เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 290

ซาร่ารู้ดีว่าไม่มีทางรอดจากการทดสอบนี้เธอจึงพูดว่า “ลูกสาวของฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ ฉันเป็นคนทำเอง”

“แม่…” เจนคว้าตัวของซาร่า

ซาร่าหันกลับมา และลูบหัวของเธอด้วยรอยยิ้มพร้อมกับพูดว่า “แม่จะกลับบ้านเร็ว ๆ นี้ ไม่ต้องห่วงแม่นะ โอเค?”

“แต่แม่…”

"เจน…"

ซาร่าจ้องมองไปที่เจมส์ เมื่อดูเหมือนว่าเขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง หลังจากนั้น เธอก็เดินตามตำรวจเข้าไปในรถของพวกเขา

เจมส์ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าซาร่าจะยอมรับผิดเพื่อเจน

หลังจากรถตำรวจออกไป เจนก็เตะกระเป๋าเดินทางออกไป และจ้องที่เจมส์อย่างไม่พอใจ เธอพูดว่า “หนูเกลียดพ่อ!”

…

เวอเรียนได้สิ่งที่เธอต้องการ ขณะที่เธออยู่ในห้องเดียวกับฮีลตันในโรงพยาบาล

เนื่องจากหลังของฮีลตันถูกไฟไหม้อย่างรุนแรง เขาจึงต้องนอนคว่ำตอนที่เขานอนหลับ

เวอเรียนเอนตัวอยู่ข้าง ๆ ขณะที่มองดูบาดแผลที่เปื้อนเลือดจาง ๆ ที่หลังของเขา นิ้วของเธอวนอยู่เหนือบาดแผลไม่กี่เซนติเมตร เธออยากจะสัมผัสมัน แต่ก็ทำไม่ได้

มันต้องเจ็บมากแน่ ๆ

เนื่องจากแม้แต่ตอนที่ฮีลตันหลับเขาก็ขมวดคิ้ว อย่างนั้นมันจะไม่เจ็บได้อย่างไร

เนื่องจากฮีลตันได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาจึงนอนหลับไม่สนิท บางทีเขาอาจรู้สึกถึงการสายตาที่เร่าร้อนของเธอจ้องมองมา ซึ่งดูเหมือนจะทำให้เขาตื่นขึ้น

เวอเรียนจ้องมองเขา และพูดว่า “คุณตื่นแล้วเหรอ?”

ฮีลตันตอบกลับอย่างใจเย็น ก่อนที่จะเอื้อมแขนยาวของเขาออกมาแล้ววางไว้บนตัวเธอ เขาถามว่า “ทำไมคุณยังไม่นอนอีกล่ะ?”

“ฉันไม่เหนื่อย และนอนไม่หลับ ใช่แล้ว ใครกันแน่ที่ลักพาตัวฉันไป?”

“อาจจะเป็นเจน”

เวอเรียนใช้มือทั้งสองข้างปิดหน้าแดงของเธอ

รอยยิ้มของเธอซ่อนอยู่หลังมือทั้งสองข้าง เธอยิ้มแย้มอย่างพึงพอใจ

เวอเรียนถามเขาอย่างจริงจังหลังจากนั้นสักครู่ “แต่ถ้าเจนเป็นคนทำเรื่องนี้ คุณวางแผนจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?”

“ผมแจ้งความไปแล้ว และจะปล่อยให้ตำรวจจัดการ”

"อ่า?" เวอเรียนประหลาดใจเล็กน้อย เธอพูดว่า “แต่เจนไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องที่คุณรักมากที่สุดไม่ใช่เหรอ? งั้นถ้าเธอทำแบบนั้นจริง ๆ แล้วคุณไม่กลัวเธอถูกลงโทษเหรอ?”

“เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ผมรักมากที่สุดจริง ๆ แต่คุณก็เป็นสุดที่รักของผมเหมือนกัน เธอทำให้คุณต้องสูญเสียลูก และทำให้คุณเลือดออกเยอะมาก คุณเกือบตายในกองไฟด้วย ผมจะปล่อยเธอไปได้อย่างไร?”

ทุกคำที่ฮีลตันพูดนั้นชัดเจน และตรงไปตรงมา

เวอเรียนจ้องมองเขาโดยไม่กะพริบตา

ฮีลตันปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดีจริง ๆ ดีมาก