เมื่อถึงทางเข้าโรงเรียนอนุบาล เจลลี่ บีน วิ่งออกไปพร้อมกับกระเป๋าเป้ของเธอและพุ่งเข้าไปหา เวอเรียน มอนท์ เมื่อเธอเห็นเธอ เธอกอด เวอเรียน แน่น “มอนตี้! หนูคิดถึงคุณมากจริง ๆ!"
เวอเรียน จูบหน้าผากของเด็กน้อยแล้วพูดว่า “แม่…ฉันก็คิดถึงหนูมากเช่นกัน” เธอเกือบจะพูดว่า “แม่” ออกมา
มันเป็นการดีกว่าที่จะไม่บอกเธอเพื่อให้ เจลลี่ บีน ยังอยู่ได้โดยไม่มีเธอ
เวอเรียน ยิ้มเบา ๆ ขณะจับมือของเด็ก “พ่อของคุณไปประชุมทางธุรกิจเขาเลยขอให้ฉันไปหาคุณ กลับไปที่ฟัดด์ กันก่อนดีไหม”
“แน่นอน! ฉันอยากเล่นกับคุณก่อนที่เราจะกลับบ้านกัน!”
“งั้นไปทานข้าวเย็นก่อนกลับบ้านกันดีกว่า”
"ได้ค่ะ!"
เวอเรียน ยิ้มและถามว่า “กิน KFC ไหมจ๊ะ?”
เด็กคนนั้นทำหน้ามุ่ยแล้วพูดว่า “หนูอยากกินของทอดมันฝรั่งบดนักเก็ตไก่ และดื่มโค้ก!”
เมื่อเห็นท่าทางหิวของเธอ เธอก็เดาได้ว่าเด็กคนนี้ไม่เคยกลับมาที่ KFC เลยตั้งแต่พาเธอไปที่นั่นเป็นครั้งแรก ครอบครัวฟัดด์ ร่ำรวยและมีอำนาจ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนใจอาหารจานด่วนมากนัก ตามธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่ต้องการให้ เจลลี่ บีนกินอาหารขยะแบบนี้
เวอเรียน รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะกินที่นั่นเป็นครั้งคราว และการนำ เจลลี่ บีน ไปที่ KFC ทำให้ เวอเรียน นึกถึงช่วงเวลาที่น่ารักในช่วงวัยเด็กของเธอเมื่อ เกรย์สัน มอนท์ เคยพาเธอไปที่นั่น
ใน KFC เวอเรียน สั่งอาหารหลากหลายรายการที่ เจลลี่ บีน ชอบกิน ในขณะที่ลิตเติ้ลเจลลี่บีนกำลังกินของทอด เวอเรียน กังวลว่าเขาจะไม่ได้เจอเธออีกเป็นเวลานาน เธอจึงหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาถ่ายวิดีโอและรูปภาพของเธอไว้เล็กน้อย
เจลลี่ บีน ขมวดคิ้วและถามเธอว่า “ตอนนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่เหรอมอนตี้?”
“ฉันกำลังถ่ายรูปของหนูเอาไว้เพื่อที่ฉันจะได้เห็นหนูทุกเวลาเมื่อฉันคิดถึงหนูไงจ๊ะ”
ไหล่ของ เจลลี่ บีน ทรุดลงเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้นเธอถอนหายใจ “มอนตี้ ทำไมคุณถึงอยู่ด้วยกันกับ คุณพ่อ ของฉันไม่ได้ล่ะ? คุณพ่อกำลังจะไปหาแม่เลี้ยงให้กับหนู จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากในอนาคต แม่เลี้ยงใจร้ายกับหนูในอนาคต?”
เด็กคนนั้นประคองคางเล็ก ๆ ของเธอด้วยมือของเธอดูเหมือนว่าเธอจะเป็นกังวลจริง ๆ
เวอเรียน รู้สึกประหลาดใจ “คุณพ่อของคุณกำลังมองหาแม่เลี้ยงให้คุณอยู่เหรอ?”
