เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 370

ซีลีนกับแอนจับมือกัน และจ้องไปที่หมาป่า และเสือดาวพวกนี้อย่างระมัดระวัง

"ฌอน คุณกล้าแตะต้องฉัน! คุณไม่กลัวว่ายานเดลจะถลกหนังของคุณออกเหรอ?!"

ใบหน้าของฌอนดูหดหู่ และเมินเฉย ขอบตาของเขามีสีดำอมน้ำเงิน อย่างไรก็ตาม ลักษณะของเขาดูเหมือนจะวิตกกังวลสุด ๆ ราวกับว่าเขาเล่นยาเสพติดมา โดยปกติเมื่อเขาได้ยินชื่อของยานเดล เขาจะกลัวมาก เหมือนกับหนูจรจัด อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เมื่อเขาได้ยินชื่อของยานเดล เขาก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น

ไอ้ผู้ชายคนนี้…เขาเสพยามาหรือเปล่า?

"เอาสิ! คุณเรียกยานเดลเลย! เรียกเขาดัง ๆ มานี่!"

ในขณะที่ฌอนดึงซีลีนไป แอนก็อุทานว่า "ไอ้สารเลว ปล่อยซีลีนนะ!"

อย่างไรก็ตาม คนอื่น ๆ หยุดแอนด้วยการล็อคไหล่ของเธอดังนั้นเธอจึงขยับไม่ได้เลย ซีลีนจ้องไปที่ฌอนอย่างดุเดือด “ให้ฉันอยู่ แต่ปล่อยเพื่อนฉันไป”

ฌอนยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยาม จับคางของซีลีนด้วยนิ้วของเขาที่เหม็นบุหรี่อย่างรุนแรง "คุณคิดว่าผมโง่เหรอ?! ถ้าผมปล่อยเพื่อนของคุณไป เธอก็จะไปบอกยานเดล! จากนั้นพวกเราก็จบเห่!"

"ฮึ่ม ฉันคิดว่าคุณไม่กลัวยานเดลซะอีก! คุณยังคงเป็นไอ้ขี้ขลาด!"

ฌอนไม่ตกหลุมพรางของเธอ เขาจับแขนของซีลีนไว้แน่น และจ้องลงไปที่ใบหน้าสีแดงเล็ก ๆ ของซีลีนที่สวยงามมากแม้ว่าเธอจะโกรธก็ตาม “เมื่อผมนึกขึ้นได้ว่าคุณเป็นผู้หญิงของพี่ชายของผม ทั้งร่างกายของผมก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่า”

ซีลีนดูถูกเขา "ไอ้วิปริต!"

"ผมชอบเวลาที่คุณด่าผม และเรียกผมว่าไอ้วิปริต! ด่าผมอีกสิ!”

ซีลีนพูดไม่ออก

เขามันเป็นไอ้สารเลวแบบไหนกัน?

"ปล่อยฉัน!"

….

เมื่อถึงประตูห้องส่วนตัว ฌอนก็เตะประตูอย่างรุนแรง และผลักซีลีนลงบนโซฟาอย่างหยาบคาย

ฌอนหยิบเน็คไทที่ถูกโยนลงบนพื้น และผูกข้อมือของซีลีน

ซีลีนดิ้นรน "ฌอนคุณอยากตายเหรอ! ปล่อยฉันนะ!

ซีลีนเริ่มเตะเขาอย่างแรงด้วยขาของเธอ แต่ฌอนคว้าข้อเท้าเรียวของเธอไว้ทันที “ถ้าคุณยังอยู่ไม่นิ่งขนาดนี้ ผมจะมัดขาคุณด้วย! คุณอยากลองไหม?”

ฌอนยิ้มอย่างเหลาะแหละ และน่าขยะแขยง และซีลีนก็กัดฟันของเธอ “เมื่อยานเดลมา เขาจะสับแกเป็นชิ้น ๆ! ถ้าแกไม่อยากถูกสับเป็นเนื้อบด ปล่อยฉันไป!”

แม้ว่าซีลีนจะไม่กลัวฌอน แต่เธอก็รู้สึกเหมือนปลาบนเขียงกำลังจะถูกฆ่า ภายในใจของเธอ เธอรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก

ไอ้เวร ยานเดล! โดยปกติเมื่อเธอออกไปข้างนอกแล้วหายไป เขาจะกระวนกระวาย และส่งคนจำนวนมากไปตามหาเธอ ทำไมวันนี้เขาถึงเงียบมากหลังจากโทรศัพท์มาไม่กี่ครั้ง?!

“ถ้าฉันได้ตายไปใต้กระโปรง ฉันก็ยังสามารถจีบเธอตอนที่เป็นผีได้”

จีบตอนที่เป็นผี!? เขาบ้าไปแล้ว!

ฌอนตื่นเต้นเหมือนกับลิง และเริ่มถอดเสื้อผ้าของซีลีน ขาของซีลีนถูกเขากดไว้อย่างแน่นหนา และแขนของเธอถูกมัดไว้ด้านหลังเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถขยับร่างกายได้เลย...

ซีลีนมองไปที่เพดาน... คืนนี้เธอจะถูกไอ้สารเลวนี้ขืนใจจริง ๆ งั้นหรือ?

ฌอนที่อยู่ตรงหน้าเธอดูกระตือรือร้นหลังจากเสพยา และยังมีท่าทางมือไวอีกด้วย ฌอน และยานเดล เป็นพี่น้องกันจริง ๆ มีพ่อคนเดียวกัน แต่ไม่ว่ามันจะเป็นรูปร่างหน้าตาของพวกเขาหรืออะไร ฌอนก็เทียบกับยานเดลไม่ได้ ไม่แม้แต่เส้นผมเพียงเส้นเดียวบนศีรษะของยานเดล เธอคงถูกผู้ชายแบบนี้ขืนใจ... เธอโชคร้ายเกินไป...

"ฌอน คุณมีผู้หญิงมากมาย คุณคิดว่าคุณจะสนุกไหมถ้าคุณมัดฉันแบบนี้?"

ฌอนงุนงง ดวงตาที่ตื่นเต้นของเขาแสดงให้เห็นถึงความคาดหวัง และความตื่นเต้นอย่างมาก "คนสวย เธอมีไอเดียอะไรที่น่าสนใจไหมล่ะ?"

“แน่นอน คุณอยากลองดูไหม?”

"อะไร? พวกเขาน่าตื่นเต้นไหม?" ดวงตาของฌอนดูสดใส

ซีลีนคิดในใจว่า 'ไอ้บ้ากาม!'

อย่างไรก็ตาม เธอดูจริงจังมากในขณะที่เธอพูด "แน่นอน ยานเดลชอบมันมาก แต่... "

"แต่อะไร?"

ซีลีนจงใจมองเขาด้วยความรังเกียจ และพูดอย่างดูถูกว่า "ยานเดลแรงดี แต่คุณ ... คุณอาจจะเสร็จภายใน 10 นาที"

ฌอนก็เป็นผู้ชายเช่นกัน และไม่มีผู้ชายคนไหนอยากได้ยินเรื่องแบบนั้น!

"คนสวย อย่าประมาทฉัน! ฉันจะไม่พูดมาก แต่เมื่อพูดถึงเรื่องแบบนี้ฉันมีประสบการณ์มากกว่ายานเดลแน่นอน!"

ฌอนหยิบเข็มขึ้นมาเหมือนคนบ้าแล้วฉีดเข้าไปที่แขนของซีลีน!

"แกปล่อยฉันไป! ปล่อยฉันไป ฌอน โซอัน! ถ้าแกกล้าฉีดยาให้ฉัน ยานเดลจะต้องทำให้แกเสียใจ!"

ซีลีนกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง และเตะขาทั้งสองข้างของเขาอย่างแรง อย่างไรก็ตาม ฌอนที่กำลังกดลงบนร่างกายของเธอ และมีเส้นเลือดสีแดงในดวงตาของเขาดูเหมือนว่าเขากำลังจะกลืนกินเธอ เขาไม่ได้รู้สึกอะไรจากคำพูดของเธอเลย!

…

"นายน้อย ดูเหมือนว่าผมจะได้ยินเสียงของคุณซีลีน!"

ดวงตาของยานเดลเปลี่ยนไปอย่างดุดัน และเย็นชา และเขาก็ก้าวไปยังแหล่งที่มาของเสียง

ปัง!

ยานเดลเตะประตูห้องส่วนตัวด้วยขาของเขา!

ในห้องส่วนตัว ซีลีนกำลังต่อสู้กับฌอน

ซีลีนใช้ฟันของเธอกัดเข้าไปที่หลังมือของฌอน!

"อา!!!"

ฌอนรู้สึกเจ็บปวดมากจนกระทั่งเส้นเลือดสีน้ำเงินปรากฏขึ้นบนขมับของเขา เขาเอามืออีกข้างคว้าเข็มฉีดยาจากพื้น และทิ่มมันเข้าใส่ร่างของซีลีน!

“เธอกล้ากัดฉันได้ยังไง! ฉันจะฉีดมันเข้าไปในตัวเธอจนกว่าเธอจะตาย!”

เมื่อเข็มบาง ๆ กำลังจะสอดเข้าไป ยานเดลก็ยกขายาวของเขาขึ้น และเตะเข็มที่ฌอนถืออยู่ออกไป!

ฌอนก็ถูกเตะไปอีกข้างหนึ่งด้วย

“ลีแอนนี่!”

ยานเดลใช้มือใหญ่ปัดผมยาวที่ยุ่งเหยิงของซีลีนออก และกอดเธอแน่น

ฌอนซึ่งล้มลงไปด้านข้างเริ่มโกรธด้วยความเกลียดชัง เขาหยิบเข็มฉีดยาที่พื้น วิ่งไปเหมือนหมาบ้า และแทงเข็มฉีดยาเข้าที่หลังของยานเดลอย่างแรง!