เจลลี่ บีน พยักหน้า และบ่น “เหตุผลที่คุณพ่อไม่สามารถมาขับรถกลับบ้านได้ในวันนี้ก็คือเขาไปงานจับคู่กับคุณน้าสาวสวย!”
ใบหน้าของ เวอเรียน เปลี่ยนเป็นสีเข้ม
เขาบอกเธอทางโทรศัพท์ว่าเขามีนัดคุยธุรกิจกันหลังเลิกงาน และจริง ๆ แล้วการ "นัดพบ" กันในครั้งนี้ เป็นการนัดเดทกับผู้หญิงบางคนงั้นเหรอ?
เมื่อพนักงานต้อนรับได้ยินเช่นนั้นเธอก็ยิ้มอย่างขอโทษทันทีและพูดว่า "ต้องขออภัยด้วยนะคะ ที่พูดถึงคุณก่อนหน้านี้ คุณกำลังตามหาพ่อของคุณ ถ้าอย่างนั้นฉันจะพาคุณไปที่โต๊ะ 32 เพื่อพบคุณฟัดด์นะคะ”
เวอเรียนกลัวว่าพวกเขาจะสังเกตเห็นเธอ เธอจึงรีบพูดว่า “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเราไปกันเอง เจลลี่ บีน ไปกันเถอะ”
เวอเรียนจูงมือ เจลลี่ บีน และเดิไปหาโต๊ะที่ 31 ส่วนโต๊ะ 32 นั้นอยู่ข้างหลังพวกเขา บูธนั้นค่อนข้างสูงดังนั้น เธอจึงสามารถซ่อนตัวอยู่ในนั้นได้ ในขณะที่แอบฟังบทสนทนาของพวกเขา
ที่โต๊ะ 32 ฮีลตัน ฟัดด์ และ เยฟตี้ เยลแมน นั่งกันอยู่สองต่อสอง
เยฟตี้ จ้องมองไปที่ฮีลตัน และพูดอย่างเขินอายว่า “ฉันชื่นชม คุณฟัดด์มาตลอด การได้พบคุณด้วยคาของตัวเอง พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าคุณหล่อเหลาอย่างคำร่ำลือจริง ๆ”
เสียงของผู้หญิงคนนั้นฟังดูระริกระรี้ เสียวไปตามกระดูกสันหลังของเวอเรียน ก็แค่คุยปกติ! ทำไมต้องทำเสียงแบบนั้น?
หลังจากคุยกันสักพัก ฮีลตันก็พูดตรงๆว่า “คุณเยลแมน ผมมีลูกสาวอายุสามขวบ ผมอยากรู้ว่า คุณจะช่วยดูแลเธอได้ไหม?”
อีกด้านหนึ่งของโต๊ะ เจลลี่ บีน พูดอย่างร้อนรนว่า “มอนตี้ พ่ออยากให้เธอมาเป็นแม่เลี้ยงของหนู อ๊ะ…”
เวอเรียนรีบปิดปากของเธออย่างรวดเร็ว และลดเสียงของตัวเอง “ชู่ว เบา ๆ”
ฮีลตัน ฟัดด์ นี่เป็นเพียงการพบกันครั้งแรกสำหรับพวกเขา และพวกเขาเพียงคุยกันเพียงไม่กี่คำ แต่เขาก็มีความกล้าที่จะขอให้เธอมาเป็นแม่เลี้ยงของ เจลลี่ บีน แล้วเหรอ?!
เวอเรียนเริ่มรู้สึกสงสัยมากขึ้นว่า คุณเยลแมนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร เธอสามารถดึงดูดใจฮีลตันได้ตั้งแต่แรกพบ เธอจะสวยแค่ไหน?
เมื่อลองย้อนนึกกลับในงานเลี้ยง เธอยั่วยวนเขาในตอนนั้น แต่ไม่เพียงเขาไม่ตกหลุมรัก เขายังทำให้เธอต้องขายหน้าอีกด้วย!
เวอเรียน มอนท์ เงยหน้าขึ้นและจ้องมองอย่างระมัดระวัง
สายตาของเธอบังเอิญไปสบกับสายตาของ ฮีลตัน ฟัดด์ อย่างไม่ตั้งใจ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน